Ενώ ο Αλεξάντερ εις την Ιταλίαν εδέχετο την παράδοσιν των δυνάμεων του Κέσσερλιγκ και ο Μοντγκόμερυ ηρνείτο να αποδεχθή τους όρους υπό τους οποίους ήθελε να διαπραγματευθή την συνθηκολόγησιν ο ναύαρχος Χαντς Φρίντεμπουργκ, αι ιδικαί μου δυνάμεις εξακολουθούσαν να προωθούνται εις το εσωτερικόν της Αυστρίας, φονεύουσαι τους Γερμανούς που εξακολουθούσαν να ανθίστανται και αιχμαλωτίζουσαι τους παραδιδομένους.

Φήμαι ότι μία γερμανική αποστολή κατηυθύνετο εις το αρχηγείον του Αϊζενχάουερ διά να προτείνη την παράδοσιν των υπολοίπων γερμανικών δυνάμεων, είχαν φθάσει έως το στρατηγείον μου. Από τον αρχιστράτηγον όμως δεν είχα λάβει καμίαν επιβεβαίωσιν των φημών. Την νύκτα της 6ης Μαΐου, αφού έγραψα ένα γράμμα εις την γυναίκα μου, έπεσα ολίγον προ του μεσονυκτίου να κοιμηθώ. Δεν ήταν ακόμη ούτε 4 το πρωί, όταν το τηλέφωνον που είχα πλάι εις το κρεββάτι μου, εις το δωμάτιόν μου του ξενοδοχείου Φόρστενχοφ, άρχισε να κτυπά. Ξύπνησα και άναψα το φως. Εις το τηλέφωνον με καλούσεν ο Αϊζενχάουερ από την Ρεμ (Ρομούς).

— Μπραντ, μου είπε από την άλλη άκρη του τηλεφωνικού σύρματος ο Άικ, τα βάσανα τελειώνουν! Όπου και νάναι θα λάβης ένα μακρόν ραδιογράφημα.

Ο στρατηγός Γιοντλ είχε υπογράψει, εκ μέρους των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, την άνευ όρων παράδοσιν. Το πρακτικόν υπεγράφη περί ώραν 2.41 το πρωί μέσα εις ένα σχολείον που είχε επιταχθεί διά τας ανάγκας του αρχηγείου.


Το πρώτον που έκανα μετά την ανακοίνωσιν του αρχιστρατήγου ήταν να πάρω εις το τηλέφωνον τον Πάττον. Τον ήξερα καλά τον Τζωρτζ! Δεν το είχε τίποτα να κάνη κανένα «γιουρούσι» και μετά την κατάθεσιν των όπλων εκ μέρους των Γερμανών. Τον ξύπνησα μέσα στο καμιόνι που είχε διαρρυθμίσει εις πρόχειρον κατάλυμα.

— Θα σου αναγγείλω κάτι το ευχάριστον, Τζωρτζ. Ή μάλλον κάτι το «δυσάρεστον» για σένα! Δεν υπάρχει πια ανάγκη να… προελάσης!

Τον άκουσα που κάτι μουρμούρισε. Ύστερα πρόσθεσα:

— Άκουσε λοιπόν, παιδί μου, Τζωρτζ. Ο Άικ μού τηλεφώνησε προ ολίγου ότι οι φίλοι μας κατέθεσαν τα όπλα. Η συμφωνία της συνθηκολογήσεως αρχίζει να ισχύη από το μεσονύκτιον της 8ης Μαΐου. Κύτταξε να σταθής εις την γραμμήν που ευρίσκεσαι και να μην το κουνήσης. Αυτή τη φορά τέλειωσαν τα αστεία. Ούτε βήμα, ακούς; Δεν υπάρχει λόγος να εκτεθούμε εις άλλας απωλείας. Θα είναι εντελώς άσκοπον και ασυγχώρητον.

Ο Χότζες κοιμόταν την ώρα εκείνην εις το πολυτελές σπίτι που είχε επιτάξει εις την Βαϊμάρην. Ο Σίμσον είχε εγκατασταθεί εις το διαμέρισμα όπου έμενεν ένας ανώτερος αξιωματικός της Γερμανικής Αεροπορίας εις το Μπρούνσβικ. Τους ξύπνησα και τους δυο για να τους αναγγείλω την ευχάριστη είδησι. Όταν, με την σειράν του, πήρα εις το τηλέφωνον τον Τζίροου, εις τα περίχωρα της Βόννης, η ώρα ήταν 6.30 το πρωί. Ήταν κλινήρης γιατί εκείνες τις μέρες είχε αρπάξει ένα κρυολόγημα.

Ύστερα σηκώθηκα και ντύθηκα. Φόρεσα το κράνος μου με τα 4 ασημένια άστρα. […] Κάτω από το κράνος μου, επάνω εις το τραπέζι, είχα έναν επιτελικόν χάρτην. Τον άνοιξα και έριξα μια ματιά εις την σημειωμένην επ’ αυτού διάταξιν των 43 αμερικανικών μεραρχιών που είχα υπό τας διαταγάς μου. Αι 43 μεραρχίαι μου ήσαν καλυμμέναι εις ένα μέτωπον 640 μιλίων, το μέτωπον της 12ης Ομάδος Στρατιών. Πήρα το μολύβι και εσημείωσα εις τα περιθώρια του χάρτου: Ημέρα X+335. Είχαν περάσει 335 ημέραι ακριβώς από της ημέρας X που ήρχιζεν η ευρωπαϊκή μας εκστρατεία.

Επλησίασα εις το παράθυρον και ξεκόλλησα τα μπλε χαρτιά της συσκοτίσεως. Έξω ο ήλιος ανέβαινεν ολοένα εις τον ουρανόν. Ο πόλεμος εις την Ευρώπην είχε τελειώσει.

*Άρθρο που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Το Βήμα» την Πρωτοχρονιά του 1952. Συντάκτης του εν λόγω κειμένου, που συνιστούσε αποκλειστικότητα του «Βήματος» για την Ελλάδα, ήταν ο αμερικανός στρατηγός Ομάρ Μπράντλεϊ (Omar Bradley), διοικητής της 12ης Αμερικανικής Ομάδας Στρατιών.


Ορισμένες επιπρόσθετες πληροφορίες για τη γερμανική συνθηκολόγηση της 7ης Μαΐου 1945, πέραν όσων αναφέρονται στο συνοπτικό κείμενο του Μπράντλεϊ:

Το κείμενο της συμφωνίας για την άνευ όρων παράδοση του Τρίτου Ράιχ υπεγράφη τα ξημερώματα της Δευτέρας 7ης Μαΐου 1945 στην έδρα της Ανωτάτης Διοικήσεως της Συμμαχικής Εκστρατευτικής Δύναμης (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force, SHAEF), στην πόλη Ρεμς (Reims) της βορειοανατολικής Γαλλίας.

Στο αρχηγείο του αρχιστρατήγου των Συμμάχων, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, έδωσε το «παρών» από γερμανικής πλευράς ο στρατηγός Άλφρεντ Γιοντλ (Alfred Jodl), επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων της Ανωτάτης Διοικήσεως της Βέρμαχτ (και ο μόνος που ήταν εξουσιοδοτημένος να βάλει την υπογραφή του στο έγγραφο της συνθηκολόγησης), καθώς και δύο άλλοι αξιωματικοί των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, ο ταγματάρχης Wilhelm Oxenius, υπασπιστής του Γιοντλ, και ο ναύαρχος Hans-Georg von Friedeburg, ένας από τους σημαντικότερους γερμανούς διαπραγματευτές.


Από Συμμαχικής πλευράς παρόντες ήταν αντιπρόσωποι τεσσάρων χωρών: των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σοβιετικής Ένωσης, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας. Επικεφαλής της Συμμαχικής αντιπροσωπείας ήταν ο αμερικανός αντιστράτηγος Walter Bedell Smith, αρχηγός του επιτελείου της SHAEF (ο Αϊζενχάουερ είχε αρνηθεί να συναντηθεί με τους Γερμανούς μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της συνθηκολόγησης). Παρόντες από αμερικανικής πλευράς ήταν επίσης ο υποστράτηγος Harold R. Bull και ο στρατηγός Carl Spaatz.

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας που συνήφθη στη Ρεμς, η σοβιετική πλευρά, διά του στρατηγού Aleksei Antonov, επισήμανε ότι η εν λόγω συμφωνία έμοιαζε με χωριστή συνθήκη ειρήνης, δεδομένου ότι συνεχίζονταν οι εχθροπραξίες στο Ανατολικό Μέτωπο, μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών. Έτσι, για τη σοβιετική πλευρά, η επίσημη, τυπική παράδοση του Τρίτου Ράιχ έλαβε χώρα όχι στις 7 αλλά στις 8 Μαΐου, όταν υπεγράφη επιπρόσθετη συμφωνία συνθηκολόγησης (με λιγοστές πάντως αξιοσημείωτες προσθήκες ή μεταβολές) στο Βερολίνο.

Headlines