Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, καθώς η COVID-19 έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας.

Μια από αυτές είναι ο τρόπος που ντυνόμαστε, καθώς η ζωή επανέρχεται στους κανονικούς ρυθμούς και οι περισσότεροι επιστρέφουν στους χώρους εργασίας.

Επί το ακριβέστερο, αφορά στην προτεραιότητα που πλέον δίνει η πλειονότητα των εργαζομένων στην άνεση των ρούχων, στην οποία έμαθε όλους αυτούς τους μήνες των περιοριστικών μέτρων και τώρα συνεχίζει να την προτιμά στην τρέχουσα φάση της συλλογικής επανένταξης στην επαγγελματική και στην κοινωνική ζωή.

Αντανακλώντας εν πολλοίς μια αλλαγή νοοτροπίας, η τάση αυτή ήδη επηρεάζει τη μόδα.

Στο λιανεμπόριο έχουν αρχίσει πια να επικρατούν τάσεις όπως «business comfort» και «power casual».

Τα στενά μοτίβα και τα σκληρά υφάσματα δίνουν τη θέση τους σε άνετες γραμμές και ελαστικές υφές στην ένδυση εργασίας.

Τα φερμουάρ και τα πολλά κουμπιά δεν έχουν πια την τιμητική τους.

Τα αυστηρά κοστούμια και τα άβολα πουκάμισα δίνουν τη θέση τους σε χαλαρά μπλέιζερ, μπλουζάκια και άνετα παντελόνια.

Τα φορέματα γίνονται ελαστικά, οι φούστες αεράτες και τα τακούνια όλο και πιο χαμηλά, καθώς κερδίζουν έδαφος οι μπαλαρίνες, τα μοκασίνια και τα sneakers.

Αλλαγή δεδομένων

Όχι τυχαία, στην τελευταία έκθεση Brand Finance Apparel 50 2022, με τα 50 πιο εμπορικά σήματα στον κλάδο της ένδυσης, οι επωνυμίες αθλητικών ειδών καταγράφουν σημαντική αύξηση της αξίας τους.

Στη Βρετανία εν τω μεταξύ το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής (ONS) στη Βρετανία αφαίρεσε -πρώτη φορά από το 1947- τα κοστούμια από το «καλάθι» των 733 αντιπροσωπευτικών αγαθών και υπηρεσιών που χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό του ετήσιου ποσοστού πληθωρισμού.

Στο πώς ντύνονται οι άνθρωποι για τη δουλειά «καθρεφτίζονται» οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, επισημαίνουν ειδικοί.

Το έχουμε δει κατά την κατάρρευση των dot.com και τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-8, όταν ως μια οιονεί αποστροφή του κινδύνου υπήρξε μια προσήλωση στο αυστηρά επαγγελματικό στιλ ένδυσης.

Σήμερα, εν μέσω της Μεγάλης Παραίτησης, οι ενδυματολογικοί κώδικες στη δουλειά δείχνουν να αλλάζουν, μαζί με τις προτεραιότητες των εργαζομένων, έπειτα από μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας, αίσθησης απώλειας του ελέγχου και προσωπικών αναθεωρήσεων.

Η πανδημία προκάλεσε τόσο μεγάλη ψυχολογική πίεση, που «το τελευταίο πράγμα που προσέχουν τα αφεντικά» είναι αν τα ρούχα ενός υπαλλήλου είναι κατάλληλα για δουλειά, λέει στους New York Times η Τζαεχέ Τζουνγκ, καθηγήτρια Σπουδών Μόδας και Ένδυσης στο Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ.

Πλέον «υποστηρίζουν πιο casual εμφανίσεις για τους εργαζομένους, ώστε να νιώθουν πιο ικανοποιημένοι και χαρούμενοι», παρατηρεί.

Και ακολούθως «οι εταιρείες περιορίζουν τα προϊόντα τους που είναι προσανατολισμένα προς την επίσημη ενδυμασία και την επαγγελματική αμφίεση».

«Μπορεί να είναι δύσκολο να ορίσουμε πότε συμβαίνουν πολιτιστικές αλλαγές», επισημαίνει, «όμως νομίζω ότι αυτό συμβαίνει τώρα».

Μια αναμενόμενη αλλαγή;

Η μόδα μπορεί να φαντάζει μια επιπόλαιη πτυχή σε περιόδους αβεβαιότητας και ρευστότητας όπως η σημερινή.

Όμως ο τρόπος που ντυνόμαστε μαρτυρεί πολλά για τα σημεία των καιρών.

Σχετίζεται άμεσα με την ευρύτερη κατάσταση της οικονομίας, των εφοδιαστικών αλυσίδων και των διαθέσιμων υλικών.

Η επικάλυψη μεταξύ παγκόσμιων κρίσεων και άνετων, λειτουργικών ενδυμάτων έχει π.χ. προηγούμενο στη Δύση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η ευφορία της μεταπολεμικής ανάκαμψης ήταν αντιστοίχως εμφανής στα σχέδια και στα υφάσματα στα ρούχα.

Κάτι που μένει να φανεί εάν θα επαναληφθεί στην μετά την COVID-19 εποχή ή εάν οι αλλαγές θα είναι πιο βαθιές.

Εκκρεμές παραμένει άλλωστε το βασικό ερώτημα: πώς τελικά θα διαμορφωθούν οι μεταπανδημικές εργασιακές σχέσεις, καθώς η τηλεργασία, η υβριδική εργασία ή ακόμη και η 4ήμερη απασχόληση βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.

Headlines