Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί με βέτο στο αίτημα ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θέτοντας όρους για να δώσει τη συγκατάθεσή του. Η στάση του θυμίζει «το εμπόριο χαλιών στο Μεγάλο Παζάρι της Κωνσταντινούπολης» γράφει ο Μπουράκ Μπεκντίλ, τούρκος δημοσιογράφος στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Διεθνούς Πολιτικής Gatestone.

Για μία ακόμα φορά, η Τουρκία είναι η μόνη που ξεχωρίζει από όλους τους συμμάχους της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Ο τούρκος πρόεδρος απειλεί ότι δεν θα δεχθεί το αίτημα των δύο χωρών, διότι «στηρίζουν τους Κούρδους και υποθάλπουν τρομοκράτες» και θέτει τους δικούς του όρους.

Ο Ερντογάν δήλωσε στις 13 Μαΐου ότι η χώρα του «δεν είναι θετική» απέναντι στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, υποδεικνύοντας ότι η Τουρκία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συμμετοχή της στη δυτική στρατιωτική συμμαχία για να ασκήσει βέτο στις κινήσεις για την αποδοχή των δύο χωρών.

Ο τούρκος πρόεδρος εξήγησε την αντίθεσή του επικαλούμενος την υποτιθέμενη υποστήριξη της Σουηδίας και άλλων σκανδιναβικών χωρών προς τους Κούρδους μαχητές και άλλους που η Τουρκία θεωρεί τρομοκράτες. Η καταγγελία αυτή δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη, επισημαίνει ο δημοσιογράφος, τονίζοντας πως ο Ερντογάν συνηθίζει να αποκαλεί τρομοκράτη οποιονδήποτε διαφέρει πολιτικά και θρησκευτικά από τη δική του κοσμοθεωρία.

Εμπλουτισμένη η… λίστα των τρομοκρατών

Τα τελευταία χρόνια, ο Ερντογάν έχει εμπλουτίσει τις λίστες τρομοκρατών με άτομα που έχουν επενδύσει σε δολάρια ή έχουν ψηφίσει αντίθετα από τις επιθυμίες του, με ξένους οίκους αξιολόγησης, με κόμματα και πολιτικούς της αντιπολίτευσης, με κούρδους πολιτικούς και δημοσιογράφους. Τον Φεβρουάριο του 2021, είχε προσθέσει στη λίστα ακόμα και φοιτητές που διαμαρτύρονταν για τον διορισμό ενός φίλου του στη θέση του πρύτανη σε πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης.

Εναν χρόνο μετά τις δημοτικές εκλογές του 2019, αντικατέστησε με τη βία τους δημάρχους που είχαν εκλεγεί σε 65 δήμους, επειδή ήταν μέλη του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, κάποιους από τους οποίους τους φυλάκισε με την κατηγορία συνεργασίας τους με τρομοκράτες.

Σήμερα, αξιόπιστες δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στην αντιπολίτευση. Το κόμμα του Ερντογάν κερδίζει το 28% των ψήφων, ενώ τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, το 42,5%. Αυτό σημαίνει πως «στον κόσμο του Ερντογάν, τα δύο τρίτα των Τούρκων, περίπου 56 εκατομμύρια, είναι τρομοκράτες».

Εκτός από μία περίοδο έξι μηνών που οι ρωσοτουρκικές σχέσεις είχαν χαλάσει, όταν οι Τούρκοι κατέρριψαν ένα ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος στα σύνορά τους με τη Συρία, τον Νοέμβριο του 2015, ο Ερντογάν ήταν πάντα ο άνθρωπος του Πούτιν στο ΝΑΤΟ, εδώ και 20 χρόνια. Τώρα που ο Ερντογάν εκβιάζει το ΝΑΤΟ με το πρόσχημα των «κούρδων τρομοκρατών» που στηρίζουν οι Φινλανδοί και οι Σουηδοί, «ας ρίξουμε μία ματιά στους φίλους του στη Μόσχα» τονίζει ο τούρκος δημοσιογράφος, ο οποίος επισημαίνει ότι το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) βρίσκεται στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Τουρκίας, αλλά όχι της Ρωσίας.

Η Αγκυρα θεωρεί, επίσης, τρομοκράτες τη συροκουρδική πολιτοφυλακή Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), ενώ η Μόσχα όχι. Ο Ερντογάν δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα με αυτό.

Οι ρωσοκουρδικοί δεσμοί

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, οι ρωσοκουρδικοί δεσμοί είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη γεωπολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής εδώ και 200 χρόνια, από τότε που η Αικατερίνη η Μεγάλη έδωσε εντολή για την έκδοση της κουρδικής γραμματικής, το 1787. Το ενδιαφέρον της για τους Κούρδους δεν ήταν μόνο ακαδημαϊκό. Οι αξιωματούχοι των τσάρων θεωρούσαν τις κουρδικές φυλές σημαντικούς παράγοντες στα νότια σύνορα της Ρωσίας.

Από το 1804 και μετά, οι Κούρδοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στους πολέμους της Ρωσίας με την Περσία και την Οθωμανική Τουρκία και ο ρωσικός στρατός τους χρησιμοποιούσε ολοένα και περισσότερο. Ο Πούτιν ακολουθεί την ίδια τακτική.

Το 2016, ο Ερντογάν κατηγόρησε τη Ρωσία ότι προμήθευε με αντιαρματικά όπλα και πυραύλους το PKK. Το 2020, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κατήγγειλε ότι η Μόσχα είχε συνομιλίες με την YPG, απλώνοντας το κόκκινο χαλί για τους «τρομοκράτες» του Ερντογάν. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Σεργκέι Λαβρόφ συναντήθηκε ξανά με αντιπροσωπεία της YPG.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο Ερντογάν έχει παραμείνει σιωπηλός. Τώρα, όμως, ο ίδιος ο τούρκος πρόεδρος εκβιάζει το ΝΑΤΟ γιατί δήθεν αυτές οι δύο δυτικοευρωπαϊκές χώρες, που απειλούνται από τη Ρωσία, στηρίζουν κούρδους τρομοκράτες.

«Η δυτική στρατιωτική συμμαχία είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να πει στον Ερντογάν αυτό που χρειάζεται να ακούσει» καταλήγει ο τούρκος δημοσιογράφος.

Πηγή: gatestoneinstitute.org

Headlines