Νωρίς το πρωί στο παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης, με τα νερά το Θερμαϊκού ν’ απλώνονται γαλήνια μπροστά στο βλέμμα του περαστικού.

Ξαφνικά, μια γνώριμη μελωδία -«…λες και μάγια μου ‘χεις κάνει, Φραγκοσυριανή γλυκιά…»- αντηχεί από μακριά και ξεπροβάλλει η φιγούρα ενός άνδρα που πλησιάζει τα παγκάκια που βρίσκονται κάτω από τον Λευκό Πύργο. Στα χέρια του κρατά ένα σκουπόξυλο που είναι στολισμένο με λουλούδια, σιγοτραγουδάει και με …χαμογελαστή ματιά, καθαρίζει κάθε γωνιά, κάθε εκατοστό της παραλίας, ασταμάτητα.

Επί 32 χρόνια, ο Σταύρος Τσιπλάκης, με την ίδια χαρά, αξιοπρέπεια και ευγνωμοσύνη, εργάζεται στον τομέα της καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης και για τους περιπατητές της παραλίας είναι ο πρώτος άνθρωπος που συναντούν! Κάποιοι θα χαρακτήριζαν τη δουλειά του δύσκολη και απαιτητική, ωστόσο ο ίδιος δηλώνει ευλογημένος.

«Έρχομαι στην παραλία για να σκουπίσω, να κάνω τη δουλειά μου, αλλά και για να διασκεδάσω», εκμυστηρεύεται στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και εξηγεί πως «κάθε μέρα, τα ξημερώματα είμαι στην παραλία, με χαμόγελο, δύναμη και αγάπη γι’ αυτό που κάνω. Τριάντα δύο χρόνια εργάζομαι στην καθαριότητα του δήμου και τα τελευταία στην παράλια της Θεσσαλονίκης. Είναι δύσκολη δουλειά, αλλά πάντα, ό,τι κάνω, το κάνω με αισιοδοξία και κέφι. Ακούω τη μουσικούλα μου, τραγουδάω και καθαρίζω την πόλη μας».

Είμαι ρομαντικός, γι’ αυτό και έχω δέσει στο σκουπόξυλο μου, λουλουδάκια

Με μάτια μικρού παιδιού, κάνει νεύμα και δείχνει τη σκούπα που κρατάει στα χέρια του. Δεν είναι γι’ αυτόν απλώς ο εξοπλισμός με τον οποίον καθαρίζει, αλλά η συντροφιά του. «Είμαι ρομαντικός, γι’ αυτό και έχω δέσει στο σκουπόξυλο μου, λουλουδάκια. Είναι ωραίο να τα βλέπω, όταν σκουπίζω, και ο κόσμος, όταν με συναντάει, χαμογελάει, χαίρεται και με πειράζει», αναφέρει και καλημερίζει δύο κυρίες που περνάνε από μπροστά του και τον χαιρετούν.

Η μουσική, όπως λέει τον συνοδεύει κάθε μέρα, κάθε λεπτό που εργάζεται. «Τα προηγούμενα χρόνια, είχαμε το τρατζιστοράκι, τώρα έχουμε το κινητό», λέει και το βγάζει από την τσέπη του. «Μου αρέσουν τα παλιά λαϊκά τραγούδια, σκουπίζω, τραγουδάω και έτσι περνάω όμορφα στη δουλειά μου, που τυχαίνει να είναι στο ομορφότερο σημείο της Θεσσαλονίκης».

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Τσιπλάκης, «οι επισκέπτες της παραλίας, δεν είναι προσεκτικοί και αφήνουν πολλά σκουπίδια. Δυστυχώς δεν νοιάζονται. Έχει πάρα πολλά σκουπίδια και τα πετάνε όπου βρουν. Κάθε πρωί περνάω, τα σκουπίζω, και μετά περνάω και δεύτερη φορά, για συντήρηση, για να διατηρείται ο χώρος καθαρός», εξηγεί και κάνει έκκληση στον κόσμο που επιλέγει το παραλιακό μέτωπο της πόλης για τη βόλτα ή την άθληση του, να σέβεται τον χώρο και να τον προσέχει.

Headlines