Γρηγόρης Λέων: Θεωρεί ότι υπάρχουν συνεργοί στην υπόθεση της Πάτρας;

Στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» μίλησε ο ιατροδικαστής Γρηγόρης Λέων που έχει ασχοληθεί εκτενώς με την υπόθεση της Πάτρας και τον θάνατο των τριών παιδιών.

Ο ίδιος που από την πρώτη στιγμή αναφέρθηκε σε ασφυκτικό θάνατο των δυο πρώτων παιδιών μιλά για την πολύκροτη υπόθεση μετά την εύρεση της Κεταμίνης στις εξετάσεις της Τζωρτζίνας και την προφυλάκιση της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Θεωρείτε πως μπορεί να υπάρχουν συνεργοί;

Ο ιατροδικαστής σε αυτή την υπόθεση είναι αυτός που θα βρει την αιτία και τον μηχανισμό του θανάτου. Εκεί σταματά η επιστημονική κατάθεση σε μια τέτοια υπόθεση. Όσον αφορά τους δράστες, από το βιντεοληπτικό υλικό που υπάρχει μπορεί να αντλήσεις κάποια στοιχεία. Θα κάνω μια παρένθεση: Αντίστοιχες υποθέσεις έχουν εξιχνιαστεί στο παρελθόν βάζοντας κάμερες σε δωμάτια παιδιών, διαπιστώνοντας πως υπήρχε ένας δράστης που έκανε κακό στο παιδί. Και εδώ οι κάμερες ουσιαστικά πρόδωσαν την όλη διαδικασία, με τη διαφορά πως ήταν κάμερες που η ίδια οικογένεια χρησιμοποιούσε ως μέσο για να εκφράσει ό,τι ήθελε να εκφράσει. Θα σας πω κάτι. Σήμερα όλη η Ελλάδα συζητά για το θέμα αυτό. Αν σκεφτούμε την έναρξη όλου αυτού του κύματος, θα θυμηθούμε πως ξεκίνησε από τους ίδιους τους γονείς. Οι γονείς έδιναν συνεντεύξεις, έπεφταν σε αντιφάσεις κι αυτά που περιέγραφαν δεν ταίριαζαν με όσα διαβάζαμε στις εκθέσεις. Οι ίδιοι μας οδήγησαν στη λύση.

Ξεκίνησε από τους ίδιους, αλλά με άλλα δεδομένα: Στην πρώτη συνέντευξη είχαν βγει να μιλήσουν για το δράμα που βίωναν. Δεν είχε γίνει ακόμα η εισαγγελική παρέμβαση.

Ακριβώς. Ουσιαστικά οι γονείς είναι αυτοί που έδωσαν όλα τα επιστημονικά δεδομένα στους δημοσιογράφους. Έκαναν μια πρώτη ανακοίνωση με τις αιτίες θανάτου, μετά κι άλλη με τοξικολογικά και ιστολογικά ευρήματα. Οι ίδιοι έδιναν στην κοινή γνώμη τα στοιχεία των παιδιών τους. Η αντίδραση που έχει σήμερα ο κόσμος ξεκινά από την ίδια την οικογένεια. Μέλη της ακόμα και σήμερα βγαίνουν και κάνουν δηλώσεις στα κανάλια. Η οικογένεια φαίνεται να συμμετέχει σε όλο αυτό με τη θέλησή της – αν δεν είχε εξαρχής αυτή τη στάση, θα ήταν και καταδικαστέο τα ΜΜΕ να ασχολούνται τόσο έντονα με τα προσωπικά δεδομένα μιας οικογένειας.

Πέρα από το επιστημονικό ενδιαφέρον, αυτή η υπόθεση σας άγγιξε ως πατέρα ενός 10χρονου παιδιού;

Στο ιατρείο μου έρχονται άνθρωποι που με εμπιστεύονται για να βρουν από τι έφυγαν οι δικοί τους. Ένας από τους λόγους που επέμεινα στην όλη διαδικασία είναι γιατί έβλεπα μια οικογένεια που ξεκινούσε συνεργασίες με δικηγόρους. Έναν δικηγόρο, δύο δικηγόρους, τρεις δικηγόρους… Κανένα μέλος της οικογένειας δεν σκέφτηκε πως για να διερευνήσει μια τέτοια υπόθεση θα πρέπει να πάει σε έναν ιατροδικαστή. Έβλεπα τρία αγγελούδια που χάθηκαν και ως επιστήμονας που κάνει αυτή τη δουλειά σκεφτόμουν πως αυτά τα παιδιά δεν είχαν κάποιον να ασχοληθεί να μάθει πραγματικά από τι έφυγαν. Εκεί μπήκε και το ανθρώπινο στοιχείο, αλλά στη δουλειά μας το συναίσθημα δεν πρέπει να σε επηρεάζει ποτέ, γιατί αν κινηθείς συναισθηματικά μπορεί να κάνεις μεγάλο λάθος.

Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».