ΠΑΣΟΚ: Ο πράσινος… ήλιος έχει την δική του ιστορία

«Οι πολίτες αποφάσισαν: Το σύμβολο μας, ο ήλιος, επέστρεψε. Μαζί με τις μνήμες μιας ιστορικής παράταξης, που ταυτίστηκε με τους αγώνες του λαού μας για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική αξιοπρέπεια».

Με αυτά τα λόγια ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγή, Νίκος Ανδρουλάκης, ευχαρίστησε τους 170.000 ψηφοφόρους, οι οποίοι επανέφεραν το όνομα «ΠΑΣΟΚ» αλλά και τον πράσινο ήλιο στην Χαριλάου Τρικούπη.

Ποιος κρύβεται πίσω από τον Ήλιο;

Ποιος και πώς καθιέρωσε τον πράσινο ήλιο στο σήμα του ΠΑΣΟΚ αρχικά;

Ήταν Αύγουστος του 1974. Στο ξενοδοχείο «Καστρί», μια ομάδα νέων πολιτικών, μεταξύ των οποίων και ο κ. Θανάσης Τσούρας, συζητεί για το σήμα του νέου κόμματος.

• Διαβάστε επίσης: Νίκος Ανδρουλάκης: «Προχωράμε με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ» – Έσπασε το «φράγμα» των 170.000 η συμμετοχή

Τότε δεν χρειάστηκε να προβληματιστούν ιδιαίτερα αφού ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, λίγες μέρες πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, είχε αποφασίσει μαζί με τους Αντώνη Λιβάνη και Γιώργο Κίσσωνα, στην Ιταλία, για το έμβλημα, ­το σύμβολο που επανήλθε χθες Κυριακή πανηγυρικά. Θα ήταν ο ήλιος που ανατέλλει.

Οι άλλες εναλλακτικές που είχαν πέσει στο τραπέζι

«Στην πορεία διατυπώθηκαν και άλλες προτάσεις, όπως, για παράδειγμα, το σπαθί ή η φλόγα. Ως σκέψεις κρίθηκαν καλές αλλά αφού το «είπε ο πρόεδρος» δεν υπήρχαν και πολλά περιθώρια διαφοροποίησης. Έτσι οι συζητήσεις περιορίστηκαν στο αν ο ήλιος θα είχε εννέα ή οκτώ ή λιγότερες ακτίνες. Τελικά, για λόγους συμμετρίας περισσότερο, παρά για κάποιον ειδικό συμβολισμό, οι ακτίνες έγιναν εννέα με φόντο το πράσινο της ελπίδας», αναφέρουν σε σχετικό ρεπορτάζ τους τα «ΝΕΑ» την περίοδο 2001.

Που στόχευε ο Ανδρέας Παπανδρέου;

Με την κίνηση αυτή ο Παπανδρέου έβαζε οριστικό τέλος στο παρελθόν, στα ονόματα και τα σήματα των κομμάτων τα οποία τον περασμένο αιώνα εξέφρασαν τη «δημοκρατική παράταξη».

• Διαβάστε επίσης: ΚΙΝΑΛ: «Η Φώφη ήταν χαζή δηλαδή;» – Αιχμές του Ανδρέα Τσούνη για το όνομα του κόμματος

«Αγνόησε το ‘στάχυ’ και το ‘κλαδί’ ελιάς που ήταν το σήμα της Ένωσης Κέντρου πριν από τη δικτατορία. (Το σήμα αυτό απέφυγε να το χρησιμοποιήσει στη Μεταπολίτευση και ο Γεώργιος Μαύρος, ο οποίος προτίμησε τον ‘φρυγικό σκούφο’). Δεν στάθηκε καν στο ‘τιμόνι’ της ΕΠΕΚ του Πλαστήρα. Ενώ και η ‘άγκυρα’, το έμβλημα των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου, δεν απασχόλησε την επιτροπή» έγραφαν τα «ΝΕΑ».

«Άλλωστε ως σύμβολο δεν συγκίνησε ιδιαίτερα τους μετέπειτα αρχηγούς των δημοκρατικών κομμάτων. Μόνο ο Πλαστήρας, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι αποτελεί συνέχεια του Βενιζέλου, κάτω από τη φωτογραφία του στα ψηφοδέλτια είχε το ναυτικό τιμόνι» καταλήγει το δημοσίευμα.