Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιοι πανηγυρίζουν που ο Εμανουέλ Μακρόν θα είναι πιθανότατα ξανά πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Κι αυτό το λέω, προφανώς όχι γιατί πρέπει να συμβεί το τραγικό, δηλαδή να κυβερνήσει η ακροδεξιά Λεπέν.
Αλλά γιατί αν ο Εμανουέλ Μακρόν και η «συμμαχία» για να αποφευχθεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην εξουσία, λάβουν ποσοστό 51%, 52% ή 53%, ηττημένη θα είναι η Δημοκρατία.
Και κερδισμένοι θα είναι οι λαϊκιστές, οι ακροδεξιοί, οι οπαδοί νεοφασιστικών, ρατσιστικών, ομοφοβικών θεωριών.
Περισσότεροι από 35 εκατ. Γάλλοι ψήφισαν στον πρώτο γύρο των εκλογών. Αν υποθέσουμε ότι θα πάει να ψηφίσει ο ίδιος αριθμός, συνάγουμε το συμπέρασμα ότι 1 στους 2 Γάλλους, σχεδόν 17 εκατ. πολίτες θα ψηφίσουν την υποψήφια της ακροδεξιάς.
Θα ψηφίσουν την κόρη του Ζαν Μαρί Λεπέν, θα επιλέξουν τόσοι πολλοί ψηφοφόροι ένα τόσο ακραίο κόμμα που προσπαθεί να κρυφτεί ή να «κανονικοποιηθεί» τα τελευταία χρόνια.
Καληνύχτα και καλή τύχη, ευρωπαϊκή Δημοκρατία. Όταν η γενέτειρα του Διαφωτισμού, του Βολταίρου, του Μοντεσκιέ, του Ζαν Ζακ Ρουσώ και του περίφημου «Κοινωνικού Συμβολαίου» ψηφίζει κατά το ήμισυ ένα ακροδεξιό κόμμα, τότε μιλάμε για την απόλυτη αποτυχία των δημοκρατικών δυνάμεων να αποτρέψουν τέτοιους κινδύνους.
Ναι, ο Μακρόν μπορεί να νικήσει την Κυριακή και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο να νιώσουν ανακούφιση, αλλά ταυτόχρονα είναι και ηττημένος.
Γιατί το να προσφεύγεις σε επικοινωνιακά κόλπα με… ανοικτά πουκάμισα, απλά επιβεβαιώνεις ότι είσαι ένα «άδειο πουκάμισο».
Ηττημένη είναι η Γαλλία, η Ευρώπη, ο δημοκρατικός κόσμος που δεν μπορεί να αντιληφθεί τους κινδύνους και να πράξει τα δέοντα.
Όταν οι Γάλλοι λένε ότι θα ψηφίσουν μεταξύ της πανούκλας και της χολέρας τη χειρότερη αρρώστια τότε για ποια νίκη θα μιλάμε;
Κι όταν γίνονται τόσες εκκλήσεις, κυρίως από τον αξιοπρεπή Μελανσόν, να μην επιτραπεί στη Λεπέν να καταλάβει την εξουσία, τότε πόσο χαρούμενοι πρέπει να αισθανθούμε την Κυριακή του Πάσχα;
Η Λεπέν τα τελευταία χρόνια ηττάται γιατί συσπειρώνονται όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις εναντίον της.
Γιατί κινητοποιούνται οι πάντες προκειμένου να μην τη δουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το ίδιο πιθανότατα να γίνει σε λίγα 24ωρα. Αλλά θα είναι και νικήτρια γιατί θα έχει φτάσει ξανά ένα σκαλί από τα Ηλύσια Πεδία.
Όμως, φαίνεται ότι η Ευρώπη δεν παίρνει τα μαθήματα που θα έπρεπε ως κοιτίδα των ιδεών του Διαφωτισμού.
Ούτε ο Μακρόν, ούτε άλλοι «μεγάλοι» ευρωπαίοι ηγέτες που επιτρέπουν με τις πολιτικές τους να γιγαντώνεται ένα κύμα λαϊκισμού και ακραίας έκφρασής του.
Προφανώς και δεν είναι 17 εκατομμύρια Γάλλοι ακροδεξιοί. Προφανώς και η ψήφος διαμαρτυρίας κατά των συστημικών πολιτικών κομμάτων καταλαμβάνει μεγάλο μέρος των υποστηρικτών της Λεπέν.
Όμως, ακόμη κι αυτό δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν. Γιατί οι πολιτικές είναι αυτές που γεννούν τα άκρα. Οι κακές πολιτικές με αντικοινωνικό πρόσωπο ποτίζουν το σπόρο της ακροδεξιάς.
Παντού, και στη Γαλλία αλλά και στην Ελλάδα.
Οσο λοιπόν οι πολιτικοί εθελοτυφλούν, όσο παίζουν με τα νούμερα αλλά αγνοούν τις προκλήσεις των καιρών, τις απαιτήσεις των πολιτών, κυρίως το δυστοπικό μέλλον που έχει κτιστεί για τις μελλοντικές γενιές, τόσο θα ηττάται η Δημοκρατία.
Γιατί δεν μπορεί τα δημοκρατικά ιδεώδη να νικούν… ξώφαλτσα.
Η Λεπέν κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί. Υπάρχουν, όμως, επίδοξοι Λεπέν που μπορεί να φτάσουν εκεί που δεν έφτασε η ίδια.
Τα λόγια του Ρότζερ Φέντερερ για τον Ράφαελ Ναδάλ, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και πρότυπο για εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο – Το συγκλονιστικό βίντεο με τα 92 championship points του Ισπανού.
Η Nara Smith είναι μέρος μιας αυξανόμενης τάσης του TikTok #tradwives, ωστόσο η ίδια δηλώνει ότι είναι εργαζόμενη μητέρα και μοιράζεται τις οικογενειακές ευθύνες εξ ημισείας με τον σύζυγό της.
Το άστρο WOH G64, περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο, είναι το πρώτο εξωγαλαξιακό αντικείμενο στο οποίο καταφέρνουν να ζουμάρουν οι αστρονόμοι.
Η εκτίμηση έρχεται να προστεθεί στην ανησυχία ορισμένων επενδυτών ότι τα δισεκατομμύρια που επενδύονται στην τεχνητή νοημοσύνη δεν φέρνουν τα αντίστοιχα κέρδη.
Το προσχέδιο συμφωνίας που παρουσιάστηκε την Πέμπτη στην COP29 δίνει δύο εντελώς διαφορετικές επιλογές για τη χρηματική βοήθεια προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο.
