Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμηρος του αμερικανο-νατοϊκού επεκτατισμού

Το παραπάνω αυτό επίγραμμα της κατά κανόνα αλάθητης λαϊκής θυμοσοφίας, καιρός είναι ν’ αναρτηθεί ως προμετωπίδα στα ευρωπαϊκά διεθνοπολιτικά fora. Έτσι, θα εξασφαλιζόταν η πιο καλή απόδοση εκείνων που συρρέουν στις Ολομέλειες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, ώστε ν’ αποτραπούν οι συνήθως ολέθριες προαποφασισμένες … αποφάσεις, από τα εν κρυπτώ λειτουργούντα κυρίαρχα ιερατεία…

Μιλάμε στο σημείωμα αυτό ευθέως για την καθυστερημένη αντίδραση των κέντρων αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην ρωσοουκρανική σύρραξη. Μια σύρραξη, που με την απρονοησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άνοιξε διάπλατα τις πύλες της Ευρώπης, στον στρατοκρατικό μηχανισμό Πενταγώνου των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, σε τρόπον ώστε, να μιλάμε για πρόβα μιας μέχρις εσχάτων σύγκρουσης, αμερικανο-ρωσικών γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων. Και αυτά με την άβουλη σύμπραξη πολλών χωρών-μελών της ΕΕ.

Το μετακομμουνιστικό δίπολο Ρωσίας-Κίνας

Ήταν ηλίου φαεινότερο, ότι μετά την de facto προσάρτηση της Κριμαίας στον κορμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το επόμενο βήμα της Μόσχας, σύμφωνα με τον χάρτη της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, θα ήταν η κατάληψη των εδαφών της νότιας Ουκρανίας, εις τρόπον ώστε ο αμυντικο-επιθετικός μηχανισμός της Ρωσίας να ελέγχει, όπως στην περίοδο του Συμφώνου της Βαρσοβίας μεγάλη έκταση της Μαύρης Θάλασσας.

Ο στόχος αυτός  της Μόσχας γινόταν ολοένα και πιο απρόσιτος, μετά την αυτοκατάρρευση όχι μόνον της ΕΣΣΔ στα πεδία των μαχών με τον Αφγανιστάν, αλλά και στο σύνολο του ανατολικού κομμουνιστικού μπλοκ. Τότε ακριβώς και με καλπάζοντα ρυθμό επιτεύχθηκε αναίμακτα ο πολιτικο-κοινωνικός, δυτικού τύπου μετασχηματισμός των χωρών-μελών της ΚΟΜΕΚΟΝ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, σε χώρες του δημοκρατικού πολυκομματικού κοινοβουλευτικού συστήματος.

Όλες οι παραπάνω συγκυρίες κατέστησαν σχεδόν ανέφικτες τις βλέψεις της Μόσχας για επαναπροσάρτηση των αποσχισθεισών χωρών-μελών του καταρρεύσαντος στρατιωτικο-οικονομικού συστήματος της ΕΣΣΔ. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός, ότι η Μόσχα, στην μετακομμουνιστική περίοδο, όπως ακριβώς και η Κίνα, πήραν σε αρκετούς τομείς τα πρωτεία, στην φιλελεύθερη οργάνωση και λειτουργία του παραγωγικού τους μηχανισμού, στραγγαλίζοντας ταυτόχρονα την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και εν μέρει της Ευρώπης και του Ηνωμένου βρετανικού Βασιλείου, στη διεθνή οικονομία, σε αρκετούς τομείς της πρωτογενούς και μεταποιητικής παραγωγής. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να παραδεχτούμε ότι σχεδόν ολόκληρος ο παραγωγικός-μεταποιητικός μηχανισμός της Κίνας όπως και η παραγωγή και  διάθεση των ρωσικών υδρογονανθράκων και του φυσικού αερίου από τη Ρωσία, βρισκόταν σε πλήρη αλληλεξάρτηση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου και του συνόλου των χωρών-μελών της ΕΕ. Με άλλα λόγια οι οικονομίες των χωρών αυτών αλληλοδιαπλέκονταν προς το αμοιβαίο συμφέρον αρμονικά.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι στις συχνές αυτοκρατορικού τύπου τηλεοπτικές εμφανίσεις του, με στολή εκστρατείας, σε απολύτως διατακτικό ύφος, καλεί τα κράτη-μέλη της ΕΕ να παύσουν ν’ αγοράζουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία. Ο ίδιος, ως άλλος μέλλων προνομιακός εταίρος της ΕΕ δεν διευκρινίζει πώς θα λύσει το δια των απαγορεύσεων τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα της ΕΕ αλλά και πώς θα επαναφέρει στις εστίες τους τα εκατομμύρια των Ουκρανών προσφύγων.

Έτσι παγιδεύτηκε η ΕΕ

Τις αδήρρητες παραπάνω αλήθειες, όχι μόνον τις αγνόησαν αλλά και επιπόλαια και αβασάνιστα τις παρέβλεψαν όλα τα θεσμικά όργανα λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πιο κρίσιμη αναμέτρηση με το πρόβλημα της ρωσοουκρανικής διένεξης και σύγκρουσης. Έτσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε χρόνο μηδέν και χωρίς περίσκεψη ή διακρατική συνεννόηση των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, συμφώνησαν για τις κατά τη γνώμη των εκπροσώπων τους, την χωρίς αντιρρήσεις όλων των χωρών-μελών της ΕΕ, επιβολή καταλυτικών κατά της Ρωσίας κυρώσεων, για την εισβολή της στις ρωσόφωνες περιοχές της νότιας Ουκρανίας.

Τηρουμένων των αναλογιών, η ΕΕ καθοδηγούμενη στα περισσότερα κράτη της από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ή δεν προθυμοποιείται ή απαξιώνει:           α) Να εκβάλει κλωτσηδόν από τη βόρεια Κύπρο τους επί 47 χρόνια εισβολείς και παράνομους κατόχους του 48% της Κυπριακής επικράτειας, β) Αντιπαρέρχεται με αδιαφορία τα τρία τουλάχιστον ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με τα οποία δεν αναγνωρίζεται το ψευδοκράτος της ΤΚΔΒΚ (Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου), ένα προκλητικό και γελοίο «κρατικό» μόρφωμα που το θεωρούν απαράδεκτο και παράνομο, όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ, εκτός από την Τουρκία! (Γιάννης κερνά-Γιάννης πίνει…).

Η άλλοτε προσεκτική σε παρεκτροπές και ευγενέστατη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν, εντελώς πρόσφατα φαίνεται να μιμείται τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι στο διατακτικό και απαγορευτικό ύφος έναντι των εταίρων της ΕΕ, οι οποίοι επιμένουν να συνεχίσουν την προμήθειά τους σε πετρέλαιο και αέριο από τη Ρωσία, πληρωτέα σε ρούβλια. Έτσι η άλλοτε προσεκτική Ούρσουλα εγκαινιάζει και νέο είδος κυρώσεων και κατά των Ευρωπαίων εταίρων της. Έλεος!

Το μπούμερανγκ των κυρώσεων

Το αβασάνιστο των βεβιασμένων κυρώσεων κατά της Ρωσίας έχει ήδη περιαγάγει την ΕΕ, σε κατάσταση ενεργειακής και επισιτιστικής ένδειας. Με αποτέλεσμα, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ακόμη και η μέχρι προχτές ευγενική και διαλλακτική Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν να κουνάει απειλητικά το δάχτυλο σε όσους φέρουν αντίρρηση για τον αυτοκαταστρεπτικό χαρακτήρα των αμερικανο-ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας…

Οι «αντιρρησίες» των κυρώσεων, προβάλλουν το αμάχητο επιχείρημα, ότι τα αδιανόητα αυτά κατά της Ρωσίας μέτρα, ήδη έχουν γυρίσει μπούμερανγκ κατά της ίδιας της ΕΕ. Διότι α) στερούν και θα στερήσουν ίσως και για 10ετίες την ενεργειακή και επισιτιστική αυτάρκεια των χωρών-μελών της και              β) αντιμετωπίζεται η διπλή αυτή ανεπάρκεια αγαθών και ενέργειας με διαρκείς εμβαλωματικές λύσεις, οι οποίες θα οδηγούν όλη την ΕΕ σε καθεστώς επαιτείας έναντι άλλων κρατών-παραγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να γυρίζουν τις πλάτες στους μέχρι προχτές άρχοντες στις χώρες τους και  σήμερα ζητιάνους, σε ξένα νοικοκυριά γ) Ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση νέων ορυκτών πηγών ενέργειας και η διοχέτευσή της με αγωγούς σε όλη την ΕΕ θ’ απαιτήσει και νέες δεκαετίες εναγώνιας αναμονής, ένδειας αλλά και πενίας.

Έτσι λοιπόν τα επιχειρήματα του σημερινού αναλυτικού και μακροσκελούς σημειώματός μου συμπυκνώνονται, στο λαϊκό θυμοσοφικό επίγραμμα: «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»…