Μεξικό: Πέθανε η Ροσάριο Ιμπάρα, η εμβληματική υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Η εμβληματική Μεξικανή, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Rosario Ibarra de Piedra (Ροσάριο Ιμπάρα), πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 95 ετών στο Μοντερέι, ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Μεξικού, Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ.

«Κακή είδηση: η Ροσάριο Ιμπάρα ντε Πιέδρα πέθανε. Η ζωή της θα μας θυμίζει πάντα την ανάγκη να αγαπάμε βαθιά τα παιδιά μας, να είμαστε αλληλέγγυοι προς εκείνους που υποφέρουν, διότι έχουν χάσει τους αγαπημένους τους», έγραψε ο πρόεδρος του Μεξικού στο Twitter.

Mala noticia: murió doña Rosario Ibarra de Piedra, quien nos recordará siempre el más profundo amor a los hijos y la solidaridad con quienes sufren por la desaparición de sus seres queridos. Ese era su verdadero partido aun cuando admiraba a Giordano Bruno. pic.twitter.com/30mNALazlN

— Andrés Manuel (@lopezobrador_) April 16, 2022

Η Ροσάριο Ιμπάρα ίδρυσε την Επιτροπή υπεράσπισης των κρατουμένων, των καταδιωγμένων, των αγνοουμένων και των πολιτικών προσφύγων, την «Comité Eureka!», μετά την εξαφάνιση το 1975 του γιου της, Χεσούς Πιέδρα, που είχε κατηγορηθεί ότι ανήκε στη «Liga Comunista 23 de Septiembre».

«Είναι πρωτοπόρος στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ειρήνης και της δημοκρατίας στο Μεξικό», ανακοίνωσε η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CNDH).

Οι εξαφανίσεις ξεκίνησαν στο Μεξικό με τον «βρώμικο πόλεμο» των αρχών κατά των επαναστατικών κινημάτων κατά την περίοδο 1960-1980.

Ο αριθμός τους εκτοξεύθηκε κατά τη δεκαετία του 2000, με την αύξηση της δράσης των εμπόρων ναρκωτικών στη χώρα και τον πόλεμο που κήρυξε κατά των καρτέλ των ναρκωτικών ο πρόεδρος Φελίπε Καλντερόν (2006-2012).

Ποια ήταν η Rosario Ibarra de Piedra

Η María del Rosario Ibarra de la Garza, περισσότερο γνωστή ως Rosario Ibarra de Piedra, γεννήθηκε το 1927 στην πόλη Saltillo της Coahuila.

Μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της είναι πως ήταν η πρώτη γυναίκα υποψήφια για την Προεδρία της Δημοκρατίας του Μεξικού το 1982 και το 1988, με το Partido Revolucionario de los Trabajadores (Επαναστατικό Κόμμα των Εργατών), που έχει πλέον διαλυθεί. Ωστόσο, μετά το θρίαμβο του Κάρλος Σαλίνας ντε Γκορτάρι το 1988, προσχώρησε στους πολιτικούς που κατηγόρησαν την εκλογική νοθεία.

Το γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της, όμως, ήταν η βίαιη εξαφάνιση του γιου της, Jesús Piedra Ibarra, που κατηγορήθηκε ότι ήταν μέλος του αντάρτικου της ομάδας «Liga 23 de Septiembre», ο οποίος, το 1974, σε ηλικία μόλις 19 ετών, συνελήφθη παράνομα στο Μοντερέι από αστυνομικούς που τον παρέδωσαν σε μέλη του στρατού.

Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η Ibarra de Piedra ξεκίνησε τον αγώνα της ως ακτιβίστρια, ιδρύοντας το 1977 την Επιτροπή για την Υπεράσπιση των Κρατουμένων, των Διωκόμενων, των Εξαφανισμένων και των Πολιτικών Εξορίστων, η οποία θα γινόταν γνωστή ως «Comité Eureka!».

Η οργάνωση αυτή ήταν υπεύθυνη για τη διεκδίκηση δικαιοσύνης και τον τερματισμό της ατιμωρησίας για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά την εξαετή θητεία των Gustavo Díaz Ordaz και Luis Echeverría, οργανώνοντας μητέρες και πατέρες στον αγώνα.

Η Ibarra de Piedra είναι επίσης γνωστή ως μία από τους υποστηρικτές των συνταγματικών και νομικών μεταρρυθμίσεων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μεξικό και κατά των βασανιστηρίων και των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων. Για το έργο της αυτό, ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης το 1986, 1987, 1989 και 2006.

Το 2019, σε ηλικία 92 ετών, η Γερουσία της Δημοκρατίας της απένειμε το Μετάλλιο Τιμής «Belisario Domínguez» σε αναγνώριση του έργου της ως ακτιβίστριας και υπερασπίστριας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, ένα μετάλλιο που άφησε στη φύλαξη του Προέδρου της χώρας, μέχρι να διαλευκανθούν οι εξαφανίσεις.