Συνεχίζονται οι προσπάθειες για να οργανωθεί η ασφαλής εκκένωση χιλιάδων αμάχων που παραμένουν στην πόλη της Μαριούπολης, στους οποίους μπορεί να περιλαμβάνονται και πολίτες που έχουν παγιδευτεί στο μεγάλο εργοστάσιο χάλυβα Azovstal.
Ο χώρος, που είναι πλήρως περικυκλωμένος από ρωσικά στρατεύματα, είναι ο τελευταίος θύλακας καταφυγής για τους Ουκρανούς στρατιώτες – ανάμεσά τους υπάρχουν και μέλη του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ– και τους πολίτες. Βρίσκουν καταφύγιο στο τεράστιο δίκτυο υπόγειων καταφυγίων και τούνελ του εργοστασίου, ενώ τα αποθέματα τροφίμων εξαντλούνται γρήγορα.
Ο δήμαρχος της Μαριούπολης, Βαντίμ Μποϊτσένκο δήλωσε στο BBC ότι οι άνθρωποι εκεί βρίσκονται «στο όριο μεταξύ ζωής και θανάτου». «Περιμένουν, προσεύχονται για διάσωση… Είναι δύσκολο να πούμε πόσες μέρες ή ώρες έχουμε για να σώσουμε τις ζωές τους».
Πώς είναι η κατάσταση στο Azovstal
Ο δήμαρχος έχει διαφύγει
Ο Μπoϊτσένκο, ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον στην πόλη, δήλωσε ότι στο εργοστάσιο υπήρχαν περίπου 1.000 πολίτες που «παρακαλούσαν να διαφύγουν» και ότι 600 από αυτούς είχαν τραυματιστεί. Ορισμένοι από αυτούς, είπε ο δήμαρχος, βρίσκονταν εκεί από τις πρώτες ημέρες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου.
Η Μαριούπολη έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς στον πόλεμο και οι εναπομείναντες κάτοικοι δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό ή θέρμανση. Με το τηλεφωνικό δίκτυο να μη λειτουργεί στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης, είναι δύσκολο να επαληθευτούν ανεξάρτητα οι πληροφορίες ή τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Πλάνα που αναρτήθηκαν από το Τάγμα Αζόφ έδειχναν γυναίκες και παιδιά σε γεμάτα δωμάτια και διαδρόμους. Σε ένα από αυτά, ένα κορίτσι δήλωσε ότι είχε φύγει από το σπίτι της με τη μητέρα και τη γιαγιά της στις 27 Φεβρουαρίου. Από τότε, είπε, δεν είχαν δει τον ουρανό ή τον ήλιο.
«Οι άνθρωποι που έχουν εγκλωβιστεί εκεί δεν έχουν σχεδόν καμία πιθανότητα να σώσουν τη ζωή τους», δήλωσε ο δήμαρχος. «Δεν έχουν καμία ευκαιρία να αναπνεύσουν καθαρό αέρα. Μπήκαν σε καταφύγια βομβών και περιμένουν να σωθεί η ζωή τους», τόνισε.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
