Αγχώθηκε, τα είδε… όλα όταν η Βιγιαρεάλ προηγήθηκε με 2-0 και ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα, αλλά η Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ στο δεύτερο ημίχρονο γύρισε τούμπα το παιχνίδι στο «Κεράμικα» και πήρε τη νίκη με 3-2 και μαζί την πρόκριση για τον τελικό του Champions League. Εκεί όπου θα διεκδικήσει το 7ο ευρωπαϊκό στην ιστορία της.

Μια ακόμα σεζόν, που έχει πάνω της φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του Γιούργκεν Κλοπ. Του Γερμανού, που πριν από λίγες ημέρες ανανέωσε τη συνεργασία του με τους Reds μέχρι το καλοκαίρι του 2026. Καλώς εχόντων των πραγμάτων δηλαδή: Έντεκα χρόνια και… βλέπουμε μιας και τότε θα είναι στα 59 του, σε μια ηλικία δηλαδή που ο ίδιος έχει πει κατ επανάληψη πως δεν βλέπει τον εαυτό του ακόμη μπροστά από έναν πάγκο. Αλλά ποιος ξέρει μέχρι τότε. Ποιος μπορεί να ξέρει μέχρι τότε για αυτόν τον παράξενα «καλό Γερμανό» που λες και καρμικά βρέθηκε στο «Άνφιλντ» όχι για να αλλάξει την Ιστορία, αλλά με αποστολή να την αποκαταστήσει.

Κάποιος που λατρεύει να παίζει σκάκι με τα «μαύρα» και που μέσα σε μια επταετία έχει προλάβει να καθίσει ήδη δεξιά του Μπιλ Σάνκλι στη φωτογραφία με τους σημαντικότερους προπονητές του μύθου που ακούει στο όνομα Λίβερπουλ. Αν δεν το πρόσεξε κάποιος; Ετοιμάζεται ήδη για τον τρίτο τελικό Champions League σε αυτό το διάστημα. Και μάλιστα σε σεζόν που οι Reds πάνε για… όλα. Πήραν το Λιγκ Καπ, είναι στον τελικό του Κυπέλλου, είναι μόλις έναν βαθμό πίσω από την υπερηχητική Σίτι του Πεπ στο πρωτάθλημα.

Πότε άραγε μπορούσε να γίνει καλύτερο το timing για την επέκταση της συνεργασίας που συζητιέται όσο τίποτε άλλο από χθες στον πλανήτη του ποδοσφαίρου; Γιατί πέτυχε ο Γιούργκεν Κλοπ τόσο σύντομα, τόσα πολλά σε μια περίοδο που ο ανταγωνισμός στην ελίτ του αγγλικού ποδοσφαίρου να είναι μεγαλύτερος από ποτέ και μάλιστα σε μια συγκυρία που βρέθηκαν εκεί, όλοι μαζί, οι περισσότεροι από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο; Γιατί ο τρόπος σκέψης του διαφέρει από των υπολοίπων. Το ίδιο και το ποδόσφαιρο που εκπροσωπεί τόσο πειστικά όσο άλλος κανείς.

Το ποδόσφαιρο που δεν έχει διάρκεια 90 λεπτά, αλλά 365 ημέρες το χρόνο. Εκείνο που ξεφεύγει από το πράσινο ορθογώνιο και που επενδύει ισόποσα στην ποδοσφαιρική και την πνευματική «ανωτερότητα». Τον Κλοπ τον αγαπούν όλοι γιατί πάνω από όλα είναι ένας προπονητής που κάθε ποδοσφαιριστής θα δέχονταν να μπει ανάμεσα σε εκείνον και σε μια… σφαίρα.

Γυρίζοντας πίσω: Τα θυμάσαι εύκολα. Παρέλαβε την εξαιρετική Λίβερπουλ του Μπρένταν Ρότζερς (2015) μαραζωμένη δίχως τον Λουίς Σουάρες, τον Στίβεν Τζέραρντ, τον Ραχίμ Στέρλινγκ και τις αντοχές να διαχειριστεί το πρωτάθλημα που χάθηκε σοκαριστικά έναν χρόνο πριν (2014). Επένδυσε πρωτίστως στην αποκατάσταση της ψυχικής της υγείας. Και με αφετηρία εκείνη την πορεία-βάλσαμο ως τον τελικό του Europa League (2016) άρχισε να δημιουργεί κάτι εντελώς δικό του που το λες και ποδοσφαιρικό έργο τέχνης.

Μια ομάδα «gegenpress» που εξήγησε στο υψηλότερο επίπεδο, ότι δεν κάνεις επίθεση μόνο έχοντας τη μπάλα, αλλά και αναγκάζοντας τον αντίπαλο να σου την παραχωρήσει. Το άσχημο Λίβερπουλ δεν το επιλέγουν οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο δικός μας Κέβιν Μιραλάς όταν αγωνίζονταν στην Έβερτον επέλεγε να μένει στο Μάντσεστερ. Και κατ επέκταση δεν το επέλεγαν και οι μεγάλοι dealers του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Γιούργκεν Κλοπ αυτό κατάφερε να το αλλάξει. Να κάνει την Λίβερπουλ και κατ’ επέκταση το Μερσεϊσάιντ έναν ελκυστικό προορισμό.

Έναν ποδοσφαιρικό προορισμό. Έναν προορισμό, που απολαμβάνεις ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, χάρη στο δημιούργημα του Γερμανού προπονητή. Ένα σύνολο που χαίρεσαι να βλέπεις, όποια ομάδα και εάν υποστηρίζεις. Μια άκρως επιθετική ομάδα. Η επιτομή του επιθετικού ποδοσφαίρου. Το αποδεικνύουν περίτρανα τα νούμερα. Με τα τρία γκολ που πέτυχε χθες το βράδυ στο «Κεράμικα», η Λίβερπουλ έφτασε τα 139 γκολ. Ένα νούμερο – ρεκόρ στην ιστορία των Reds. Ένα ποδοσφαιρικό παραμύθι για μια από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού αθλητισμού.

Μια ομάδα χτισμένη από τα χέρια του Γιούργκεν Κλοπ, που αποδεικνύει καθημερινά πως ένας προπονητής φτάνει για να φτιαχτεί μια μεγάλη ομάδα. Όλα ξεκινούν από τον προπονητή και αν μη τι άλλο ο Γερμανός τεχνικός έχει αναγάγει την προπονητική σε…τέχνη. Μια τέχνη που απολαμβάνουν άπαντες και όλοι του βγάζουν το καπέλο και υποκλίνονται μπροστά του και φυσικά στο δημιούργημά του…

Headlines