Ο ψευδόκοκκος προσβάλει τους βλαστούς, τα φύλλα και κυρίως τους καρπούς των εσπεριδοειδών υποβαθμίζοντας την εμπορική τους αξία με τα λευκά κηρώδη νημάτια και τα μελιτώματα (κόλλα) που εκκρίνει, δευτερευόντως με την ανάπτυξη μυκήτων της καπνιάς πάνω σε αυτά. Ιδιαίτερα στα ομφαλοφόρα πορτοκάλια εγκαθίσταται και στην κοιλότητα του ομφαλού. Στα δενδροκομεία που οι προσβολές των καρπών ξεπερνούν το 15% (κάτω από τον κάλυκα, στον ομφαλό, στα σημεία επαφής με άλλους καρπούς ή με κλάδους) να γίνει άμεσα επέμβαση ή εάν συνυπάρχει με τις ψώρες να γίνει συνδυασμένη καταπολέμηση.

Διαλευρώδης

Συνήθως σε δέντρα που έχουν πυκνό φύλλωμα και βρίσκονται σε υγρές περιοχές παρουσιάζονται πυκνοί και επιζήμιοι πληθυσμοί. Η αφαίρεση των λαίμαργων βλαστών και ο περιορισμός των όψιμων λιπάνσεων και αρδεύσεων αποτρέπουν την ανάπτυξη του Διαλευρώδη. Στα προσβεβλημένα δέντρα συστήνεται ψεκασμός με θερινό πολτό.

Μύγα Μεσογείου

Στις πρώιμες  ποικιλίες πορτοκαλιάς και μανταρινιάς oι καρποί προσβάλλονται με την έναρξη της ωρίμανσης. Οι προσβεβλημένοι καρποί ωριμάζουν πρόωρα, κιτρινίζουν και πέφτουν. Υπενθυμίζεται ότι η μύγα καταπολεμάται πριν προλάβει να ωοτοκήσει μέσα στους καρπούς.

Για την προστασία των καρπών των πρώιμων ποικιλιών συστήνεται έναρξη δολωματικών ψεκασμών 15 ημέρες πριν την αλλαγή (ξεθώριασμα) του πράσινου χρώματος των καρπών. Το δόλωμα ψεκάζεται στο εσωτερικό των δέντρων σε κλαδιά χωρίς καρπούς, στον κορμό, περιμετρικά σε θάμνους και φράκτες. Όσο οι καιρικές συνθήκες παραμείνουν ευνοϊκές οι δολωματικοί ψεκασμοί πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε 7-10 ημέρες.

Οι ψεκασμοί κάλυψης πρέπει να αποφεύγονται για να προστατεύονται τα ωφέλιμα παρασιτοειδή.

Εριώδης αλευρώδης

Ο Εριώδης αλευρώδης αντιμετωπίζεται με καλλιεργητικές τεχνικές όπως και ο Διαλευρώδης. Πρέπει να αποφεύγονται οι χημικές επεμβάσεις για να μην διαταράσσεται η δράση του ωφέλιμου παρασιτοειδούς υμενοπτέρου Cales noacki, που εγκαθίσταται και ελέγχει τον πληθυσμό του Εριώδη. Όπου η προσβολή είναι έντονη να προτιμηθεί ο θερινός πολτός.

Τετράνυχος

Από παρατηρήσεις και δειγματοληψίες διαπιστώνεται η έναρξη της δραστηριότητας του Eutetranychus  orientalis. Προσβάλλει κυρίως τα φύλλα και λιγότερο τους καρπούς όλων των εσπεριδοειδών, με μεγαλύτερη προτίμηση στις λεμονιές. Στα φύλλα προκαλεί πολυάριθμες σταχτόχρωες κηλίδες που καλύπτουν ολόκληρη τη φυλλική επιφάνεια προσδίδοντας στο προσβεβλημένο δέντρο μια χλωρωτική όψη ενώ οι προσβεβλημένοι καρποί αποκτούν όψη υπόφαιη. Τα φύλλα καθίστανται ασθενικά και με ένα ελαφρύ άνεμο πέφτουν απογυμνώνοντας τελείως τα κλαδιά. Η προσβολή δε γίνεται εύκολα αντιληπτή, παρά μόνο όταν έχει ήδη προκληθεί αρκετή ζημιά. Διαδίδεται κυρίως με τον άνεμο και με τη μεταφορά προσβεβλημένων φύλλων και καρπών.

Συστήνεται προσεκτική εξέταση των δέντρων. Οι παραγωγοί που παρατηρούν συμπτώματα παρόμοια με τα παραπάνω ή οποιαδήποτε ασυνήθιστη εμφάνιση συμπτωμάτων μπορούν να επικοινωνούν με το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου.

Καπνιά

Η Καπνιά (μαυρίλα) είναι μύκητας που αναπτύσσεται πάνω στα φύλλα και στους καρπούς από τις άφθονες μελιτώδεις εκκρίσεις των εντόμων (Ψώρες, Ψευδόκοκκος, Εριώδης αλευρώδης, Διαλευρώδης).

Η αντιμετώπιση της συνδέεται άμεσα με την καταπολέμηση των εντόμων.

Επεμβάσεις με μυκητοκτόνα χαλκούχα σκευάσματα περιορίζουν την ανάπτυξη της καπνιάς και των σήψεων των καρπών που προκαλούνται από τη φυτόφθορα.

Φυτοφθόρα εσπεριδοειδών (Κομμίωση)

Το μέρος του κορμού που βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος (φλοιός) σχίζεται κατά μήκος και εκκρίνεται πίσσα από τις πληγές. Ο φλοιός φαίνεται σαν ΄βρεγμένος΄. Αφαίρεση της πίσσας και χρησιμοποίηση πάστας( χαλκούχο σκεύασμα σε συνδιασμό με νερό) και επάλυψη του κορμού στην πληγή. Επίσης ψεκασμός και ριζοπότισμα με βορδιγάλειο πολτό(χαλκός) καθώς και χημική αντιμετώπιση με μυκητοκτόνα.

Κορυφοξήρα

Ο μύκητας αυτός ζει πάνω από το έδαφος και εισέρχεται στο φυτό από τα υπέργεια μέρη του. Τα πρώτα συμπτώματα είναι χλώρωση των φύλλων στα ανώτερα στρώματα και μετά φυλλόπτωση. Ακολουθεί ξήρανση κλαδίσκων από πάνω προς τα κάτω και μπορεί να ξηρανθεί ακόμα και ολόκληρο το δένδρο. Ιδιαίτερα ευαίσθητη στον μύκητα αυτό είναι η λεμονιά και λιγότερο η μανταρινιά και πορτοκαλιά(σπάνια). Βιολογική  αντιμετώπιση του μύκητα με χαλκουχα-βορδιγάλειο  πολτό. Επίσης κοπή των προσβεβλημένων κλαδίσκων και απομάκρυνση τους από την καλλιέργεια. Επικάλυψη  στις τομές προστατεύει το δένδρο από την μη εισχώρηση του μύκητα στο φυτό.

Ακάρι οφθαλμών

Εμφάνιση παραμορφωμένων φύλλων, άνθεων και καρπών. Η νέα βλάστηση παρουσιάζει θυσσανωτή ανάπτυξη. Εμφανίζεται ιδιαίτερα στην λεμονιά, παραμορφώνοντας χαρακτηριστικά τον καρπό της. Χημική αλλά και βιολογική αντιμετωπιση (θειάφι).

Headlines