Τα νησιά μας αξίζουν μια καλύτερη τύχη

Διαβάζεις τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Στο κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ανά περιφέρεια, στις τελευταίες θέσεις το Β. Αιγαίο.

Στη συνολική ακαθάριστη προστιθέμενη αξία ανά περιφέρεια, το Β. Αιγαίο στις τελευταίες θέσεις του αντίστοιχου πίνακα.

Και στις φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης.

Και αυτή είναι η αρχή. Επισκέπτεσαι τα νησιά – διαμάντια του Β. Αιγαίου και σε κατακλύζει η θλίψη.

Καμία προσπάθεια σε κανένα επίπεδο να αλλάξει η τύχη και η μοίρα των νησιών.

Με ρωτούν γιατί αποφάσισα τελικά να θέσω υποψηφιότητα για τη θέση του περιφερειάρχη του Β. Αιγαίου.

Μα για να αλλάξω αυτή την εικόνα. Για να σταματήσω τη σημερινή μιζέρια και να προσπαθήσω μαζί με μια άξια και ικανή ομάδα να βάλω το Β. Αιγαίο στις ράγες της ανάπτυξης.

Η περιφέρεια των δέκα νησιών μας βρίσκεται κυριολεκτικά στην… περιφέρεια της χώρας.

Υπανάπτυξη, πολιτικές της δεκαετίας του ’60, πελατειακό σύστημα, αδιαφάνεια, είναι μόνο λίγα από τα χαρακτηριστικά των πολιτικών που ακολουθούνται στην περιοχή.

Και φυσικά μιλάμε για μια περιφέρεια που βρίσκεται μια ανάσα από την Τουρκία και σε μια ιδιαίτερη γεωστρατηγική θέση στο Αιγαίο.

Η περιφέρεια θα μπορούσε μ’ ένα συγκεκριμένο και καλά σχεδιασμένο πλάνο να αναπτυχθεί σε πολλούς τομείς. Ας δούμε ενδεικτικά.

Στον πρωτογενή τομέα όπου οι κάτοικοι μόνοι μαζί με τους συνεταιρισμούς παλεύουν για να πουλήσουν αλλά και να προβάλουν τα προϊόντα τους.

Στον τομέα του τουρισμού. Οπου υπάρχει εγκατάλειψη των νησιών που είναι γεμάτα από πολιτιστικούς θησαυρούς, δαντελένια ακρογιάλια, πανέμορφα γραφικά χωριά αλλά και από παγκόσμια μοναδικά μνημεία που αγνοούνται υπό το βάρος μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Αναρωτιούνται κάθε καλοκαίρι οι συμπατριώτες μου. Γιατί οι τουρίστες δεν επισκέπτονται τα νησιά μας. Γιατί επιλέγουν, για παράδειγμα, την Κρήτη και όχι εμάς. Ας ρίξουν μια ματιά στις υποδομές αλλά και στην προβολή που γίνεται. Η διαφορά, χαοτική.

Στις υπηρεσίες. Ενας τομέας όπου όλα τα νησιά μπορούν να έχουν συμμετοχή. Αλλά και στη μεταποίηση και τυποποίηση των προϊόντων.

Αναρωτιέται κανείς. Πώς είναι δυνατόν το εισόδημα των κατοίκων του Β. Αιγαίου να είναι τόσο χαμηλά από τον μέσο όρο της χώρας.

Πώς γίνεται ένας ευλογημένος τόπος στον οποίο κυριαρχούν η κτηνοτροφία, η ελιά, η μαστίχα και τόσα άλλα προϊόντα, που είναι γεμάτος με πολιτιστικά μνημεία παγκόσμιας ακτινοβολίας με απέραντη ιστορία η οποία φτάνει χιλιάδες χρόνια προ Χριστού, με μοναδικά διατηρητέα μνημεία της φύσης, αλλά και με ακρογιάλια που συμπυκνώνουν τις ομορφιές όλης της χώρας, να συνεχίζει να βρίσκεται στον φαύλο κύκλο της υπανάπτυξης.

Ηρθε η ώρα όλα αυτά να αλλάξουν. Και για μένα αυτό είναι μια μοναδική πρόκληση.

Να τελειώνουμε με το παλιό. Το μικροπολιτικό, το αδιαφανές και το μίζερο. Να αλλάξουμε σελίδα.

Τα νησιά μας αξίζουν μια καλύτερη τύχη.