Το Τατόι, ο Τσακαλώτος και ο Μακρόν

Το νέο επεισόδιο είχε άρωμα βασιλικό. Το σκηνικό πολέμου στήθηκε στην έδρα του Dumfries House. Σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση ο Κυριάκος Μητσοτάκης «λειτουργεί ως αυλάρχης των Γλίξμπουργκ και το ταξίδι του στη Σκωτία προκειμένου να αποκτήσει τεχνογνωσία στην αξιοποίηση βασιλικών κτημάτων αποτελεί μέγιστη προσβολή προς τους πολίτες την ώρα που τα ελληνικά νοικοκυριά δοκιμάζονται από την ακρίβεια». Η ΝΔ απάντησε πως «όταν ο κ. Τσίπρας υποδεχόταν τον πρίγκιπα Κάρολο το 2018 μίλησε για επίσκεψη ορόσημο, σήμερα που ο Πρωθυπουργός αποδεχόμενος πρόσκληση τον συνάντησε στη Σκωτία, ο ΣΥΡΙΖΑ ψελλίζει διάφορα συνωμοσιολογικά». Και κάπως έτσι η επικαιρότητα επικεντρώθηκε σε ένα σχεδόν ανύπαρκτο θέμα, που σαφώς βολεύει την κυβέρνηση, αφού πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Τη στιγμή που σοβαρότατα προβλήματα ταλανίζουν τους πολίτες, που περιμένουν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τα αναδείξουν, η δημόσια αντιπαράθεση αναλώνεται στο αν κάνει καλά η κυβέρνηση που θέλει να αποκτήσει τεχνογνωσία για την αξιοποίηση του Τατοΐου από τον τρόπο που αξιοποίησε ο βρετανικός θρόνος το Dumfries House.

Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ τσακώνεται με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, επειδή ο τελευταίος επιτέθηκε ξαφνικά στον Νίκο Ανδρουλάκη με αφορμή τον Μακρόν!: «Εσείς που πορεύεστε «με γνώμονα την πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη» καταλαβαίνετε ότι οι πολιτικές τύπου Μακρόν ανοίγουν τον δρόμο στην Ακροδεξιά;», συμπληρώνοντας «εκείνο το κόμμα που συγκυβερνούσε με τον Καρατζαφέρη και διαπόμπευε οροθετικές πώς το λέγανε;». Αμεσα ήρθε η πληρωμένη απάντηση από τη Χαριλάου Τρικούπη: «Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ δεν ενέταξε στις τάξεις του στέλεχος ακροδεξιού κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν θέλει, δε, πληροφορίες για την τρικομματική κυβέρνηση με τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη, ας ρωτήσει τους συναδέλφους του στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Θάνο Μωραΐτη, Γιάννη Ραγκούση και Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που διετέλεσαν υπουργοί εκείνη την περίοδο».

Καβγάδες που διαβάζονται διαγώνια, από απλή περιέργεια, χωρίς να θίγουν κανένα από τα πολλά προβλήματα που έχουν να διαχειριστούν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους. Μία συντηρητική αντιπολίτευση, που φαίνεται ότι αρνείται πεισματικά να επιδιώξει να καρπωθεί οφέλη από την προφανή κυβερνητική φθορά. Ακόμα και όταν ο τίτλος της συζήτησης είναι σωστός το περιεχόμενο είναι λάθος.

Ας πούμε στον τομέα της Δικαιοσύνης. Τη στιγμή που όλοι οι διεθνείς αναλυτές ασκούν σκληρή κριτική και συγκλίνουν στο ότι η οικονομία δεν θα ανορθωθεί εάν δεν σταματήσει αυτή η άτυπη αρνησιδικία που επικρατεί στη χώρα μας και τα προβλήματα των πολιτών θα επιδεινώνονται δραματικά από τις συνεχιζόμενες ασύλληπτες καθυστερήσεις στην εκδίκαση υποθέσεων στα ελληνικά δικαστήρια, η αντιπολίτευση δια στόματος Παύλου Πολάκη προαναγγέλλει απειλητικά για το συγκεκριμένο θέμα ότι «την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς» συμπληρώνοντας κάτι για μαλεβιζιώτη, πεντοζάλη και άλλους παραδοσιακούς χορούς. Στο θέμα της Παιδείας, αντί η συζήτηση να είναι για την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, τα κόμματα ερίζουν για το εάν θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν στα πανεπιστήμια στέκια τρομοκρατικών οργανώσεων.

Στο μεταξύ φοβάμαι ότι ισχύει αυτό που είχε γράψει κάποτε ο αμερικανός δημοσιογράφος George Will. «Τα λόγια ενός πολιτικού δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριό του». Και αυτό είναι ακόμα χειρότερο.