Αλκιβιάδης Στεφανής: «Ο Πούτιν δεν θα σταματήσει αν δεν επιτευχθούν οι επιχειρησιακοί στόχοι του»

Για τον πόλεμο στην Ουκρανία η αποτίμηση και η εκτίμηση για την επόμενη μέρα που κάνει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, στρατηγός ε.α. Αλκιβιάδης Στεφανής – ο οποίος εδώ και λίγες ημέρες έχει αναλάβει ρόλο συμβούλου της κυβέρνησης σε θέματα ακριτικών περιοχών και Αγίου Ορους – έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Οχι μόνο λόγω της 40ετούς εμπειρίας του στις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και επειδή ακόμη και μετά την αποστρατεία του συνέχισε να είναι επιχειρησιακός, με κομβικό ρόλο σε μεγάλες κρίσεις ασφαλείας: όπως αυτή της «υβριδικής επίθεσης» από την Τουρκία στον Εβρο και έπειτα του «Ορούτς Ρέις».

Εκτιμά πως ο Πούτιν δεν θα τερματίσει τις επιχειρήσεις αν δεν «επιτευχθούν οι επιχειρησιακοί του στόχοι» παρά τα όσα ακούγονται στις διαπραγματεύσεις. Επισημαίνει τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας στη συμμαχία με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Και βέβαια η συζήτησή μας πάει και στα Ελληνοτουρκικά, αλλά και στην ακριτική Ελλάδα με την οποία θα ασχολείται ξανά από τη νέα του θέση.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, λέει ο Αλκιβιάδης Στεφανής, εκτός από τις μεγάλες αλλαγές έχει προκαλέσει και φθορές σε όλες τις αρχιτεκτονικές ασφαλείας του πλανήτη. Αλλαξε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και λειτουργούμε. «Επειτα από έναν μήνα ίσως δεν περίμενε ο πρόεδρος Πούτιν ότι η φθορά θα στρεφόταν και εναντίον του». Στο ερώτημα πάντως αν η σύρραξη θα διαρκέσει, τονίζει ότι είναι δύσκολο να δοθεί τώρα μία σαφής απάντηση. «Οταν δημιουργείς ένα σχέδιο, πολύ βασική παράμετρος είναι οι χρονικές επιδιώξεις. Τι έχεις θέσει ως χρονικό όριο μέσα στο οποίο οφείλεις να έχεις περατώσει το σχέδιό σου. Αρα δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε θα τελειώσει αυτό, αν δεν ξέρουμε τον σχεδιασμό της Ρωσίας».

Σημειώνει ακόμη ότι δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ένα βασικό στοιχείο του ρωσικού δόγματος που είναι η παραπλάνηση. «Υπάρχει μία περίπτωση να ήταν παραπλανητική η ανακοίνωση πως τώρα θα ασχοληθούν μόνο με το Ντονμπάς διότι αμέσως μετά είδαμε ότι ξεκίνησαν πυραυλικές επιθέσεις και σε άλλα σημεία». Η εκτίμησή του είναι όμως πως αν δεν επιτευχθούν οι πολιτικοί και επιχειρησιακοί στόχοι που έχει θέσει ο πρόεδρος Πούτιν, «δεν θα σταματήσουν οι επιχειρήσεις».

Και ο ρόλος της Ελλάδας στην ενισχυμένη παρουσία του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, όπως αποφάσισε η Συμμαχία; Mε την αύξηση της δύναμης του ΝΑΤΟ στα βόρεια και ανατολικά σύνορα «εμείς συμμετέχουμε με την ενεργοποίηση της Αλεξανδρούπολης. Είναι εξαιρετική στρατηγική επιτυχία της Ελλάδος η συμπερίληψη της Αλεξανδρούπολης στον νατοϊκό σχεδιασμό. Βλέπουμε τα πλοία του ΝΑΤΟ να φτάνουν στο λιμάνι. Αξιοποιείται πολλαπλά. Αναδεικνύεται ο στρατηγικός ρόλος της Ελλάδος στο νατοϊκό γίγνεσθαι, παρέχοντας μία γραμμή επικοινωνίας πολύ διαφορετική από τη θαλάσσια, των Στενών».

Παραμένει, προφανώς, ζητούμενο αν αλλάζει κάτι στα Ελληνοτουρκικά μετά τη συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη. Το ότι μιλάμε με την Τουρκία «είναι πάρα πολύ σημαντικό», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν φροντίζουμε την ενίσχυση της άμυνάς μας, ξεκαθαρίζει. «Ανανεώνουμε το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, εξοπλιζόμαστε». Η εθνική ασφάλεια, σημειώνει, «δεν είναι δυνατόν να βασίζεται στο τι υπόσχεση μας δίνει ο όποιος ξένος πρόεδρος».

Η νέα αποστολή

Το δικό του πάθος για τους ακρίτες είναι γνωστό. Ισως γι’ αυτό αποφεύγει να πει πολλά για τα νέα του καθήκοντα και απαντάει με δύο παραδείγματα για το πώς θα εργαστεί.

«Το πλαίσιο του νέου μου ρόλου γίνεται κατανοητό μέσα από δύο παραδείγματα. Δείχνουν πόσο εύκολα μπορούμε να επέμβουμε λύνοντας μικρά προβλήματα. Κάσος. Δύο νέοι θέλουν να μπουν στο Πανεπιστήμιο σε τομέα πληροφορικής. Στο σχολείο δεν υπάρχει καθηγητής. Τίθεται το θέμα στον Πρωθυπουργό. Αμέσως με συνεργασία του υπουργείου Αμυνας με το Παιδείας, τοποθετούνται δύο στρατιώτες που είναι απόφοιτοι τμήματος Πληροφορικής, στο τοπικό φυλάκιο. Με άδεια του υπουργείου Παιδείας κάνουν φροντιστηριακά μαθήματα στα παιδιά. Αυτή τη στιγμή τα παιδιά από την Κάσο είναι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο…».

Το δεύτερο παράδειγμα έρχεται από τους Αρκιούς. «Είναι 20 κάτοικοι. Είναι ο μικρός Καμπόσος εκεί, ο οποίος τελειώνει το δημοτικό, ο μοναδικός μαθητής του Δημοτικού. Θέλει να φοιτήσει στο Γυμνάσιο. Πολλές οι δυσκολίες. Ακολουθεί συνεννόηση του υπουργείου  Αμυνας με το Παιδείας, το Εσωτερικών και τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη. Γίνεται μία συνεργασία ώστε ο μικρός Καμπόσος να πάει στην Πατμιάδα. Τώρα ολοκληρώνει τη φοίτησή του στην Α’ Γυμνασίου. Ως θέμα μικρό. Εγώ όμως το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Ξέρετε ποιο είναι το όνειρό του; «Να γίνω δάσκαλος και να έρθω να διδάξω στο νησί». Εμείς οφείλουμε να εκπληρώσουμε το όνειρο του παιδιού. Το παιδί φοιτά στο σχολείο. Αυτό είναι το πλαίσιο του νέου ρόλου».