Εχω την αίσθηση ότι πολύ κακό για το τίποτα είναι ο συναγερμός που χτύπησε ότι η Ελλάδα μπορεί να μείνει χωρίς φυσικό αέριο το επόμενο διάστημα, και να την πάθει όπως η Πολωνία και η Βουλγαρία, στις οποίες η Ρωσία κλείνει τις στρόφιγγες (υπάρχει ένα παρασκήνιο ως προς αυτό, το οποίο θα αναλύσω εν συνεχεία, παρακαλώ, αναμείνατε).

Το αναφέρω, διότι όπως με ενημέρωσαν – εγκύρως δε – χθες, υπάρχει λύση, έχει προκριθεί ως η ιδανικότερη, και είναι της κατηγορίας «και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη». Η κυβέρνηση την έχει ήδη βάλει μπροστά, και έτσι πλην σοβαρού απροόπτου που πάντως δεν φαίνεται σήμερα στον ορίζοντα, θα συνεχιστούν κανονικά οι ροές του φυσικού αερίου. Ρούβλια θέλει να πληρωθεί το αέριο η Ρωσία, ρούβλια θα πάρει. Καθώς η Ελλάδα δεν πληρώνει απευθείας στη Ρωσία το φυσικό αέριο που προμηθεύεται, αλλά μέσω εταιρειών, οι προμηθεύτριες εταιρείες (τρεις τον αριθμό) θα πληρώσουν σε έναν λογαριασμό στην Gazprom Bank ευρώ, και μετά η τράπεζα αυτή που ανήκει στον ενεργειακό κολοσσό Gazprom, θα μετατρέψει τα ευρώ σε ρούβλια και θα τα πιστώσει στον λογαριασμό της ρωσικής εταιρείας.

Γιατί δεν την ανακοινώνει τη λύση, είναι προφανές. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αυτή την ώρα διασπασμένη ως προς αυτό – τη Δευτέρα, ίσως αποφασιστεί κάτι. Ενα non paper που κυκλοφόρησε από τις Βρυξέλλες, και είχε αποδέκτη τις κυβερνήσεις οι χώρες των οποίων προμηθεύονται φυσικό αέριο από τη Ρωσία, ήταν στο περίπου, στο «ήξεις αφήξεις». Δηλαδή και μην υποκύψετε στον εκβιασμό που σας ασκεί ο Πούτιν και στο βρείτε κι εσείς μια λύση ώστε να μην έρθετε σε δύσκολη θέση. Το παρέλαβαν το non paper οι κυβερνήσεις, την Τρίτη, αν δεν κάνω λάθος, και έκτοτε οι περισσότερες (και η δική μας) τηρούν στάση αναμονής.

Περιμένοντας τους Γερμανούς

Τι περιμένουν; Πάντως όχι το τρένο. Τι θα κάνει η Γερμανία περιμένουν να δουν, και αναλόγως να προσαρμόσουν τη δική τους στάση. Διότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει αύριο, που ο μήνας έχει 30, και μας αποχαιρετά, τη δόση της στην Gazprom. Πώς θα πληρώσει; Με το κόλπο που προανέφερα, και που δεν είναι πια και τόσο κόλπο, διότι το ξέρει ο κόσμος όλος (πληρώνω σε ευρώ, και μετά η τράπεζα της Gazprom τα μετατρέπει σε ρούβλια, αν τα μετατρέπει κιόλας, ποιος μπορεί να το βεβαιώσει) και έτσι, και ο Πούτιν ικανοποιείται ότι του πέρασε ο εκβιασμός; Ή με κάποιον άλλο τρόπο, ο οποίος δεν είναι πλέον τόσο γνωστός, και πιθανότατα και να μη γίνει, αν πρόκειται για κάποιου είδους μεθόδευση; Σύντομα θα γνωρίζουμε. Η κλεψύδρα είναι γυρισμένη ανάποδα, και φτάνει στο τέλος της η άμμος.

Εμείς, είναι γνωστό πια, πρέπει να πληρώσουμε το μεγαλύτερο μέρος της οφειλής στις 20 Μαΐου και ένα μικρότερο μέρος της, στα τέλη του επόμενου μήνα.

Πόσα είναι τα χρήματα που δίνει κάθε χρόνο η Ελλάδα για φυσικό αέριο από τη Ρωσία; Ενας ειδικός, πιο ειδικός δεν γίνεται, το υπολόγισε στα 2 δισ. ετησίως, προσθέτοντας όμως ότι το ποσό είναι κατά προσέγγιση και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Οχι τώρα που εξαιτίας του πολέμου έχει εκτοξευθεί η τιμή του φυσικού αερίου, και καθημερινά αλλάζει, στο σχετικό χρηματιστήριο…

Ευκαιρία

Υποσχέθηκα να αναφερθώ στην περίπτωση της Πολωνίας και της Βουλγαρίας. Ο ειδικός, πιο ειδικός δεν γίνεται, και είναι ο καθηγητής Γιάννης Μανιάτης, μου ανέφερε ότι οι δύο αυτές χώρες είναι μια ειδική περίπτωση. Τα συμβόλαια με την Gazprom για την προμήθεια φυσικού αεριού έληγαν μέσα στους επόμενους μήνες. Οι δύο χώρες ειδοποίησαν τη διοίκηση του ενεργειακού κολοσσού ότι δεν επιθυμούν να διαπραγματευτούν την ανανέωση των συμβάσεων, πιστές στις αποφάσεις της ΕΕ για τις κυρώσεις.

Ο Πούτιν που έχει καβαλήσει το καλάμι και το πάει βόλτα εδώ κι εκεί, είπε πολύ ωραία, δεν θέλετε καινούργια συμφωνία, σας το κόβω από τώρα το φυσικό αέριο, και ψαχτείτε αλλού. Η Πολωνία, μου ανέφερε ο καθηγητής, «είναι σχετικά καλά προετοιμασμένη. Η Βουλγαρία, όχι. Εξού και θα στηριχθεί στην ελληνική βοήθεια». Ητοι Ρεβυθούσα, Αλεξανδρούπολη, αγωγός ΤΑΡ από Αζερμπαϊτζάν – τέτοια. Αλλά με κόστος. Σοβαρό. Που θα επιδεινώσει περισσότερο την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Εγώ από την πλευρά μου, ελπίζω, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω με αυτή την ευκαιρία: θα ζητήσει από τη Βουλγαρία να «συσφίξει» περισσότερο τις σχέσεις της με την Ελλάδα, και να πάψει να παίζει τον «ουδέτερο» στη διαμάχη με την Τουρκία. Είναι μια ευκαιρία οι σχέσεις με τη Βουλγαρία να επανέλθουν στο προ 35ετίας επίπεδο των σχέσεων των δύο χωρών – επί Ανδρέα και Ζίβκοφ, αν γίνομαι αντιληπτός…

«Είπα-ξείπα» για τις μάσκες

Στο μεταξύ συνεχίζεται (με αμείωτη ένταση δε) το «είπα-ξείπα» στη διαχείριση της πανδημίας. Στις 13 Απριλίου η κυβέρνηση διά του υπουργού Υγείας ανακοίνωσε ότι από την 1η Ιουνίου καταργείται η χρήση μάσκας παντού – και στους εσωτερικούς χώρους. Οτι θα παρέμενε μόνο για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, για τα σουπερμάρκετ, τα φαρμακεία κ.λπ. Χθες, μιλώντας στον Σκάι, ο υπουργός Θ. Πλεύρης άφησε ανοιχτό να μην καταργηθεί η μάσκα. Είπε συγκεκριμένα ότι: «Η άρση της μάσκας θα εξαρτηθεί από την επιδημιολογική εικόνα. Μπορεί να υπάρξει και χαλάρωση των μέτρων. Η μάσκα είναι ένα ήπιο μέτρο περιορισμού και δεν διαταράσσεται η ζωή των πολιτών». Ερώτηση: αφού η πανδημία μαίνεται, και εξακολουθεί να θερίζει πενήντα την ημέρα, γιατί αυτό το άγχος να κηρυχθεί το τέλος της; Γιατί αυτή η πρεμούρα;

Δεν θα ήταν καλύτερα να περιμένει η κυβέρνηση να φανεί καθαρά ότι η πανδημία βρίσκεται σε αποδρομή και μετά να ανακοινώσει τα ανακουφιστικά για τον πληθυσμό μέτρα, από το να καλλιεργεί προσδοκίες, και μετά εξαναγκασμένη από την εξέλιξη της πανδημίας να οπισθοχωρεί; Καλύτερα θα ήταν, αλλά είναι προφανές ότι έχει χαθεί λίγο η μπάλα…

Ατύχημα

Τι διάολο γίνεται «κάτω στον Πειραιά στο λιμάνι»; Υπάρχουν συνθήκες εργασιακής ασφάλειας για τους εργαζομένους ή η μόνη μέριμνα των Κινέζων της COSCO είναι η υπεραπόδοση της πολυσυζητημένης επένδυσης που έχουν κάνει; Το νέο ατύχημα με θύμα έναν 37χρονο εργαζόμενο που νοσηλεύεται σε βαριά κατάσταση, το οποίο έρχεται σε μια σειρά άλλων ατυχημάτων που έχουν σημειωθεί εκεί, δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Και αυτό που δεν πάει καλά, προφανώς έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι άνθρωποι για το μεροκάματο. Οι συνδικαλιστές κατήγγειλαν ότι το χθεσινό θύμα έπεσε από ένα πλοίο στο οποίο προηγουμένως δεν είχε γίνει κανένας έλεγχος για το κατά πόσο είναι ασφαλές. Αρα; Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το τι γίνεται στις εγκαταστάσεις της COSCO. Και να πάψουν να κλείνουν τα μάτια στο όνομα μιας επένδυσης η οποία έχει μηδενικό όφελος για τον Πειραιά, αλλά μόνο υπερκέρδη για τους επενδυτές…

Headlines