ΜΙΤ: Το θαλασσόνερο γίνεται πόσιμο στο πάτημα ενός κουμπιού

Μία νέα πρωτότυπη συσκευή αφαλάτωσης επιτρέπει την παραγωγή πόσιμου νερού στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Γης. To πρωτότυπο κατασκευάστηκε από ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και οι λεπτομέρειες της λειτουργίας της δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Environmental Science and Technology.

Νέα τεχνολογία

Η πρωτοτυπία της εν λόγω συσκευής έγκειται στο γεγονός ότι δεν χρησιμοποιεί φίλτρα για την κατακράτηση των αλάτων, αλλά απομακρύνει με ενεργό τρόπο τόσο τα άλατα όσο και τα σωματίδια τα οποία υπάρχουν στο θαλασσινό νερό. Η καινοτομία αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού παρακάμπτει την ανάγκη ύπαρξης ειδικών φίλτρων, τα οποία απαιτούν συνεχή συντήρηση. Οι επιστήμονες επιστράτευσαν μία τεχνολογία η οποία ονομάζεται πόλωση συγκέντρωσης ιόντων (ion concentration polarization), την οποία είχαν αναπτύξει οι ίδιοι σε προηγούμενες ερευνητικές εργασίες.

Αρχικά, δύο μεμβράνες τοποθετούνται εκατέρωθεν της στήλης του νερού η οποία έχει συλλεχθεί στο εσωτερικό της συσκευής.  Έπειτα, εφαρμόζεται ηλεκτρικό πεδίο το οποίο πολώνει τις μεμβράνες αυτές. Τα σωματίδια τα οποία είναι αρνητικά φορτισμένα κατευθύνονται προς τη θετικά πολωμένη μεμβράνη, ενώ τα θετικά φορτισμένα σωματίδια κατευθύνονται προς την αρνητικά πολωμένη μεμβράνη. Tα φορτισμένα σωματίδια απομακρύνονται από το θαλασσινό νερό και διοχετεύονται σε ένα άλλο μέρος της συσκευής, απ’ όπου και αποβάλλονται. Με τη διαδικασία αυτή, οι επιστήμονες καταφέρνουν να απομακρύνουν όχι μόνο το χλωριούχο νάτριο, δηλαδή το αλάτι, αλλά και μικροοργανισμούς όπως βακτήρια και ιούς.

Δοκιμή στην παραλία

Αφού κατέληξαν στην τελική μορφή του συστήματος, οι επιστήμονες δοκίμασαν τη συσκευή στην παραλία Carson στη Βοστώνη. Χρειάστηκε τριάντα λεπτά για να απορροφηθεί θαλασσινό νερό, να υποστεί επεξεργασία από τη συσκευή και να προκύψει μία κούπα καθαρού πόσιμου νερού. «Αυτό είναι το αποκορύφωμα ενός δεκαετούς ταξιδιού», ανέφερε σε σχετικές δηλώσεις του ο επικεφαλής της δημοσίευσης δρ. Τζόνγιουν Χαν, συμπληρώνοντας: «Δουλέψαμε για χρόνια πάνω στη φυσική πίσω από τις επιμέρους διαδικασίες αφαλάτωσης, αλλά το να βάλουμε όλες αυτές τις εξελίξεις σε ένα κουτί, να κατασκευάσουμε ένα σύστημα και να το δοκιμάσουμε στον ωκεανό, ήταν μια πραγματικά σημαντική και ικανοποιητική εμπειρία».

Πολύτιμη για απομακρυσμένες περιοχές

Η συσκευή αυτή θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές όπου υπάρχουν έντονα προβλήματα με την παροχή καθαρού πόσιμου νερού. Είναι ενδεικτικό ότι οι επιστήμονες κατέστησαν τη χρήση της συσκευής τόσο εύκολη ώστε οποιοσδήποτε να μπορεί να τη χειριστεί. Επιπλέον, δημιούργησαν μία εφαρμογή για τα «έξυπνα» τηλέφωνα, από την οποία μπορεί κανείς να ελέγξει τη λειτουργία της συσκευής αλλά και να παρακολουθήσει την απόδοσή της.

Οι περιορισμοί της συσκευής

Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν –τουλάχιστον ακόμη- κάποιοι περιορισμοί: όταν η συσκευή χρησιμοποιείται σε νερά με μεγάλη θολότητα ενδέχεται να επέρχεται γρήγορα το φαινόμενο της καθαλάτωσης, δηλαδή της εναπόθεσης αλάτων στα  διάφορα μέρη της συσκευής, ενώ τα υλικά τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί είναι ακριβά, κάτι το οποίο αυξάνει σημαντικά το κόστος κατασκευής. Για τον λόγο αυτό οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα δημιουργηθεί μία συσκευή η οποία θα χρησιμοποιεί την ίδια τεχνολογία αλλά θα αποτελείται από λιγότερο ακριβά υλικά.