Κωνσταντίνος Φάης: Ο βραβευμένος σκιτσογράφος που ζωντανεύει την ελληνική μυθολογία

Ο Κωνσταντίνος Φάης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη των Ιωαννίνων το 1987.

Υιός του γυναικολόγου Νικόλαου και της Μαρίας Φάη, αμφότεροι  με καταγωγή από την κωμόπολη του Μετσόβου.

Πραγματοποίησε  σπουδές στο τμήμα των Πολιτικών Μηχανικών, του Πολυτεχνείου του Μπάρι στην Ιταλία [POLIBA), ενώ διαθέτει και πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην Χρηματοοικονομική Διοίκηση και Διαχείριση Μονάδων Υγείας από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Από  την ηλικία των 6 ετών είχε δύο μεγάλα πάθη,

το σχέδιο και την Ελληνική Μυθολογία.

Το 2010 ξεκίνησε την διεξοδική μελέτη της αρχαιοελληνικής γραμματείας και συμπληρωματικά της ρωμαϊκής γραμματείας, με σκοπό την απεικόνισή της μέσω της καλλιτεχνικής του ροπής.

Καλλιεργώντας από μόνος του το ταλέντο του στην ζωγραφική και την αγάπη του για την αρχαία ιστορία, χωρίς σπουδές σε κάποιο ελληνικό ή ξένο Πανεπιστήμιο και συνδυάζοντας αυτούς τους δυο τομείς επί 7 έτη, το 2017 έκανε την πρώτη του έκθεση με τίτλο ‘’ΓΕΝΕΣΙΣ’’ στην αίθουσα ‘’Δημ. Χατζής’’ του Πνευματικού Κέντρου Ιωαννίνων.

Έκτοτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οργανώνει σε όλη την Ελλάδα εκθέσεις ζωγραφικής με όλα του τα έργα, ανεξαιρέτως, που σχετίζονται με την αρχαιοελληνική γραμματεία, ενώ τα υλικά με τα οποία τα υλοποιεί είναι, κατά κύριο λόγο μολύβι και σινική μελάνη και κάποια με ξηρό παστέλ.

Πέρα από την μελέτη των αρχαίων γραφών, η έμπνευσή  του στηρίζεται και σε αρχαία ευρήματα όπως μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία, ανάγλυφες παραστάσεις, προτομές, ανδριάντες, νομίσματα,κοσμήματα, επιτύμβιες στήλες.

Πρώτη έκθεση / Διεθνής καλλιτεχνική καριέρα

Η πρώτη του έκθεση έλαβε χώρα το 2017 σε πολιτιστικό πολυχώρο της γενέτειρας του και έκτοτε, με την συνδρομή παραγόντων από την Ομογένεια των ΗΠΑ και της Αυστραλίας, οργανώνει εκδηλώσεις οι θεματικές των οποίων αφορούν την Παγκόσμια Ναυτιλία, την Αρχαιότητα και την Προϊστορία.

Έγινε ευρύτερα γνωστός στα διεθνή media στα μέσα του 2021, ειδικά στον τομέα της τρισδιάστατης απεικόνισης, με το έναυσμα να δίνεται από επιστημονικό συντάκτη των New York Times και από τα κεντρικά του Κινέζικου Κολοσσού ψηφιακής σάρωσης Shining 3D.

Αφορμή στάθηκε η υλοποίηση ενός πολιτιστικού αλλά και διαδραστικού εγχειρήματος από τον χώρο της γλυπτικής, εμπνευσμένο από τον χώρο της Νοτιοαμερικανικής Προϊστορίας, το οποίο προωθήθηκε στα πλαίσια ενός εκ των μεγαλύτερων χρηματοδοτικών προγραμμάτων της ΕΕ, του Horizon 2020.

Εκτός από εικαστικός είναι και ερευνητής, μιας και όπως ο ίδιος υπογραμμίζει σε κάθε ευκαιρία, η υλοποίηση και σκηνοθεσία των έργων του είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας της εκάστοτε Αρχαίας Γραμματείας αλλά και της Επιστήμης, όπως τα πεδία των Γεωεπιστημών, ακριβώς επειδή επιδιώκει μια προσέγγιση, όχι μόνο καλλιτεχνικού αλλά και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

Δύναται με ασφάλεια να ειπωθεί πως, πέραν της παγκόσμιας Παλαιοπανίδας και Ναυτιλίας, εστιάζει κυρίως στην Αρχαιότητα της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή στον περιαιγιακό χώρο και στην Μέση Ανατολή διότι, κατά την θέση του ιδίου, από την 3η χιλιετία π.Χ. σε αυτήν την γωνιά του κόσμου και λόγω των ιδανικών κλιματικών συνθηκών, εκκολάφθηκαν και εξελίχθηκαν παγκοσμίως σε σημεία αναφοράς πανάρχαιοι πολιτισμοί, όπως ο Μινωικός, ο Σουμεριακός, ο Ασσυριακός και ο Αιγυπτιακός.

Το νέο του project με διεθνή εμβέλεια

Πρόκειται για μια συλλογή στην οποία απεικονίζονται αρχαία μεγαλιθικά γλυπτά της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, δηλαδή στις σημερινές περιοχές από την Αίγυπτο και το Σουδαν μέχρι και το Ιράν.

Κατά κύριο λόγο αποτελείται από τεράστιους λέοντες, ξεκάθαρη υπονόηση δύναμης και αριστοκρατικής καταγωγής για όλες τις κοινωνίες ήδη από το 1600 π.Χ. ή και ακόμα παλαιοτέρα.

Ποιο θεωρεί κορυφαίο έργο του 

Ο Γιγάντιος Σμιλόδοντας της Ουρουγουάης, ένα γλυπτό το οποίο εξέλιξε σε συνεργασία με τον Ουρουγουανό παλαιοντολόγο Aldo Manzuetti.

Ένας προϊστορικός σκελετός κλίμακας 1:1, ο οποίος βασίστηκε σε μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις των τελευταίων ετών στους κλάδους της Παλαιοντολογίας.

Το μεγαλύτερο κρανίο Νοτιοαμερικανικού Σμιλόδοντα σε παράκτια περιοχή της Ουρουγουάης, το οποίο μάλιστα απασχόλησε την New York Times η οποία και ανέδειξε το όλο θέμα με σχετικό αφιέρωμα.

Η ανακάλυψη του ευρήματος έγινε στο μακρινό 1989, απλά βγήκε τυχαία στο προσκήνιο το 2020.

Για την ολοκλήρωση του γλυπτού, το οποίο υπερβαίνει τα 3 μετρά σε μήκος και τα 100 κιλά σε βάρος, χρειάστηκαν πάνω από 1250 ώρες ή αλλιώς 7 μήνες καθημερινής και ευλαβικής δουλειάς.

Με χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκοί πρόγραμμα Horizon 2020, ο σκελετός μεταφέρθηκε στην πόλη των Αθηνών οπού και σαρώθηκε ψηφιακά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Ήταν τόσο μεγάλη η απήχηση της όλης διαδικασίας, που έκανε το γύρο του κόσμου στην βιομηχανία τρισδιάστατης σάρωσης.

Αυτό το έργο λοιπόν, στάθηκε αφορμή ώστε το όνομα του να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας και του έδωσε νέους, πολύ μακρινούς ορίζοντες στην καλλιτεχνική του πορεία.

Ο Σμιλόδοντας σαν θέμα φτάνει πίσω στο 11.000 π.α.σ. και αφορά την Νοτιοαμερικανική παλαιοπανίδα.

Συνδέεται όμως και με την δική μας Προϊστορία, αφενός γιατί είχαμε και εδώ παρόμοια είδη αφετέρου γιατί φέρει και μεγαλύτερη φήμη. Πρόκειται για την περίφημη «Ακρόπολη της Παλαιοντολογίας», το Πικέρμι Αττικής, ένας τόπος σταθμός για τις Γεωεπιστήμες, ένας τόπος ο οποίος με τα ευρήματα ηλικίας άνω των 7.000.000 ετών που δίνει συνεχώς στην παγκόσμια κοινότητα από το 1836 μέχρι και σήμερα, καθιέρωσε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή παλαιοπανίδα και όχι μόνο.

Στόχος του είναι η ευαισθητοποίηση για την ανάδειξη όλων των θησαυρών που μας δίνουν τα σπλάχνα του τόπου μας, αρχής γενομένης εκείνης της μακρινής περιόδου».

«Φρουροί της Μέσης Ανατολής»

«Πρόκειται για μια συλλογή στην οποία απεικονίζονται αρχαία μεγαλιθικά γλυπτά της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, δηλαδή στις σημερινές περιοχές από την Αίγυπτο και το Σουδαν μέχρι και το Ιράν.

Αφορά τεράστιους λέοντες, ξεκάθαρη υπονόηση δύναμης και αριστοκρατικής καταγωγής για όλες τις κοινωνίες ήδη από το 1600 π.Χ. ή και ακόμα παλαιοτέρα.

Έργα πιο αυστηρά, υπό την έννοια του ότι υπολείπονται σκηνοθεσίας αντίστοιχης των προηγουμένων. Μια σύνθεση με αυστηρή ταύτιση με το πρότυπο,  ευρήματα που απεικονίζονται όπως ακριβώς είναι σήμερα, έπειτα από υλικό αρμοδίων που προμηθεύτηκε από τις εκεί χώρες και φυσικά την δική του έρευνα.

Κάποια από αυτά εκτίθενται σε μουσεία της Ανατολής, κάποια στο εξωτερικό όπως το Μετροπολιταν της Νέας Υόρκης, κάποια παρότι ξεπερνούν τους 10 τόνους σε βάρος, κλάπηκαν κατά την διάρκεια συρράξεων από το 2018 και η τύχη τους αγνοείται.