Χωροταξική ΑΕΙ: Νέες εντάσεις και προτάσεις σε εξέλιξη

Το «σήριαλ» με την χωροταξική αναδιάρθρωση των ΑΕΙ συνεχίζεται, με το πανεπιστήμιο Αθηνών να… πρωταγωνιστεί σ αυτό τις τελευταίες ημέρες, καταθέτοντας μια πρόταση που ξεκίνησε νέο κύκλο συζητήσεων. Κι αυτό γιατί ξάφνιασε η πρόθεση της διοίκησης του Ιδρύματος να ανοίξει θέμα ένταξης σε κοινή κατηγορία «Διακλαδικών επιστημών» της Σχολής Επιστημών της Αγωγής (Παιδαγωγικά, Προσχολικής Αγωγής) και της Σχολής Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΕΦΑ).

Κάποιοι έτσι, διέκριναν την πιθανότητα να ενωθούν οι δυο αυτές επιστημονικές κατευθύνσεις σε μια μονοτμηματική Σχολή. Το ίδιο Ίδρυμα είχε ενσωματώσει προ διετίας και τμήματα του πρώην ΤΕΙ Χαλκίδας, συγκροτώντας στην συνέχεια το συγκρότημα της περιοχής Ψαχνών με πέντε νέα πανεπιστημιακά τμήματα.

Η σχετική πρόταση του πανεπιστημίου Αθηνών κατατέθηκε στο υπουργείο Παιδείας στις 31 Μαρτίου. Είναι μάλιστα μέρος πολυσέλιδου κειμένου που φέρεται να αφορά και άλλα τμήματα του Ιδρύματος και να αποτυπώνει γενικά την χωροταξική εικόνα τους, ενώ δεν έχει κοινοποιηθεί στα μέλη του ως σήμερα. Ήδη ωστόσο ακολούθησε μια εικοσιτετράωρη προειδοποιητική  αναστολή λειτουργίας της Σχολής Επιστημών της Αγωγής την Δευτέρα 11 Απριλίου, με απόφαση της έκτακτης  γενικής συνέλευσης της  «μετά τις φήμες ότι στις προθέσεις του υπουργείου Παιδείας είναι να ενωθούν τα δύο τμήματα σε μια μονοτμηματική Σχολή».

Παράλληλα σήμερα, φοιτητές και φοιτήτριες των παιδαγωγικών τμημάτων πραγματοποίησαν κινητοποίηση στο Ίδρυμα για να διαδηλώσουν την αντίθεση τους με το θέμα.

Για τα παραπάνω, ο Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών  της Αγωγής Θωμάς Μπάμπαλης λέει στο in.gr  ότι το θέμα δε αφορά στενά το πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά τον γενικότερο σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας για όλα τα παιδαγωγικά τμήματα της χώρας.

Όσον αφορά δε την πρόταση του ίδιου του πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία έχουν στα χέρια τους μόνο όσοι χειρίζονται το θέμα, αυτή αναφέρει ότι: «Τα τμήματα της Σχολής Επιστημών Αγωγής και η μονοτμηματική Σχολή Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού μπορούν να ενταχθούν στις Διακλαδικές Επιστήμες, καθώς το επιστημονικό τους πεδίο είναι διεπιστημονικό και ορίζεται με βάση τη σύνθεση στοιχείων από διαφορετικούς κλάδους επιστημών και συγκεκριμένα από τις κοινωνικές επιστήμες, τις επιστήμες υγείας, τις θετικές επιστήμες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τέχνες».

Και συνεχίζει με τις φράσεις: «Η Σχολή Επιστημών Αγωγής αποτελείται από δύο τμήματα, το Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και το τμήμα Ειδικής Αγωγής και Προσχολικής Ηλικίας, τα οποία θεραπεύουν ουσιωδώς διακριτά επιστημονικά πεδία, καθώς τα αντικείμενά τους έχουν διαφορετική μεθοδολογική βάση και υπόβαθρο.

Το Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης έχει ως αντικείμενο τον πρώτο κύκλο της υποχρεωτικής τυπικής εκπαίδευσης, η οποία απευθύνεται σε παιδιά άνω των 6 ετών, ενώ το τμήμα Ειδικής Αγωγής και Προσχολικής Ηλικίας έχει ως αντικείμενο την προσχολική αγωγή σε παιδιά έως 4 ετών και σε παιδιά από 4 έως 6 ετών. Η πρώτη ηλικιακή κατηγορία, παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από τα παιδιά άνω των 6 ετών και απαιτεί διαφορετικά μεθοδολογικά εργαλεία και προσέγγιση».

«Η προσχολική αγωγή είναι η βάση για τη θεμελίωση οποιασδήποτε μαθησιακής διεργασίας η οποία δομείται ακούσια ή εκούσια μέχρι την ηλικία των 6 ετών. Επιπλέον, η πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι στο μέγιστο κατά τα πρώτα 3-4 έτη της ζωής. Κατά συνέπεια, το περιβάλλον στο οποίο εκτίθενται και τα ερεθίσματα που προσφέρονται στα παιδιά σε αυτό το πρώιμο στάδιο, είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή τους. Ανεπαρκής προσχολική αγωγή και αρνητικές εμπειρίες στα πρώτα χρόνια της ζωής είναι μία από τις βασικές πηγές κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων. Η προσχολική αγωγή συνδέεται με την απόκτηση γλωσσικών, μαθηματικών, κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων, αλλά και με την καλή φυσική κατάσταση, τις βελτιωμένες ικανότητες  αυτορρύθμισης, την ανάπτυξη κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων που συμβάλλουν στη θετική προσαρμογή και στην ψυχική ευεξία του ατόμου. Βασικό ρόλο παίζει η έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας, που αναφέρεται στη διαδικασία της θετικής προσαρμογής των ατόμων στις όποιες δύσκολες καταστάσεις αντιμετωπίζουν.

Κεντρική θέση σε όλα τα σύγχρονα προγράμματα προσχολικής αγωγής και φροντίδας έχει το πολυδιάστατο παιχνίδι, ως φυσικό και επομένως αναπτυξιακά κατάλληλο μέσο μάθησης. Αποτελεί τη βάση για την υποστήριξη της ολόπλευρης ανάπτυξης (κινητικής, γνωστικής, γλωσσικής, συναισθηματικής και κοινωνικής) των πολύ μικρών παιδιών. Λειτουργεί ως ένας ολιστικός μηχανισμός μάθησης και ανάπτυξης, αφού ως διαδικασία ενσωματώνει γνωστικά, αισθητηριακά, συναισθηματικά και κοινωνικά ερεθίσματα. Διευκολύνει τη μάθηση, εκθέτοντας τα παιδιά σε νέες εμπειρίες, δραστηριότητες και ιδέες, και ενισχύει την αυτορρύθμισή τους. Το παιχνίδι έχει αναγνωριστεί ως θεμελιώδες για την υγεία, την ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών και προάγει την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της φαντασίας, της αυτοπεποίθησης, της δυνατότητας επίλυσης προβλημάτων και της εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, ενώ ενισχύει τις σωματικές, κοινωνικές, γνωστικές και συναισθηματικές τους δυνάμεις και δεξιότητες».

«Η εκπαίδευση και αγωγή στην προσχολική ηλικία επιφέρει μακροχρόνια μαθησιακά οφέλη, προσωπική ανάπτυξη, κοινωνική ενσωμάτωση και ένταξη στην αγορά εργασίας στο μέλλον. Τα οφέλη δε, είναι πιο σημαντικά για τα μη προνομιούχα παιδιά. Δεδομένου ότι οι γονείς εργάζονται και η οικονομική ευημερία εξαρτάται από την ύπαρξη υψηλού ποσοστού απασχόλησης του πληθυσμού, η προσχολική αγωγή έχει καταστεί πολιτική προτεραιότητα σε πολλές χώρες, οδηγώντας σε καλύτερα αναπτυξιακά αποτελέσματα και άμβλυνση των ανισοτήτων.

Όλα τα τμήματα των δύο Σχολών έχουν μακροχρόνια ακαδημαϊκή ιστορία στο πλαίσιο του πανεπιστημίου Αθηνών είναι κοινωνικά καταξιωμένα, με σημαντικό εκπαιδευτικό και ερευνητικό προσωπικό, άρτια προγράμματα σπουδών, πλήθος εργαστηρίων με σύγχρονο εξοπλισμό, πλούσια ερευνητική δραστηριότητα, μεταπτυχιακά προγράμματα, σημαντικές κτηριακές υποδομές και υψηλές βάσεις εισαγωγής» καταλήγει το ίδιο κείμενο.