Primma Che La Notte: Η δημοσιογραφία, η αλήθεια και η «πληρωμή» της μαφίας

Γράφει η Εύη Βέρρη*

Υπάρχουν ταινίες που αξίζει κανείς να δει, ειδικά αν απασχολείται στο χώρο της δημοσιογραφίας. Ταινίες που μιλούν για τον Τύπο, για τα Μέσα Ενημέρωσης, για το τίμημα που πρέπει πολλές φορές να πληρωθεί και είναι ακριβό.

Η ταινία Primma Che La Notte, είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Michele Gambino και διηγείται την πραγματική ζωή του σικελού δημοσιογράφου και ιδρυτή του μηνιαίου περιοδικού ISiciliani Pippo Fava, που δολοφονήθηκε στις 5 Ιανουάριου 1984 από τη μαφία. Τον ρόλο υποδύεται εκπληκτικά ο Fabrizio Gifuni.

Ο Pippo Fava σε ηλικία 50 ετών με μια επιτυχημένη πορεία στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στο θέατρο  αποφασίζει να γυρίσει στην Catania και να ιδρύσει μια εφημερίδα. Είμαστε στο 1980 και ο τρόπος και το πάθος του για την δημοσιογραφία γίνεται πραγματική σχολή για τον γιο του Claudio και άλλους νέους που δημιούργησαν μια ομάδα με το όνομα i Carusi.

Οι ελεύθερες απόψεις του και η αλήθειες που γράφει  έρχονται σε σύγκρουση με τους επιχειρηματίες της πόλης και ειδικότερα με τη μαφία .Έτσι αναγκάζεται να κλείσει την εφημερίδα, όμως ο γιος του με τους άλλους νέους i Carusi γοητευμένοι από την τέχνη της δημοσιογραφίας και του εγχειρήματος “I Siciliani” θα στηρίξουν τον Pippo στην προσπάθεια του αυτή.

Το αποτέλεσμα είναι θεαματικό, η εφημερίδα αποκτά τεράστια επιτυχία και παρουσιάζει όλη την αλήθεια των γεγονότων της εποχής.

Το τίμημα βέβαια για την ελευθερία του τύπου είναι πολύ ακριβό.

Ο Nitto Santapaola επικεφαλής της τοπικής μαφίας δίνει την εντολή και ο Pippo Fava δολοφονείται τη στιγμή που βγαίνει από το αυτοκίνητο του .

Παραμένουν όμως πιστοί στη σχολή και στα ιδεώδη που διδάχθηκαν οι νέοι Carusi να ψάξουν την αλήθεια σε μια δύσκολη και επικίνδυνη αποστολή.

O Pippo Fava  ξαναζεί μέσα από το έργο του Daniele Vicari με ένα εξαιρετικό cast ηθοποιών που βάζουν τον τηλεθεατή στο μέσο μιας μάχης που δεν χρειάζεται όπλα για να κερδηθεί αλλά μια γραφομηχανή ,ένα δερμάτινο μπουφάν και τεράστια ψυχή και πίστη στην ελευθερία της έκφρασης..

Το έργο δίνει μια ξεκάθαρη θέση για τον δύσκολο και επικίνδυνο ρόλο του δημοσιογράφου και όπως είπε ο Pippo Fava  σε μια δημοκρατική και ελεύθερη κοινωνία όπως η Ιταλική, η δημοσιογραφία εκπροσωπεί την ουσιώδη δύναμη της κοινωνίας αυτής.

Και συμπληρώνει: μια δημοσιογραφία γεμάτη αλήθειες εμποδίζει πολλές συμπεριφορές διαφθοράς ,φρενάρει την βία της εγκληματικότητας ,επιταχύνει τα απαραίτητα δημόσια έργα,απαιτεί την λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών ,κρατά σε ετοιμότητα τις αρχές, προτρέπει τη συνεχή προσοχή της δικαιοσύνης και επιβάλλει στους πολιτικούς μια καλή διακυβέρνηση.

Η Εύη Βέρρη σπουδάζει δημοσιογραφία στη New Media Studies