Μέλισσες: Γιατί δεν μπορούν να πετάξουν πάνω από ήρεμα νερά και πέφτουν;

Η μέλισσα είναι έντομο από την τάξη υμενόπτερα, που θεωρείται από όλα γενικά τα έντομα, το πιο σπουδαίο για τον άνθρωπο αλλά και για τη φύση. Οι μέλισσες είναι υπεύθυνες για το 60-70% της γονιμοποίησης των φυτών και η συνεχής μείωση του πληθυσμού τους έχει απασχολήσει σοβαρά τους επιστήμονες, καθώς η εξαφάνισή τους θα συνιστούσε απειλή για μεγάλο μέρος της ζωής στον πλανήτη.

Μάλιστα λένε πως εάν χαθούν οι μέλισσες μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα θα τελειώσει και ο άνθρωπος. Το είχε πει και ο ίδιος ο Αινστάιν: «Αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει»

Το πείραμα

Και όμως το υπέροχο αυτό πλάσμα δεν μπορεί να πετάξει επάνω από ήρεμα νερά ή από κάποιον καθρέπτη. Πέφτει. Ένα πείραμα για το πέταγμα της μέλισσας που έγινε το 1963 κατέγραψε κάτι παράξενο.

Οι μέλισσες πετούσαν με άνεση και διέσχιζαν μια λίμνη μόνο εάν υπήρχαν κυματισμοί – έστω και μικροί – επάνω σε αυτή. Όταν η λίμνη ήταν «λάδι» οι μέλισσες πετούσαν για λίγο και μετά από κάποια δευτερόλεπτα, έπεφταν με το κεφάλι και πνίγονταν.

Κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει το γιατί. Χρόνια μετά οι επιστήμονες αναπαρήγαγαν το πείραμα του 1963 για να εντοπίσουν τον λόγο και διαπίστωσαν ότι μέλισσες παρακολουθούν το έδαφος από κάτω για να ρυθμίσουν το ύψος της πτήσης τους. (Eδώ η δημοσίευση)

Οι επιστήμονες έκαναν λοιπόν το εξής: Μέσα σε ένα ειδικά κατασκευασμένο διάδρομο μήκους 220 εκατοστών τοποθέτησαν καθρέπτες στο πάτωμα και το ταβάνι τους οποίους αρχικά κάλυψαν.

Οι μέλισσες πέταξαν με άνεση από την μια άκρη στην άλλη, χωρίς να αλλάζουν καθόλου το ύψος τους. Στη συνέχεια αποκάλυψαν τους καθρέπτες στο πάτωμα (κάτι που έκανε το «έδαφος» να φαίνεται μακριά), οι μέλισσες ύστερα από 40 εκατοστά πετάγματος στο ίδιο ύψος, άρχισαν να πέφτουν.

Όταν δε αποκάλυψαν και τον καθρέπτη στο ταβάνι οι μέλισσες δεν προλάβαιναν να κάνουν έστω 10 εκατοστά πτήσης και έπεφταν. Οι επιστήμονες λοιπόν διαπίστωσαν πως όταν υπάρχουν οπτικές ανωμαλίες στο έδαφος οι μέλισσες μπορούν να διατηρήσουν το ύψος τους ενώ πετούν.

Όταν δεν υπάρχουν οπτικές ανωμαλίες στο έδαφος οι μέλισσες μειώνουν το υψόμετρο σε μία προσπάθεια να ανακτήσουν τη διακοπτόμενη οπτική ροή επειδή νομίζουν πως βρίσκονται πολύ ψηλά. Έτσι, νομίζοντας πως βρίσκονται πολύ πιο ψηλά από ότι πραγματικά είναι, συγκρούονται με το έδαφος.