Ο πόλεμος που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία φαίνεται να αλλάζει στόχους, ωστόσο ο Πούτιν δεν θα σταματήσει εάν δεν καταφέρει μία καθοριστική νίκη παρά τις απώλειες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Οι FT σε άρθρο τους εξηγούν γιατί ο στόχος λήξης του πολέμου στις 9 Μαΐου, που επικαλούνταν οι Ουκρανοί, δεν θα ισχύσει και γιατί οι Ρώσοι προετοιμάζονται για έναν παρατεταμένο πόλεμο.
Η παρατεταμένη αυτή σύγκρουση δεν θα έχει στόχο μόνο την «απελευθέρωση» του Ντονμπάς. Σύμφωνα με άτομα που εμπλέκονται στις διαπραγματευτικές προσπάθειες μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, στόχος του Πούτιν παραμένει η πτώση του ουκρανικού κράτους. Όπως αναφέρουν στους FT o Πούτιν επιθυμεί να καταλάβει όλη τη νοτιοδυτική Ουκρανία, ώστε να αποκόψει τη χώρα από τη Μαύρη Θάλασσα και να δημιουργήσει ένα ορμητήριο για περαιτέρω επιθέσεις, αναφέρουν τα ίδια άτομα.
«Έχει τακτική… είναι «τζουντόκα»… Θέλει να κάνει προσποίηση και μετά να σε πετάξει πίσω από τον ώμο του», λέει μια από τις πηγές, κάνοντας αναφορά στην αγάπη του Πούτιν για το τζούντο. «Δεν είναι λογικός, έχει μια στρεβλή εικόνα του κόσμου στο μυαλό του […] και τα σενάρια έχουν αλλάξει. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη», συμπληρώνουν.
Προετοιμάζει το κλίμα για έναν παρατεταμένο πόλεμο
Η Ρωσία φαίνεται να έχει πάρει μαθήματα από κάποια στρατιωτικά λάθη της κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής της στην Ουκρανία. Αυτό οδήγησε σε ανασύνταξη των δυνάμεών της στο Ντονμπάς και στον διορισμό ενός και μόνο διοικητή στο πεδίο της μάχης.
Εκτιμώντας ότι η Ρωσία θα χρειαζόταν να ανασυνταχθεί, Ουκρανοί αξιωματούχοι θεωρούσαν αρχικά ότι ο Πούτιν θα έψαχνε τρόπο να κηρύξει μία νίκη μέχρι τις 9 Μαΐου, κατά τον εορτασμό της επικράτησης της Σοβιετικής Ένωσης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο απέναντι στους ναζί με την παραδοσιακή, μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Ωστόσο αυτό το ενδεχόμενο φαίνεται να απομακρύνεται καθώς ούτε στο στρατιωτικό πεδίο καταγράφονται σημαντικές και γρήγορες νίκες ούτε στο επίπεδο των συνομιλιών υπάρχει πρόοδος.
Ο Πούτιν δήλωσε αυτόν τον μήνα ότι «το πιο σημαντικό [που συμβαίνει σήμερα]» δεν είναι τα «τραγικά γεγονότα» στην Ουκρανία, αλλά η «αποδόμηση του μονοπολικού διεθνούς συστήματος που διαμορφώθηκε μετά με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης». Σε ανάλογο κλίμα κινείται και η πληροφόρηση από την κρατική τηλεόραση που επικεντρώνεται πλέον στην έλλειψη προόδου όσον αφορά τη στήριξη της Δύσης στη Ουκρανία και όχι στους θριάμβους στο πεδίο της μάχης.
Στρεβλή εικόνα στο πεδίο της μάχης
Ο τρόπος που βλέπει την κατάσταση ο Πούτιν φαίνεται να είναι στρεβλός, λόγω ανακριβών ενημερώσεων από το πεδίο της μάχης και πληροφοριών από την κρατική τηλεόραση, αναφέρουν τα άτομα που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με τους FT. Τα γεγονότα δεν μεταδίδονται με ακρίβεια, αναφέρει ο Πάβελ Λουζίν, ανεξάρτητος στρατιωτικός αναλυτής. Αυτό με τη σειρά του, αναμένεται να σταθεί εμπόδιο στην επίθεση της Ρωσίας και να την αναγκάσει να διακόψει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις κάποια στιγμή μέσα στον επόμενο μήνα.
«Πρόκειται για μια τεράστια ιεραρχία, και όταν κάποιος χαμηλόβαθμος αναλυτής… γράφει μια έκθεση σχετικά με το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, περνάει από 10 αφεντικά και όταν φτάνει στην ανώτατη βαθμίδα, λέει ότι όλα πάνε τέλεια. Έτσι λειτουργεί το σύστημα», αναφέρει ο Λουζίν.
Διάλειμμα για ανασύνταξη
«Χρειάζονται ένα διάλειμμα για να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Δεν ξέρουν πόσοι μισθοφόροι τους απομένουν, δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των απωλειών τους και δεν ξέρουν πόσος εξοπλισμός τους απομένει, ούτε σε τι κατάσταση βρίσκεται», προσθέτει ο ίδιος.
Προκειμένου να κερδίσει έδαφος στις πρώτες γραμμές των μαχών, η Ρωσία χρειάζεται σημαντική αύξηση στον αριθμό στρατιωτών της, ώστε να προστατεύσουν τον πιο πολύτιμο εξοπλισμό της. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της επιστράτευσης, της πρόσκλησης εφέδρων ή της κινητοποίησης εθελοντών. Για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει το Κρεμλίνο να παραδεχθεί ότι η εισβολή της στην Ουκρανία είναι πόλεμος και όχι μια «ειδική επιχείρηση», σύμφωνα με τον Τζακ Γουόλτινγκ από τη δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου Royal United Services.
Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος – η τιμή της εργασίας ανά μονάδα παραγωγής – αυξήθηκε με σταθερό ετήσιο ρυθμό 1,9% το τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου
