Ανάφη: Το μικρό αιγαιοπελαγίτικο νησί με τις τιρκουάζ παραλίες

Όμορφη κι απομονωμένη από τις πολύβουες Κυκλάδες, η Ανάφη ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς και χαρίζει στους επισκέπτες χαλάρωση και γαλήνη.

Μαζί με τη Σαντορίνη είναι τα νοτιοανατολικότερα Κυκλαδίτικα νησιά. Πρωτεύουσα της είναι ο παραδοσιακός οικισμός Χώρα της Ανάφης και το λιμάνι της, ο Άγιος Νικόλαος (Γιαλός).

Ας γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα το απλό, σχεδόν απόκοσμο, νησί της Ανάφης.

Αν αγαπάτε την απλότητα και την ήρεμη ομορφιά που σε γαληνεύει, τότε η Ανάφη θα γίνει ο προσωπικός σας παράδεισος στις διακοπές.

το λευκό και το γαλάζιο κυριαρχούν, πανέμορφα στενά σοκάκια θα σας οδηγήσουν στο Ενετικό κάστρο, την καρδιά του νησιού.

Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείς την Ανάφη

Ένα νησί όπως η Ανάφη παραμένει όμορφο όλες τις εποχές του χρόνου, παρόλα αυτά το καλοκαίρι είναι η εποχή στην οποία οι περισσότεροι θα την επισκεφτούν για τις όμορφες παραλίες και τα κρυστάλλινα νερά της.

Πως θα πάτε

Δεν υπάρχει αεροδρόμιο στην Ανάφη, οπότε για να φτάσετε στο νησί θα πρέπει να ταξιδέψετε αεροπορικώς στη Σαντορίνη και στη συνέχεια να πάρετε το πλοίο ή το ιπτάμενο δελφίνι προς το νησί.

Μπορείτε εύκολα και άνετα να ταξιδέψετε με κάποιο πλοίο από τον Πειραιά και τα γύρω νησιά στην Ανάφη.

Η διαδρομή από τον Πειραιά στη Ανάφη με συμβατικό πλοίο διαρκεί περίπου 6-7 ώρες, ενώ με ταχύπλοο διαρκεί περίπου 4-5 ώρες και το λιμάνι της ο Άγιος Νικόλαος δεν βρίσκεται πολύ μακριά από την Χώρα.

Οι παραλίες 

Στη βόρεια πλευρά του νησιού, θα συναντήσετε τις πιο ήσυχες παραλίες μέσα σε ένα πανέμορφο, πετρώδες τοπίο.

Στη νότια πλευρά του, πηγαίνοντας με τα πόδια, το καραβάκι ή με το λεωφορείο, θα φτάσετε στις υπέροχες αμμουδερές, καταγάλανες παραλίες.

Οι πιο δημοφιλείς είναι το Μοναστήρι, οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Μικρός και ο Μεγάλος Ρούκουνας, ο Μέγας Ποταμός, η παραλία στο Αρχαίο Λιμάνι Κατελιμάτσα, το Κλεισίδι, το Κατσούνι και η Φλαμουρού.

Η Χώρα

Το λευκό και το γαλάζιο κυριαρχούν, πανέμορφα στενά σοκάκια θα σας οδηγήσουν στο Ενετικό κάστρο, την καρδιά του νησιού.

Χτισμένη στα ερείπια του βενετσιάνικου κάστρου ακολουθεί την λιτή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική ενώ τα γραφικά στενά σοκάκια με τους ασβεστωμένους τοίχους των σπιτιών και τις ανθισμένες αυλές θα σας μαγέψουν με την ομορφιά τους.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης φτιάχτηκαν από επιδέξιους Αναφιώτες μάστορες.

Πεζοπορία στην Ανάφη

Είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να ανακαλύψετε μία μία όλες τις ομορφιές του νησιού, μέσα από τα μονοπάτια της.

Ξεκινώντας από τη Χώρα, μπορείτε να βρεθείτε στο εκκλησάκι του Άγιου Αντώνιου ή στη Βίγλα, την ψηλότερη κορυφή του νησιού.

Μοναδικά μονοπάτια θα περπατήσετε και στις διαδρομές σας με προορισμό το όρος του Καλάμου με την Κάτω και Άνω Μονή Καλαμιώτισσας.

Τοπικές γιορτές και πανηγύρια

Τα «Υακίνθεια» είναι οι αθλητικές εκδηλώσεις, που διοργανώνονται κάθε Αύγουστο από την Κοινότητα της Ανάφης, με πολλές συμμετοχές και έπαθλο για τους νικητές.

Την τελευταία μέρα των αγώνων γίνεται υπαίθριο γλέντι στην πλατεία του Αγίου Νικολάου στη χώρα με ζωντανή μουσική, φαγητό, κρασάκι και χορό.

Κι αν είστε από αυτούς που φεύγουν καθυστερημένα για τις διακοπές τους, μετά δηλαδή από τον Αύγουστο, τότε δεν πρέπει να χάσετε τη μεγαλύτερη αναφιώτικη γιορτή.

Το πανηγύρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, στο Μοναστήρι Ζωοδόχου Πηγής, που πραγματοποιείται στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου και προσφέρει δείπνο με πεντανόστιμα τοπικά πιάτα.

Αναφιώτικη κουζίνα

Σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τις τοπικές λιχουδιές και τους γευστικούς μεζέδες με το χαρακτηριστικό άρωμα της ζαφοράς (κρόκος) που υπάρχει άφθονο στο νησί.

Δοκιμάστε χοιρινές γεύσεις όπως:

Λαγαρό και τσιχλαδιά, πιτάρια (τετράγωνα κομμάτια από ζυμάρι, που τα βράζουν με λαρδί), κουλουρίδια (σβώλοι από ζυμάρι βρασμένα μέσα σε κατσικίσιο γάλα που  σερβίρονται σε μορφή σούπας), τα σκορδομπάλοτα, που είναι κυλινδρικά κομμάτια ζύμης, σερβιρισμένα με σάλτσα τομάτας, σκόρδο και τυρί.

Τα παραδοσιακά γλυκά της Ανάφης έχουν βάση το ζυμάρι και είναι κυρίως οι πίτες, οι τηγανίτες Μελιτερά ενώ τα Χριστούγεννα τα σκήπτρα παίρνει το τοπικό «κουφέτο» (γλυκό από καβουρδισμένα αμύγδαλα και μέλι).