Ο Αρίγκο Τσιπριάνι μιλά για το Harry’s Bar: «Αχόρταγος ο Ορσον Γουέλς, επιδειξιομανής ο Ωνάσης»

«Στην Αμερική σάς έκλεισαν στη «στενή»».

«Ναι, για πέντε ώρες, και δώσαμε 10 εκατομμύρια ιταλικές λιρέτες για να βγούμε. Ημουν μαζί με τον γιο μου και όταν έφτασε ο δικαστής μάς ζήτησε συγγνώμη γιατί μας είχε εκεί να περιμένουμε τόση ώρα. Ο γιος μου του απάντησε «δεν πειράζει, σας ευχαριστώ πολύ, γιατί είναι η πρώτη φορά που πέρασα τόσο πολύ χρόνο με τον μπαμπά μου»».

Αυτή είναι μία από τις πολλές απολαυστικές στιγμές της διήγησης του Αρίγκο Τσιπριάνι στην «Κοριέρε ντέλα Σέρα». Ο 90χρονος ιδιοκτήτης του φημισμένου εστιατορίου της Βενετίας Harry’s Bar εξιστόρησε περιστατικά με πρωταγωνιστές θρυλικά ονόματα.

Ο Τσιπριάνι, ο οποίος λέει ότι έφτασε αισίως τα 90 χάρη στο καράτε – έχει μαύρη ζώνη -, δηλώνει αντικομμουνιστής και αντιφασίστας και μεταξύ Λεπέν και Μακρόν διαλέγει Μακρόν, αν και πιστεύει ότι δεν είναι ειλικρινής.

«Πέρασα όλη μου τη ζωή σε αυτήν εδώ την αίθουσα, ανάμεσα στα χαμηλά τραπεζάκια και τα μαχαιροπίρουνα και τα λινά τραπεζομάντιλα». Αυτή η αίθουσα έχει πάτωμα που η θερμοκρασία του είναι ρυθμισμένη να βρίσκεται στους 19 βαθμούς και ο αέρας από τα παράθυρα ανανεώνεται 17 φορές την ώρα. Λεπτομέρειες που αποδεικνύουν ότι τίποτα δεν είναι στην τύχη του σε αυτό το διώροφο κτίριο, από το οποίο έχουν περάσει εμβληματικές προσωπικότητες του πλανήτη.

Η πιο ωραία γυναίκα…

Στην ερώτηση ποια είναι η πιο ωραία γυναίκα, ο Τσιπριάνι απαντά: «Αλλοτε θα έλεγα η Νταϊάνα Κούπερ. Είχε πολύ μακριά μαλλιά και δεν την είχε δει ποτέ ο ήλιος στη ζωή της. Σήμερα θα έλεγα η δούκισσα του Μάντσεστερ. Είχε παντρευτεί έναν πετρελαιά, μετά έναν τραπεζίτη και τελικά τον δούκα του Μάντσεστερ. Καθένας από τους συζύγους τής είχε αφήσει και κάτι».

Από τις Ιταλίδες; «Η κοντέσα Μοροσίνι που δεν έχασε ποτέ μια παρτίδα πόκερ. Ελεγε «τα βλέπω» και αμέσως μετά «κέρδισα!». Ηταν επίσης διάσημη για την τέχνη της να ανακυκλώνει τα δώρα. Μια φορά είχε πάει δώρο σε γάμο ένα κηροπήγιο».

Σε αυτό το σημείο ο δημοσιογράφος αναρωτιέται γιατί είναι περίεργο να πάει δώρο σε γάμο ένα κηροπήγιο. «Ο γαμπρός τής είπε: «Οταν σας τα είχα χαρίσει εγώ, νόμιζα ότι τα κηροπήγια ήταν δύο»».

Πώς ήταν ο Χέμινγουεϊ;

Ο Τσιπριάνι θυμάται επίσης μια ιστορία με συμπρωταγωνιστή της τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ. «Για να την τιμήσει αγόρασε από τον πατέρα μου ένα κουτί με χαβιάρι. Την επόμενη μέρα ήρθε εδώ στο εστιατόριο και μας το ξαναπούλησε!».

Πώς ήταν ο Χέμινγουεϊ; «Ηταν φίλος του πατέρα μου, αλλά εγώ τότε ήμουν πολύ μικρός και δεν με άφηνε να μπω στο Harry’s Bar, γι’ αυτό δεν τον γνώρισα ποτέ. Η πρώτη μου ανάμνηση συμπίπτει με την πρώτη φορά που μου επέτρεψαν να μπω. Πήρα έναν χυμό πορτοκάλι. Η δεύτερη είναι όταν ο μπαμπάς μού έδωσε έναν δίσκο για να σερβίρω το ριζότο. Μου έλεγε πάντα: «Μην κάνεις ερωτήσεις, κοίτα και μάθαινε». Αυτό έκανα».

12 σάντουιτς στον Γουέλς

Για τον Ορσον Ουέλς λέει ότι ήταν «πολύ χαρισματικός, γέμιζε τον χώρο με την παρουσία του. Ηταν αχόρταγος. Οταν τον βλέπαμε να μπαίνει, του σερβίραμε ένα μπουκάλι Dom Perignon παγωμένη και 12 σάντουιτς με γαρίδες. Μια φορά έφυγε χωρίς να πληρώσει, τον ακολούθησα στον σταθμό και μου φώναξε «ανέβα στο τρένο, θα σε πάω στο Παρίσι». Δεν ανέβηκα και τότε μου έριξε ένα μπλοκ επιταγών λέγοντας «υπόγραψε εσύ για μένα»».

Τη Λιζ Τέιλορ τη χαρακτηρίζει «νόστιμη» και «λάτρισσα του ποτού».

«Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν επιδειξιομανής. Ηθελε να σπάει τα πιάτα. Αντίθετα, ο Νιάρχος ήταν κύριος».

Ο Αρίγκο Τσιπριάνι είναι αισιόδοξος για το μέλλον της Ιταλίας, γιατί, λέει, έχει τον καταπληκτικότερο λαό του κόσμου, τους Ιταλούς. Αισιόδοξος είναι και για το μέλλον της Βενετίας.

«Αρκεί να επαναφέρουμε στην πόλη τον κόσμο, τις δουλειές και τις μικρές βιοτεχνίες που έχουν μια προαιώνια ιστορία. Το νερό ανεβαίνει, καθαρίζει και μπαίνει ξανά σε μια ροή. Σε ό,τι αφορά την υπερθέρμανση του πλανήτη, είμαι αρνητής. Πιστεύω ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε ευθύνη μόνο 5%».