Αμπέλι: Έντομα της νεαρής βλάστησης – Πώς να τα αντιμετωπίσετε

Οι σημαντικότεροι εχθροί και οι σοβαρότερες ασθένειες που είναι δυνατό να αντιμετωπίσει η τρυφερή βλάστηση του αμπελιού μήκους περίπου 8─15 εκ περιλαμβάνονται στο δελτίο του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Βόλου.

Βλαστικό στάδιο: Εμφάνιση ανθοταξιών, 4-6 φύλλα (βλαστός 8-15 εκ.)

Έντομα της νεαρής βλάστησης

Και σε αυτό το βλαστικό στάδιο είναι δυνατό να διαπιστωθούν φαγώματα στη νεαρή βλάστηση.

Αυτά είναι αποτέλεσμα της τροφικής δραστηριότητας προνυμφών διαφόρων λεπιδοπτέρων, καθώς και ακμαίων διαφόρων ωτιορρύγχων και άλλων κολεοπτέρων εντόμων.

Για την προστασία της νεαρής βλάστησης από τέτοιους εχθρούς, συνιστάται η εφαρμογή των μέτρων που αναφέρθηκαν για τα έντομα αυτά στο προηγούμενο δελτίο

Ωίδιο

Το παρόν βλαστικό στάδιο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε μολύνσεις του μύκητα. Οι σχετικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν κατά τη διάρκεια της ημέρας (>15ο   C) ευνοούν την εξάπλωση της ασθένειας στην τρυφερή βλάστηση. Την εποχή αυτή ο ρυθμός αύξησης της νέας βλάστησης είναι ταχύς. Ο κίνδυνος μολύνσεων είναι μεγαλύτερος στις περιοχές που η ασθένεια ενδημεί, καθώς και στις ευαίσθητες ποικιλίες.

Για τον περιορισμό του μολύσματος, συστήνεται στους αμπελουργούς να επισκοπούν τον αμπελώνα μία φορά την εβδομάδα, προκειμένου να συλλέγουν και να καταστρέφουν τους προσβεβλημένους βλαστούς. Λόγω της ιδιαίτερης ευπάθειας της καλλιέργειας στον μύκητα στο παρόν βλαστικό στάδιο και ανεξάρτητα από τη διαπίστωση προσβολής, συνιστάται προληπτική επέμβαση με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο μυκητοκτόνο.

Συστήνεται η ορθολογική εναλλαγή ωιδιοκτόνων από διαφορετικές κατηγορίες, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης ανθεκτικότητας του μύκητα.

Η καταπολέμηση του ωιδίου μπορεί να συνδυαστεί με αυτή του περονοσπόρου, αλλά και της φόμοψης.

Περονόσπορος

Θεωρείται ως η πλέον καταστρεπτική ασθένεια της αμπέλου σε περιοχές, όπου κατά τη βλαστική περίοδο επικρατούν υγρές κλιματολογικές συνθήκες. Οι προσβολές αρχίζουν συνήθως στο παρόν βλαστικό στάδιο και είναι τοπικού χαρακτήρα.

Συχνές βροχοπτώσεις, υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες >130 C ) είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την εκδήλωση της ασθένειας.

Σε περιοχές που η ασθένεια εμφανίζεται συχνά και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ευαίσθητες ποικιλίες, συστήνετε ένας προληπτικός ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο μυκητοκτόνο, όταν η βλάστηση αποκτήσει μήκος 8—10 εκ. περίπου.

Στον ψεκασμό αυτό δεν συνιστάται η χρήση χαλκούχου σκευάσματος, διότι προκαλείται καθυστέρηση στη βλάστηση.

Για την αποφυγή δημιουργίας ανθεκτικότητας του μύκητα, είναι ανάγκη να γίνεται ορθολογική εναλλαγή μυκητοκτόνων από διαφορετικές κατηγορίες. Επισημαίνεται, ότι η συνεχής και χωρίς εναλλαγές χρήση διασυστηματικών μυκητοκτόνων είναι δυνατό να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα του μύκητα.

Ο ψεκασμός σε αυτό το βλαστικό στάδιο είναι ιδιαίτερα σημαντικός, διότι σε περίπτωση που δεν καταπολεμηθούν αποτελεσματικά οι πρωτογενείς μολύνσεις και εφόσον επικρατήσουν κατόπιν συνθήκες περονοσπόρου, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εμφανιστεί επιδημία της ασθένειας αργότερα, τον Μάιο ή στις αρχές Ιουνίου, με καταστροφικά αποτελέσματα.

Η προστασία των αμπελώνων από το παθογόνο είναι επιβεβλημένη για όσο διάστημα επικρατούν βροχοπτώσεις και θα πρέπει σε κάθε περιοχή να είναι γενικευμένη, ώστε να μην υπάρχουν εστίες πολλαπλασιασμού και διασποράς μολυσμάτων της ασθένειας. Επισημαίνεται ότι τα κονίδια του μύκητα είναι αεροσπόρια, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται και να μολύνουν σε μεγάλες αποστάσεις.

Καλλιεργητικά μέτρα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αέρα μέσα στον αμπελώνα και που συντελούν στο ταχύτερο στέγνωμα των φυτών από τη βροχή ή τη δροσιά, συμβάλουν καθοριστικά στον περιορισμό της σοβαρότητας της ασθένειας.

Τέτοια μέτρα είναι: 1) τα κλαδέματα (χειμερινό και θερινά), 2) η καταστροφή των ζιζανίων, 3) η αποστράγγιση του εδάφους και 4) ο περιορισμό της αζωτούχου λίπανσης, που οδηγεί σε υπερβολική και ευαίσθητη σε προσβολές βλάστηση.

Σύσταση: Καλούνται οι καλλιεργητές, ιδίως αυτήν την εποχή, να επισκέπτονται όσο το δυνατό συχνότερα τις καλλιέργειες, προκειμένου να διαπιστώνουν έγκαιρα τυχόν προσβολές από φυτοπαράσιτα, έτσι ώστε να είναι εφικτή η αποτελεσματική αντιμετώπισή τους, με το μικρότερο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.