Τσίπρας – Μελανσόν: Οι σχέσεις στοργής ή… οργής μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ανυπότακτης Γαλλίας

Οι σχέσεις τους έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου. Σήμερα είναι αναιμικές. Και το χάσμα που άνοιξε μετά το 2015 δεν έκλεισε ποτέ, όπως λένε οι γνωρίζοντες. Για τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ζαν Λικ Μελανσόν ο λόγος. Και η κουβέντα για τους δύο άνδρες αναζωπυρώθηκε με αφορμή τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και το πώς διαβάζουν στην Κουμουνδούρου τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου. Εδώ, όπως φάνηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε θεσμικά. Με όλες τις επίσημες τοποθετήσεις του βρήκε τις επιδόσεις της Ανυπότακτης Γαλλίας και του Μελανσόν θετικές. Για τους αντιπάλους του πάλι, για μία ακόμα φορά μετεωρίστηκε μεταξύ Αριστεράς και Σοσιαλισμού, αφού οι ίδιοι υπενθύμισαν πως δεν μπορεί ένα κόμμα να επιδοκιμάζει τον Σάντσεθ (Ισπανία) και τον Κόστα (Πορτογαλία) και την ίδια ώρα τον πιο ριζοσπάστη Μελανσόν. Για τις σχέσεις πάντως του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας χρειάζεται μια μικρή ιστορική αναδρομή.  Ηταν πριν από δέκα χρόνια ας πούμε που ο Αλέξης Τσίπρας είχε μιλήσει για τον κίνδυνο ο τότε Ολάντ να γίνει «Ολαντρέου». Μιλάμε για το μακρινό 2012 και για μια συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι. Δίπλα στον Τσίπρα τότε καθόταν χαμογελώντας ο Ζαν Λικ Μελανσόν. ΣΥΡΙΖΑ και Ανυπότακτη Γαλλία ήταν στο ίδιο αντινεοφιλελεύθερο άρμα. Και μετά ήλθε η διακυβέρνηση εν Ελλάδι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε το τρίτο Μνημόνιο. Και ο γάλλος φίλος και σύντροφος Μελανσόν έπαψε να είναι φίλος και σύντροφος. Μάλιστα, δεν δίστασε να εκτοξεύσει βαρείς χαρακτηρισμούς, ενώ τα νήματα των δύο πολιτικών χώρων σχεδόν κόπηκαν εντελώς. Ο Μελανσόν μάλιστα από το 2017 μέχρι το 2019 επιχείρησε να διαμορφώσει το δικό του σχέδιο (ένα plan b για την Ευρώπη), πιο ευρωσκεπτικιστικό, ενώ έκανε και λόμπινγκ για να αποβληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερή οικογένεια. Παρ’ όλα αυτά, και μετά το κακό αποτέλεσμα που είχε η Ανυπότακτη Γαλλία στην ευρωεκλογές του 2019, οι ευρωβουλευτές των δύο κομμάτων συνυπήρχαν στην Ευρωομάδα της Αριστεράς – με τη λεπτομέρεια επίσης πως οι του ΣΥΡΙΖΑ είχαν πια και καλή σχέση με τους Γερμανούς του DieLinke που έγερναν τον εσωτερικό συσχετισμό. Και ερχόμαστε στο 2022. Ο Μελανσόν – όπως λένε από την Κουμουνδούρου στελέχη με ευρωπαϊκή γνώση – διεξήγαγε μια εξαιρετική καμπάνια για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και πέτυχε να εκφράσει την κοινωνική διαμαρτυρία στη Γαλλία από τα αριστερά.

Εβαλε νερό στο κρασί του

Εδώ δεν διέφυγε από πολλούς πως ο Μελανσόν έβαλε νερό στο κρασί του και, όπως λέει συριζαϊκή πηγή, «κατάφερε να συγκρατήσει δυνάμεις να μην πάνε στην Ακροδεξιά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ επί Μνημονίων». Οχι, τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα – Μελανσόν δεν είχαμε. Είχαμε όμως συγχαρητήριο μήνυμα εκ μέρους της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που απέστειλε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, προς την ευρωομάδα της Ανυπότακτης Γαλλίας. «Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό μήνυμα για τις αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη, αν και είναι κρίμα να βλέπουμε ότι η Αριστερά θα μπορούσε να είχε περάσει στον δεύτερο γύρο αν δεν υπήρχε πολυδιάσπαση». Τα μηνύματα της γαλλικής κάλπης θα είναι αδύνατο να μην απασχολήσουν και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ από χθες που η διαδικασία έχει ξεκινήσει. «Σε αντίθεση με τη Γαλλία, στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ διασφαλίζει πως η αναζήτηση εναλλακτικής από τα χρεοκοπημένα υποδείγματα θα έχει προοδευτικό πρόσημο. Και ο ΣΥΡΙΖΑ ως το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη θα αποτελέσει πάλι παράδειγμα προοδευτικής διεξόδου από τα αδιέξοδα της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς» λένε κομματικές πηγές. Οχι, ο Μελανσόν δεν είναι αυτές τις ημέρες στο γήπεδο του Τάε Κβον Ντο στο Φάληρο και στο συνέδριο του κόμματος. Υψηλόβαθμη κομματική πηγή πάντως λέει πως η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει στην Ευρωομάδα της Αριστεράς είναι επιλογή μακράς πνοής.

Και πως συριζαϊκή στρατηγική θα είναι πάντα η προσπάθεια της Κουμουνδούρου να γεφυρώνει τους αριστερούς και τους προοδευτικούς στην Ευρώπη – αφού ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει παρατηρητής στο PES. Μάλιστα αναφέρει και την επόμενη ημέρα της Ανυπότακτης Γαλλίας και τη διαδοχή στον εκεί χώρο που αφήνει το πεδίο για μια νέα σχέση. Εδώ βέβαια πολλοί σημειώνουν την πίεση από άλλες ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ να μετακινηθεί οριστικά το κόμμα στην ομάδα των ευρωσοσιαλιστών. Αν το δει κάποιος σε ένα ευρύτερο κάδρο, ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πια στο κέντρο του πολιτικού συστήματος, την ίδια ώρα που δυνάμεις εντός (Ομπρέλα, Νεολαία) ζητούν την επαναριζοσπαστικοποίηση.