«Παίζει» χωρίς αντίπαλο

Ραντεβού τον Μάη, στις 15 συγκεκριμένα, που είναι Κυριακή και η άνοιξη θα κάνει το καθιερωμένο της πάρτι σε αγρούς και λιβάδια, έδωσαν τα παλικάρια στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά το μπαχαλοποιημένο συνέδριο της περασμένης Κυριακής. Αλλά απ’ ό,τι φάνηκε δύσκολα θα λυθούν όλοι οι λογαριασμοί. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, καινούργιοι και παλιοί, ξέρουν ότι χωρίς τον «Λεγάμενο» το κόμμα θα καταντήσει ένα γκρουπούσκουλο να το κλαίνε οι ρέγκες του 3%-4% και του «μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή». Και από την άλλη αυτοί που τον αντιπολιτεύονται (ομπρέλες, αδιάβροχα, καμπαρντίνες, άνορακ κ.λπ.), ούτε την παρουσία του διαθέτουν ούτε το επικοινωνιακό του ταλέντο (για τα άλλα ταλέντα στο… παραμύθι, δεν αναφέρομαι καν), ώστε να τον αμφισβητήσουν στα ίσια, και χωρίς περικοκλάδες…

Κατά συνέπεια, δεν θα υπάρξει απέναντί του αντίπαλος. Ανθυποψήφιος για αρχηγός. Το υπογράφω. Ουδείς θα τολμήσει να θέσει υποψηφιότητα. Το πολύ πολύ, για να τον κοντύνουν κάπως, να προσέλθουν (οι της Ομπρέλας) στις κάλπες για να ρίξουν λευκό ή άκυρο. Ή για να του γράψουν τίποτε στίχους, μαντινάδες, έμμετρα ευφυολογήματα, «πίσω από τις λέξεις, κρύβεσαι Αλέξη», τέτοια.

Εγώ, προκειμένου να βοηθήσω την όλη διαδικασία, έψαξα και βρήκα συναφές με την ημερομηνία των εκλογών αλλά και όσο να πεις εμπεριέχον μια αλληγορία, τραγούδι, υπό τον τίτλο «Στις 16 Μάη μήνα», το οποίο τραγούδησε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο τεράστιος Σταμάτης Κόκοτας, ο φαβοριτοφόρος. Μεταφέρω το ρεφρέν, που δένει με όλα όσα θα συμβούν τον επόμενο μήνα στον ΣΥΡΙΖΑ:

«Στις 16 Μάη μήνα μ’ ένα αμάξι η Μαρίνα

πέρασε από μπροστά μου ειρωνικά

ξέχασε τα βάσανά μου πλήγωσε και την καρδιά μου

κι έσβησαν τα όνειρά μου πια τα γλυκά»!

Καλό;

Εξελίξεις στη Δεξιά

Καλό – αποφαίνομαι μόνος μου. Το καλύτερο όμως, το έχω για τη συνέχεια. Οπως εγκύρως πληροφορήθηκα, μεγάλες εξελίξεις κυοφορούνται στον χώρο της Δεξιάς, που πάλλεται σύγκορμη από πόνο για την «κατάντια της παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής». Τούτου δοθέντος το έχουν ρίξει (ξαναρίξει για την ακρίβεια) στην προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός σχήματος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να τσιμπολογήσουν ό,τι πέσει από το τραπέζι – ακροδεξιούς, χρυσαυγίτες, αντιμητσοτακικούς, αντικομμουνιστές, αντιπασόκους, αντι… αντι…

Στο πλαίσιο αυτό, αναγγέλλω νέα απόπειρα για τη δημιουργία ακραιφνούς Δεξιάς η οποία φιλοδοξεί λέει να εκφράσει τις αρχές και τις αξίες (υπήρχαν τέτοια πράγματα;) του «καραμανλικού ριζοσπαστισμού» (μια παπάτζα που είχε εφεύρει ο Καραμανλής, ο πραγματικός, στη δεκαετία του ’70). Θα εκδηλωθεί στη Θεσσαλονίκη, στις 4 Μαΐου, ημέρα Τετάρτη, σε άγνωστο επί του παρόντος χώρο (θα ενημερώσω σχετικά μόλις το πληροφορηθώ, διότι αυτά πρέπει να αναγγέλλονται), από τους εντιμότατους φίλους μου Νίκο Νικολόπουλο (σεβάσμιο πλέον γέροντα της Δεξιάς όλων των αποχρώσεων), Πάνο Παναγιωτόπουλο και τον Σάββα Τσιτουρίδη, άλλοτε «λοχαγό» του Κώστα Καραμανλή. Εκείνο που δεν κατάλαβα, είναι αυτό που μου είπαν, ότι θα αναγγείλουν το έργο στη Θεσσαλονίκη στις 4 Μαΐου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου. Για κόμμα το πάνε ή για δημοσιογραφική ένωση; Αναρωτιέμαι…

Δωρεές από το… 1821

Περί της φίλης Γιάννας (Αγγελοπούλου) έχω ενημερώσει και κατά το παρελθόν. Η γυναίκα το πάλεψε και το πάλεψε σκληρά, να αποκτήσει υπόσταση η Επιτροπή για τον εορτασμό των 200 ετών από την έναρξη της Επανάστασης του 1821. Και αν και στάθηκε άτυχη, και η Επιτροπή και η χώρα, που ο κορωνοϊός αποστέρησε πολλή από τη λαμπρότητα των εκδηλώσεων, εντούτοις εκείνη και τα σιγκούνια της φόρεσε, και τις πόρπες τις ασημένιες και τα πιρπιριά τα ηπειρώτικα και τους ντουλαμάδες – γενικά έκανε ό,τι μπορούσε να μας θυμίσει ότι γιορτάζουμε. Το σημαντικό όμως είναι ότι συγκέντρωσε ένα σεβαστό ποσό από την πώληση των αναμνηστικών νομισμάτων της επετείου, πράγμα το οποίο απέφερε πολλά χρήματα στα ταμεία της Επιτροπής. Και επειδή θέλει να είναι εντάξει με όλα αυτά, διότι στην Ελλάδα δεν το έχουν σε τίποτε να σου βγάλουν το όνομα μαζί με το μάτι, αποφάσισε να κατανείμει τα χρήματα σε κοινωφελείς σκοπούς.

100 χιλιάδες ευρώ στον Ερυθρό Σταυρό για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ουκρανία, αγορά δέκα πυροσβεστικών οχημάτων για την Πολιτική Προστασία, επιχορήγηση της τρίτης φάσης της έρευνας των γιατρών του Νοσοκομείου Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης για το λεγόμενο «ελληνικό φάρμακο» κατά του κορωνοϊού.

Και ακολουθούν: δωρεά συστημάτων επικοινωνίας και σύγχρονου εξοπλισμού στο Πυροσβεστικό Σώμα, χρηματοδότηση έρευνας του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών για την πρωτογενή πρόληψη, δημιουργία πλατφόρμας για τη διευκόλυνση ένταξης στην αγορά εργασίας ατόμων στο όριο του αυτισμού, δημιουργία ιστορικής βιβλιοθήκης στις Σπέτσες, αναστήλωση του ναού που θεμελίωσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στο Ναύπλιο κ.λπ.

Οπως μου έλεγε τις προάλλες «στόχος μας είναι να επιστρέψει στην κοινωνία το 100% του πλεονάσματος που προέκυψε από το έργο της Επιτροπής. Και θα το υλοποιήσουμε μέχρι κεραίας».

Υπέροχα, τι άλλο να πω;

Ευεργετημένος πορτοφολάς

Η είδηση είναι από αυτές που περνούν ξώφαλτσα από την επικαιρότητα, και εν συνεχεία απορρίπτονται στον μεγάλο και βαθύ κουβά του ωχαδερφισμού και του «εντάξει μωρέ, και τι έγινε;». Αυτό που «έγινε» και στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι ότι πριν από λίγες ημέρες στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος συνελήφθησαν τα μέλη μιας συμμορίας που είχε λεηλατήσει τις τσέπες πλήθους ανυποψίαστων επιβατών. Αρχηγός της συμμορίας λοιπόν, αποδείχθηκε ότι ήταν ένας Σύρος. Ο οποίος είχε την εξής ενδιαφέρουσα προϊστορία: συνελήφθη το 2014 στο Φαρμακονήσι, την ώρα που μετέφερε με μια βάρκα πρόσφυγες από απέναντι. Οδηγήθηκε στο δικαστήριο στην Κω, καταδικάστηκε σε 8 ή 10 χρόνια φυλακή, και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Αυλώνα για να εκτίσει την ποινή. Δεν έμεινε όμως για πολύ μέσα, διότι το 2017 «ευεργετήθηκε» και αυτός, όπως και χιλιάδες άλλοι «φιλοξενούμενοι» των ελληνικών φυλακών, από τον περίφημο νόμο Παρασκευόπουλου, που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά βγήκε έξω, έτρεξε (υποθέτω) στην κοντινότερη εκκλησία που βρήκε μπροστά του, άναψε μια λαμπάδα στο μπόι του Παρασκευόπουλου, και μετά βγήκε τσάρκα στην ωραία μας πόλη για να κάνει καριέρα. Εμεινε (φυσικά) στα Εξάρχεια, και όπως λένε και οι αστυνομικοί, «όλα αυτά τα χρόνια «κάτι» έκανε για να τα φέρει βόλτα». Τι ακριβώς έκανε δεν γνωρίζουν – υποθέσεις κάνουν. Μέχρι που πιάστηκε τις προάλλες στο Ελ. Βενιζέλος, ως αρχηγός συμμορίας.

(Νόμος Παρασκευόπουλου, άλλο ένα «έργο» ΣΥΡΙΖΑ. Να τα θυμόμαστε αυτά, μέρες που είναι…)