Ο Δημήτρης Καταλειφός μιλά στο in για τη νέα παράσταση του και σχολιάζει την κατάσταση στον πολιτισμό
Ο Δημήτρης Καταλειφός σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στη νέα παράσταση του Θεατρικού Οργανισμού «Νέος Λόγος» που παρουσιάζεται από τις 4 Μαϊου στο Studio Μαυρομιχάλη.
Πρόκειται για μια θεατρική διασκευή από έξι διηγήματα του Αμερικανού συγγραφέα Ρέιμοντ Κάρβερ. Στη σκηνή βρίσκονται μαζί του οι Στέλλα Κρούσκα, Βασιλίνα Κατερίνη και Δημήτρης Τσιγκριμάνης.
Ο αγαπημένος ηθοποιός και σκηνοθέτης συμπληρώνοντας πέντε δεκαετίες στο σανίδι μιλά πάντα με τον ίδιο ενθουσιασμό για τις νέες του καλλιτεχνικές δουλειές, σαν να είναι η πρώτη φορά.
Με μεγάλο καλλιτεχνικό έργο και πολλές συνεργασίες στο ενεργητικό του δηλώνει ότι η αγάπη για το θέατρο είναι αστείρευτη.
Πως προέκυψε η ιδέα να ανεβάσετε τη συγκεκριμένη παράσταση;
Το περασμένο καλοκαίρι βρεθήκαμε με την αγαπημένη φίλη Στέλλα Κρούσκα και αποφασίσαμε να διασκευάσουμε για το θέατρο διηγήματα του Ρέιμοντ Κάρβερ. Του ιδιαίτερα αυτού αξιόλογου Αμερικανού συγγραφέα διηγημάτων και ποιητή, ο οποίος θεωρείται ανανεωτής του διηγήματος στα τέλη του εικοστού αιώνα και δεξιοτέχνης της μικρής φόρμας.
Θαύμαζε τον Τσέχωφ και έχει επηρεαστεί πολύ απ’ αυτόν. Μάλιστα κολακευόταν ιδιαίτερα όταν τον χαρακτήριζαν Αμερικανό Τσέχωφ.
Οι χαρακτήρες των διηγημάτων του είναι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, πιεσμένοι, απογοητευμένοι από κατεστραμμένους γάμους, οικονομικά προβλήματα και αποτυχημένες καριέρες.Συνηθισμένοι άνθρωποι που ζουν συνηθισμένες ζωές και τους συμβαίνουν καθημερινά, συνηθισμένα δράματα.
Μιλήστε μας για τη θεατρική διασκευή που υπογράφετε μαζί με την Στέλλα Κρούσκα.
Πρόκειται για 6 διηγήματα με πολύ ανθρώπινο ενδιαφέρον που σχολιάζουν τις σχέσεις, τη φθορά, την αγάπη, τα συναισθήματα.
Ένας άντρας ξεπουλάει τα έπιπλά του στην αυλή του σπιτιού του.
Ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι χορεύει μεθυσμένο στην ίδια αυλή.
Μια ηλικιωμένη μητέρα μετακομίζει συνεχώς προσπαθώντας να βρει ένα σπίτι και μία πόλη, όπου θα είναι ευτυχισμένη.
Ένας πατέρας συναντάει μετά από χρόνια τον γιό του στο μπαρ ενός αεροδρομίου.
Ένας συγγραφέας κυνηγάει την έμπνευση στα συντρίμμια μιας παλιάς αγάπης.
Μια πληγωμένη γυναίκα ουρλιάζει στο δωμάτιο ενός φτηνού μοτέλ.
Και όλοι τους συζητούν, διαφωνούν, πίνουν προσπαθώντας να καταλάβουν «Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την αγάπη»…
Η συγκεκριμένη παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού. Θα ήθελα την άποψη σας για το πόσο ο καλλιτεχνικός κόσμος έχει ανάγκη την πολιτεία για να ανεβάζει παραστάσεις.
Την έχει απόλυτη ανάγκη. Τα δυο τελευταία χρόνια το θέατρο είχε μια τεράστια ζημιά. Ένας χώρος που πραγματικά επλήγη είναι το θέατρο.
Οπότε και σαφώς χρειάζεται ενίσχυση. Αν θέλουμε ένα θέατρο που δεν θα λειτουργεί μόνο ως τρόπος διασκέδασης, όχι αυτό ότι βέβαια οτι είναι απαραίτητα κακό.
Ένα θέατρο που είναι πιο πειραματικό, εναλλακτικό, περισσοτέρων απαιτήσεων, πιο τολμηρό δεν μπορεί να σταθεί μόνο από ιδιώτες και επιχειρηματίες. Χρειάζεται σίγουρα κρατική υποστήριξη.
Γιατί το θέατρο είναι τέχνη και όχι επάγγελμα. Αν θέλουμε να δούμε το θέατρο ως μια τέχνη που προχωράει, χρειάζεται βοήθεια από το κράτος. Αλλιώς δεν μπορεί να αντέξει.
Θεωρείτε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να είναι πιο κοντά στους καλλιτέχνες πέραν των ετήσιων επιχορηγήσεων;
Βεβαίως! Αν έχουμε ένα ΥΠΠΟΑ, το οποίο είναι ευαίσθητο και αφουγκράζεται τα πράγματα σύμφωνα με τις περιστάσεις και τους καιρούς – και αυτοί ήταν δύσκολοι καιροί- σαφώς πρέπει με διάφορους τρόπους τόσο με γνωστούς όσο και καινούργιους να βρεθεί κοντά στον πολιτισμό και το θέατρο.
Διαφορετικά κινδυνεύουμε σε μια κατάσταση που δεν θα γίνεται τίποτα και δυστυχώς δεν θα προχωρά αυτή η τέχνη.
Από πολλούς συναδέλφους σας ακούμε γκρίνια ότι οι επιχορηγήσεις αφορούν συγκεκριμένα άτομα και ομάδες. Συμμερίζεστε αυτήν τους τη θέση;
Πάντα θα υπάρχουν παράπονα, είναι ανθρώπινο. Είμαστε πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες και όλοι κάνουν την προσπάθεια τους.
Βέβαια είμαστε ένας λαός που πάντα γκρινιάζει, είμαστε κάποιοι ικανοποιημένοι και κάποιοι ανικανοποίητοι, οπότε όλο αυτό είναι σε λογικά όρια.
Οι καταστάσεις δεν μπορούν να γίνουν πάντα ιδανικά. Το θέμα είναι να βελτιώνονται. Να υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία. Θα έλεγα ότι το Υπουργείο είναι λίγο σαν απομονωμένο από αυτά που γίνονται γύρω του.
Ποια θα ήταν η δική σας πρόταση προς τους αρμοδίους, ώστε η πολιτεία να είναι πιο αποτελεσματική στα προβλήματα των καλλιτεχνών;
Χρειάζονται άνθρωποι που θα είναι σε επαφή, θα παρακολουθούν τις εξελίξεις, θα έχουν ένα διάλογο μαζί μας. Χρειάζεται επαγρύπνηση. Δεν είναι ένα γραφείο κλειστό.
Από τέσσερις πολιτείες κλειδιά στις ΗΠΑ έχουμε ρεκόρ, μια γρήγορη καταμέτρηση και προβληματικά μηχανήματα καταμέτρησης ψήφων «με τα χειρότερα προβλήματα που έχουμε δει ποτέ».
Θέμα αποπομπής Μωραΐτη - Κασσιμάτη από την Επιτροπή Νομιμοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Έκτακτη συνεδρίαση της ΚΟΕΣ και συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας το απόγευμα της Τετάρτης.
Μια όπως φαίνεται αρκετά θετική πρωτοβουλία ξεκίνησε στην Ίο, ενάντια στη λειψυδρία και υπέρ της ενίσχυσης της τοπικής γεωργίας και βιοποικιλότητας, προστατεύοντας το περιβάλλον.
