Πυρετωδώς φαίνεται πως ετοιμάζει η Φινλανδία τον φάκελο ο οποίος θα περιέχει το αίτημα ένταξής της στο ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναγκάζει – ή μήπως της δίνει την ευκαιρία; – την κυβέρνηση της χώρας που παρέμεινε (έστω και τυπικά) ουδέτερη μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου να επιλέξει οριστικά στρατόπεδο.

Αυτό άφησε να εννοηθεί σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της, Πέκα Χααβίστο, ο οποίος ήταν παρατηρητής στη σύνοδο των ομολόγων του από τα κράτη-μέλη της Συμμαχίας που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες. Εκεί όπου βρέθηκαν και εκπρόσωποι άλλων κρατών τα οποία δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ, από την Ευρώπη και τη ΝΑ Ασία, αναδεικνύοντας σχέδια κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά για την επόμενη ημέρα.

Ιδια πορεία η Σουηδία

Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια πορεία έχει χαράξει και η Σουηδία, η έτερη σκανδιναβική χώρα η οποία παρέμενε κατ’ επιλογή εκτός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Μάλιστα, δεν αποκλείεται τα σχετικά αιτήματα, τόσο της ίδιας όσο και της Φινλανδίας, να κατατεθούν πριν την επόμενη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί τον Ιούνιο στη Μαδρίτη.

Τα διλήμματα της Μόσχας

Ακόμη, λοιπόν, κι αν τα όπλα έχουν σταματήσει να ηχούν στην Ουκρανία μέχρι τότε – κάτι πιθανό, αλλά όχι βέβαιο – είναι σαφές ότι ο πόλεμος δεν θα έχει τελειώσει. Κι αυτό διότι, όπως έχει πολλάκις τονιστεί, η σύγκρουση αυτή δεν αφορά μόνο ή πρωτίστως την Ουκρανία, αλλά το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στη Δύση (κυρίως τις ΗΠΑ) και τη Ρωσία, όπως επίσης και συνολικά τη νέα παγκόσμια τάξη που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται.

Τι θα κάνει, άραγε, ο Βλαντιμίρ Πούτιν σε περίπτωση που οι δύο σκανδιναβικές χώρες ανοίξουν την πόρτα του ΝΑΤΟ; Θα επιτεθεί και σε αυτές, με το επιχείρημα ότι οι βάσεις και τα πυρηνικά όπλα που ενδεχομένως εγκατασταθούν στο έδαφός τους θα απέχουν ελάχιστα από τις ρωσικές μητροπόλεις – Μόσχα και Αγία Πετρούπολη – και θα μπορούν να τις πλήξουν χωρίς να δίνουν επαρκή χρόνο αντίδρασης;

Νέα Κρίση των Πυραύλων;

Κάτι τέτοιο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά στο φόντο των πληγμάτων που έχει δεχθεί η ρωσική στρατιωτική μηχανή στη θεωρητικά υποδεέστερη Ουκρανία. Διόλου δεν αποκλείεται, όμως, να ζήσουμε μια νέα Κρίση των Πυραύλων, με την απειλή ενός πυρηνικού Ολοκαυτώματος να πλανάται πάνω από την Ευρώπη.

Όπως θυμούνται πολλοί, άλλωστε, και στην αντίστοιχη κρίση της Κούβας, πριν από 60 χρόνια, δεν έγινε πόλεμος και το κουμπί δεν πατήθηκε. Ο τρόμος, όμως, κυριάρχησε στον πλανήτη, καθώς οι υπερδυνάμεις της εποχής, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, μέτρησαν το… μπόι τους – υποχωρώντας μόνο επειδή κατάλαβαν ότι καμία από τις δύο δεν θα μπορούσε να βγει νικήτρια.

«Μοιραίο ατύχημα»

Θα αναρωτηθούν κάποιοι: Γιατί να μην γίνει κάτι ανάλογο και τώρα; Δεν αποκλείεται να γίνει. Όπως δεν αποκλείεται και ένα μοιραίο «ατύχημα», καθώς η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται αυτούσια. Ακόμη και στο πρώτο σενάριο, πάντως, θα πρόκειται για μια ισορροπία τρόμου, που θα περιμένει τον επόμενο «σεισμό» για να καταρρεύσει.