ΓΣΕΕ: Από τη μεταρρύθμιση του ΟΑΕΔ λείπει ουσιαστικό πλαίσιο προστασίας όσων ψάχνουν εργασία

Τις βασικές θέσεις της επί του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, με τίτλο «Δουλειές Ξανά: Αναδιοργάνωση Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης και ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της, αναβάθμιση δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού και διάγνωσης των αναγκών εργασίας και άλλες διατάξεις», παραθέτει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) σε επιστολή της προς τον πρόεδρο της Βουλής, το σύνολο των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου και τον υπουργό Εργασίας.

Μεταξύ άλλων, η ΓΣΕΕ επισημαίνει τα εξής:

«Σε ό,τι αφορά το θεσμικό πλαίσιο μετεξέλιξης του ΟΑΕΔ σε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, θεωρούμε ως μη συνεκτική την πολιτική επιλογή της κατάργησης της τριμερούς συμμετοχής στον μηχανισμό διοίκησης του φορέα, επιλογή που στερεί ουσιαστικούς θεσμικούς πόρους από τον νέο εθνικό φορέα προώθησης της απασχόλησης.

Από την άλλη, η σύνθεση του Συμβουλίου Κοινωνικών Εταίρων είναι αναντίστοιχη της τεράστιας διαφοροποίησης της προέλευσης των πόρων που προέρχονται σε συντριπτικό ποσοστό από εισφορές εργαζομένων, γεγονός που καθιστά αναγκαία την ενίσχυση του ρόλου της ΓΣΕΕ στη συγκρότηση του συμβουλίου, σύμφωνα με τις προτάσεις μας.

• Διαβάστε επίσης: ΟΑΕΔ: 24ωρη απεργία για τους εργαζόμενους κήρυξε η ΑΔΕΔΥ

Η ‘απαλλοτρίωση’ των αποθεματικών του ΕΛΕΚΠ και η θέση τους στη διάθεση της ΔΥΠΑ, είναι αντίθετη, τόσο σε συνταγματικούς κανόνες, όσο και σε διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος.

Οι διατάξεις που καθορίζουν το πλαίσιο παροχής υπηρεσιών στους αναζητούντες εργασία, χαρακτηρίζονται από σημαντική έλλειψη πλαισίου ουσιαστικής προστασίας των αναζητούντων εργασία και απαιτεί γενναίες και σημαντικές βελτιώσεις προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οι πολιτικές προώθησης της απασχόλησης, εκτός από αποτελεσματικές, είναι αναγκαίο να είναι και κοινωνικά δίκαιες και σε αυτό το πεδίο απαιτούνται καίριες παρεμβάσεις, ακολουθώντας ανάλογες καθιερωμένες καλές πρακτικές.

Αποκατάσταση του κοινωνικού διαλόγου

Η διαμόρφωση μιας ευρέως αποδεκτής εθνικής στρατηγικής δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, απαιτεί ευρύτερες και βαθύτερες θεσμικές τομές από τις προτεινόμενες και σίγουρα καλύτερη διασύνδεση μεταξύ φορέων ή/και τομέων κυβερνητικής δράσης. Κυριότερη, όμως, προϋπόθεση είναι η αποκατάσταση του κοινωνικού διαλόγου μεταξύ κοινωνικών εταίρων, προκειμένου να συμπεριλάβει και τα ζητήματα των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, όπως και των όρων και προϋποθέσεων διασφάλισης του εργατικού δυναμικού έναντι των κινδύνων της ανεργίας και της μη ποιοτικής απασχόλησης.

Βαθιές τομές απαιτούνται και στο σύστημα της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ) και από αυτήν την άποψη η σημασία του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου δεν είναι μόνον αυτονόητη, καθώς απαιτούνται σημαντικές αλλαγές, αλλά είναι και κρίσιμη, καθώς, με βάση τις προβλέψεις του, αναμένεται να αξιοποιηθούν σημαντικής έκτασης πόροι στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα.

Για τον λόγο αυτό, επισημάναμε τα σημεία που θεωρούμε ότι καθορίζονται από παρωχημένες και διαχρονικά προβληματικές διευθετήσεις (όπως η έμφαση στις εκροές του συστήματος ή η υλοποίηση με βάση τις επιταγές κατάρτισης), τις ρυθμίσεις που αναμένεται να δημιουργήσουν σύγχυση και αλληλοεπικαλύψεις με το ευρύτερο οικοσύστημα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης και σύνδεσης με την απασχόληση, διατυπώνοντας, όπου ήταν εφικτό, προτάσεις για βελτίωση».