Οι νεοναζί του Αζόφ, οι κάθε λογής φασίστες και το «πλυντήριο» των εγκλημάτων
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φασισμός είναι ο εχθρός. Κι εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε
- Με τι δεν είναι ικανοποιημένοι οι εργαζόμενοι - Και δεν είναι ο μισθός η μεγαλύτερη ανησυχία τους
- Το ύστατο μήνυμα του Κώστα Χαρδαβέλλα στους θεατές του: Μέσα μας υπάρχει μία βόμβα χιλίων μεγατόνων, η ψυχή
- Πρόστιμα 5,5 εκατ. για αισχροκέρδεια σε 8 πολυεθνικές - Για ποιες εταιρείες χτυπάει η καμπάνα
- Το Λονδίνο καταδικάζει τις «απειλές» Μεντβέντεφ – Είπε ότι δημοσιογράφοι των Times είναι «νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι»
Δυστυχώς, όλη αυτή η συζήτηση που άνοιξε με την απίστευτη γκάφα της εμφάνισης των ακροδεξιών του Αζόφ στην ελληνική Βουλή, προκάλεσε ένα τεράστιο κακό:
Ο… Μιχαήλ του Τάγματος μετατράπηκε σε λίγα λεπτά σε «πλυντήριο» για τα φρικιαστικά εγκλήματα πολέμου που συντελούνται στην Ουκρανία με αποκλειστική ευθύνη της Ρωσίας.
Ομοίως, τα «παιχνίδια» ενός θεατρίνου ηγέτη όπως ο Ζελένσκι, έγιναν το «όπλο» όλων εκείνων που θέλουν από την αρχή του πολέμου να δικαιολογήσουν την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία.
Ναι, ήταν μέγιστο ατόπημα η παρουσία νεοναζί του Αζόφ στην ελληνική Βουλή.
Ναι ήταν αθλιότητα ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι «έστησε» ένα κακοστημένο σόου στο οποίο επί της ουσίας «συνδέθηκαν» οι ακροδεξιοί του Αζόφ με τους χιλιάδες Ελληνες ομογενείς που έχουν ρίζες αιώνων στην περιοχή της Ουκρανίας.
Ναι, ήταν τεράστιο λάθος του προέδρου της Βουλής ή όποιου άλλου γνώριζε για το βίντεο, να επιτρέψει αυτό το σόου.
Αλλά πρέπει να δηλώσουμε όλοι ξεκάθαρα, σε όλους τους τόνους και χωρίς αστερίσκους ότι όσοι αγαπούν την ειρήνη είναι με το λαό της Ουκρανίας.
Οσοι θέλουν να σταματήσουν οι σφαγές είναι με τους Ουκρανούς και όχι με τον Ζελένσκι ή το Αζόφ.
Οσοι θέλουν να καταδικάσουν τα εγκλήματα που κάνει ο ρωσικός στρατός είναι κατά του Πούτιν, κι όχι κατά του ρωσικού λαού.
Δυστυχώς οι ακροδεξιοί του Αζόφ εργαλειοποιούνται από μια μεγάλη μερίδα του πολιτικού συστήματος της χώρας και από αρκετά μεγάλο αριθμό «φιλορώσων» πολιτών, προκειμένου να στηριχθεί ένα έγκλημα που δεν μπορεί να ανέχεται ο σύγχρονος πολιτισμός μας.
Στην Ουκρανία έχουμε σφαγές αμάχων. Εχουμε εκατομμύρια διωγμένους από τα σπίτια τους. Κι έχουμε, μην το ξεχνάμε, και χιλιάδες αμούστακα παιδιά ρωσίδων μανάδων που έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης.
Αυτό πρέπει να μας απασχολεί πρωτίστως. Πώς θα σταματήσουμε τη θηριωδία, πώς θα πάψουν να βομβαρδίζονται νοσοκομεία, σχολεία, σιδηροδρομικοί σταθμοί.
Πώς θα σταματήσουν να κομματιάζονται νέοι, γυναίκες, ηλικιωμένοι.
Το Τάγμα του Αζόφ βολεύει τους πάντες. Και κυρίως τον Πούτιν για να δικαιολογεί το έγκλημά του, μιλώντας για «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας, λες και όλος ο ουκρανικός λαός είναι ναζί.
Όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα οφείλουμε να πούμε ορισμένες αλήθειες.
Φασίστες υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε εθνικότητα, ούτε ιδεολογική ταυτότητα.
Φασίστες είναι και στο Τάγμα του Αζόφ και δολοφονούν. Γι’ αυτό δημιουργήθηκαν το 2014 από κάποιους Ουκρανούς πολιτικούς οι οποίοι μάλιστα είχαν… αγαστές σχέσεις με πολλούς ευρωπαίους ηγέτες κι έλληνες πολιτικούς.
Φασίστες Ρώσοι σκοτώνουν σήμερα το λαό της Ουκρανίας.
Φασίστες νατοϊκοί δολοφόνησαν χιλιάδες στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στη Συρία. Και μην ξεχνάμε ότι χιλιάδες… Ελληνες χριστιανοί «αποθέωναν» τους Αμερικανούς και τον Μιλόσεβιτς όταν έσφαζε μουσουλμάνους στη Βοσνία.
Για να μη μιλήσουμε για τους μισθοφόρους από τη χώρα μας που πολέμησαν στο όνομα του Χριστού και υπό τις διαταγές των «σφαγέων των Βαλκανίων».
Μην ξεχάσουμε ότι ο Πούτιν ενίσχυε και είχε άριστες σχέσεις με φιλοναζιστικά κόμματα, όπως π.χ. με αυτό της Μαρίν Λεπέν.
Να ξεχάσουμε άραγε τις σχέσεις του κρυφοσυμβούλου του Κρεμλίνου, Αλεξάντρ Ντούγκιν με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής;
Κι εν πάση περιπτώσει, κατάπιαμε επί μια δεκαετία την κάμηλο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα όταν 500 χιλιάδες Ελληνες ψήφισαν τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και τώρα πέσαμε από τα σύννεφα με τους άλλους νεοναζί του Αζόφ;
Ξεχάσαμε τις φωτογραφίες στο Καστελόριζο με χρυσαυγίτικα «μπουμπούκια» παρέα με βουλευτές του λεγόμενου συνταγματικού τόξου;
Ξεχάσαμε τους τσαμπουκάδες στη Βουλή και την αδυναμία των υπευθύνων να τους πετάξουν έξω, ψελλίζοντας μόνο «φρουρά, φρουρά;»
Όταν λοιπόν μιλάμε για φασίστες μην κάνουμε διαχωρισμούς. Ο φασίστας δεν ξεχωρίζει, δεν «ενσωματώνεται», δεν καλυτερεύει.
Είτε είναι Αζόφ, είτε είναι Ρώσος, είτε είναι Ελληνας, είτε είναι δυτικός και από τη… σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Το φασισμό, λοιπόν, κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Και κυρίως, μην τον χρησιμοποιείς για να κρύψεις έναν άλλο φασισμό που κατά βάθος θαυμάζεις αλλά δεν τολμάς να το παραδεχθείς.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις