Την ώρα που έγινε γνωστό ότι ο Τζο Μπάιντεν έγινε έξαλλος μετά τις διαρροές για τη βοήθεια στην Ουκρανία, ο γνωστός αρθρογράφος των New York Times, Τόμας Φρίντμαν εκτιμά ότι «τα πράγματα γίνονται πιο επικίνδυνα μέρα με τη μέρα»,
Όσο περισσότερο συνεχίζεται ο πόλεμος ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, τόσο περισσότερο θα αυξάνεται και το ενδεχόμενο να γίνουν λάθος υπολογισμοί με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες, τονίζει ο συγκεκριμένος αναλυτής, εκφράζοντας προβληματισμούς αναφορικά με κάποιες διαρροές που είδαν το φως της δημοσιότητας τις περασμένες ημέρες από την αμερικανική πλευρά, μετά από επικοινωνίες που είχε με αξιωματούχους.
Ο Φρίντμαν αναφέρεται, συγκεκριμένα, σε δύο διαρροές, των New York Times και του NBC News. Με βάση τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα, οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να εξοντώσουν Ρώσους στρατηγούς στο πεδίο της μάχης και να βυθίσουν το καταδρομικό Moskva, τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, επειδή οι Αμερικανοί τους είχαν δώσει προηγουμένως σχετική πληροφόρηση υποδεικνύοντας τις θέσεις των στρατηγών και του πλοίου.
Όμως, όπως υποστηρίζει ο Φρίντμαν, οι προαναφερθείσες διαρροές, που όντως έκαναν αίσθηση διεθνώς, προκάλεσαν αντιδράσεις εντός των Ηνωμένων Πολιτειών.
«…από όλα όσα μπόρεσα να μάθω από ανώτερους αξιωματούχους των ΗΠΑ, οι οποίοι μου μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας», γράφει ο Φρίντμαν, «οι διαρροές αυτές δεν ήταν μέρος κάποιας μελετημένης στρατηγικής».
«Ο πρόεδρος Μπάιντεν έγινε έξαλλος με αυτές», συνεχίζει ο αρθρογράφος των New York Times. «Μου λένε ότι κάλεσε τον διευθυντή της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών, τον διευθυντή της C.I.A. και τον υπουργό Άμυνας» στέλνοντας το μήνυμα ότι αυτού του τύπου οι «απερίσκεπτες» διαρροές «πρέπει να σταματήσουν αμέσως… προτού καταλήξουμε σε έναν ακούσιο πόλεμο με τη Ρωσία».
Φόβος για άμεσο πόλεμο
«…αυτές τις διαρροές υποδηλώνουν», σύμφωνα με τον Φρίντμαν, «ότι δεν βρισκόμαστε πλέον σε έμμεσο πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά ότι μάλλον οδεύουμε προς έναν άμεσο πόλεμο». Ωστόσο, «κανείς δεν έχει προετοιμάσει τον αμερικανικό λαό ή το Κογκρέσο για κάτι τέτοιο», όπως σημειώνεται.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν προφανώς και δεν έχει αυταπάτες για τον βαθμό στον οποίο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εξοπλίζουν την Ουκρανία με στρατιωτικό υλικό και πληροφορίες. Ωστόσο, όταν Αμερικανοί αξιωματούχοι αρχίζουν να καυχιούνται δημόσια ότι έπαιξαν ρόλο στη δολοφονία Ρώσων στρατηγών και στη βύθιση ρωσικής ναυαρχίδας, αυτό θα μπορούσε να δώσει πάτημα στον Πούτιν ώστε να απαντήσει με τρόπους που θα μπορούσαν να διευρύνουν επικίνδυνα αυτήν τη σύγκρουση και να παρασύρουν τις ΗΠΑ πιο βαθιά μέσα σε αυτόν τον πόλεμο από όσο οι ίδιες θα επιθυμούσαν.
Είναι μάλιστα διπλά επικίνδυνο, όπως λένε ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι τους οποίους επικαλείται ο Φρίντμαν, επειδή είναι πια προφανές ότι η συμπεριφορά του Πούτιν δεν είναι τόσο προβλέψιμη όσο ήταν στο παρελθόν, ενώ παράλληλα περιορίζονται και οι επιλογές για τον Ρώσο ηγέτη που πλέον μετράει ήττες με φόντο την Ουκρανία.
Ο πόλεμος αυτός ήταν μέχρι στιγμής καταστροφικός για τον Πούτιν ο οποίος βλέπει πολλές από τις κινήσεις του να γυρίζουν μπούμερανγκ προκαλώντας τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα (χαρακτηριστικό το παράδειγμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Σουηδία και Φινλανδία), όπως γράφει ο Φρίντμαν στους New York Times.
Ανησυχούν για τις 9 Μαΐου και τα σχέδια του Πούτιν
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο πια, Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν για όσα θα μπορούσε να κάνει ή να ανακοινώσει ο Πούτιν κατά τον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης στη Μόσχα τη Δευτέρα, 9 Μαΐου, που σηματοδοτεί την επέτειο της ήττας της ναζιστικής Γερμανίας από τη Σοβιετική Ένωση.
«Ο Πούτιν θα μπορούσε να κινητοποιήσει ακόμη περισσότερους στρατιώτες, να προχωρήσει σε κάποια άλλη πρόκληση ή και να μην κάνει τίποτα απολύτως. Κανείς όμως δεν ξέρει», γράφει ο Φρίντμαν.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσπαθεί κι εκείνος, ευλόγως από τη δική του σκοπιά, να εμπλέξει περισσότερο τις ΗΠΑ σε αυτόν τον πόλεμο υπέρ του Κιέβου. Ο Τόμας Φρίντμαν ωστόσο υποστηρίζει πως η ομάδα Μπάιντεν θα πρέπει μεν να κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου η Ουκρανία να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο αλλά από απόσταση.
Η άποψη του Μπάιντεν και της ομάδας του, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Φρίντμαν, είναι ότι η Αμερική πρέπει μεν να βοηθήσει την Ουκρανία να αποκαταστήσει την κυριαρχία της και να νικήσει τους Ρώσους αλλά παράλληλα να μην αφήσει την Ουκρανία να μετατραπεί σε ένα αμερικανικό προτεκτοράτο στα σύνορα της Ρωσίας.
Με βάση τα ως τώρα δεδομένα, το σχέδιο Α του Πούτιν – να πάρει δηλαδή το Κίεβο και να εγκαταστήσει εκεί έναν δικό του ηγέτη – απέτυχε. Ενώ και το Σχέδιο Β του Ρώσου ηγέτη – να πάρει τον πλήρη έλεγχο του Ντονμπάς που αποτελεί και την καρδιά της ουκρανικής βιομηχανίας – εξακολουθεί να αμφισβητείται. Οι πρόσφατα ενισχυμένες χερσαίες δυνάμεις του Πούτιν έχουν σημειώσει μεν κάποια πρόοδο η οποία όμως είναι περιορισμένη.
Τι ρόλο παίζει η Κίνα
Ο Τόμας Φρίντμαν πανηγυρίζει από την πλευρά του για την «τεράστια» «επιτυχία» της αμερικανικής κυβέρνησης να εμποδίσει την Κίνα να παρέχει στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία.
Μετά την έναρξη του πολέμου, ο Μπάιντεν εξήγησε προσωπικά στον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, στο πλαίσιο μακράς τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε μαζί του, ότι το οικονομικό μέλλον της Κίνας βασίζεται στην πρόσβαση στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αγορές και ότι εάν η Κίνα παράσχει στρατιωτική βοήθεια στον Πούτιν, αυτό θα είχε πολύ αρνητικές συνέπειες.
«Ο Σι έκανε τα μαθηματικά και αποθαρρύνθηκε από το να βοηθήσει τη Ρωσία με οποιονδήποτε στρατιωτικό τρόπο, γεγονός που έκανε τον Πούτιν πιο αδύναμο», όπως σημειώνει ο Τόμας Φρίντμαν, τονίζοντας ωστόσο και κάτι άλλο: ότι ο «πολιτικά πληγωμένος» Πούτιν είναι παράλληλα και «απίστευτα ασταθής».
Προσωπικότητες από το χώρο της οικονομίας σχολίασαν την εκρηκτική ανάπτυξη που γνώρισαν οι νότιες επαρχίες του Μαρόκου, υπό την ηγεσία του βασιλιά Μοχάμεντ ΣΤ’, στο πλαίσιο ημερίδας στη Λυών της Γαλλίας
