Το Σάββατο με τα «Νέα»: Αριστοτέλους «Ποιητική»

«Εστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας…». Τον ορισμό της τραγωδίας που δίνει στην Ποιητική ο Αριστοτέλης τον έχουν απομνημονεύσει γενιές μαθητών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Ουκ εν τω πολλώ το ευ

Τα αγαθά κόποις κτώνται

Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον

Αριστοτέλης. Η κορυφαία μορφή της αρχαίας ελληνικής σκέψης.

Το αξεπέραστο φιλοσοφικό έργο του δασκάλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

«Αθηναίων Πολιτεία», «Ποιητική», «Περί ψυχής». Τρεις διαχρονικές πραγματείες του Αριστοτέλη περί πολιτικής, περί λογοτεχνίας και περί ψυχής κυκλοφορούν μαζί με τα «Νέα».

Τα αυθεντικά κείμενα με τη μετάφρασή τους, επεξηγηματικά σχόλια και διαφωτιστικές αναλύσεις.

Αριστοτέλης, ο πανεπιστήμων φιλόσοφος

Ο τίτλος του πανεπιστήμονα φιλοσόφου είναι χαρακτηριστικός της πολυπραγμοσύνης του Αριστοτέλη, ο οποίος ασχολήθηκε στα έργα του με πολλά και ποικίλα θέματα: θέματα λογικής, θέματα της φύσης και του κόσμου, θέματα μεταφυσικής, θέματα ηθικής, θέματα πολιτικής φιλοσοφίας, θέματα ρητορικής και ποίησης.

Αυτή την εβδομάδα,

Ποιητική

«Εστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας».

Η Ποιητική γράφτηκε πιθανότατα μεταξύ 360-355 π.Χ. Σε αντίθεση με τον δάσκαλό του Πλάτωνα, ο οποίος υποτιμούσε την ποίηση, ο Αριστοτέλης την υπερασπίζεται ως μορφή λόγου η οποία υπερβαίνει το ιστορικό, το ειδικό και το συγκεκριμένο και ανοίγεται στο οικουμενικό και στο καθολικό εμπνέοντας στον άνθρωπο αξίες και πρότυπα ηρωικής συμπεριφοράς. Μύθος, πλοκή, χαρακτήρες, μεταφορά και άλλοι όροι αναλύονται σε αυτό το έργο που θεωρείται το πρώτο κείμενο θεωρίας της λογοτεχνίας.

Τον ορισμό της τραγωδίας που δίνει εδώ ο Αριστοτέλης τον έχουν απομνημονεύσει γενιές μαθητών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: «Εστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω, χωρίς εκάστω των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου δι’ απαγγελίας, δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Στην έκδοση που κυκλοφορεί με το «Βήμα», το έργο, σε κείμενο, μετάφραση και σχόλια του Δημητρίου Λυπουρλή, συστηματικού μελετητή του Αριστοτέλη, δεινού φιλόλογου και χαρισματικού συγγραφέα, συνοδεύεται από γλαφυρή εισαγωγή για τη ζωή και το έργο του φιλοσόφου.