Η γυναίκα στο σήμα της Columbia δεν ξαναπόζαρε ποτέ στη ζωή της

Όλα ξεκίνησαν το 1918 από τα αδέλφια Χάρι και Τζακ Κον και τον φίλο τους Τζόελ Μπραντ, που ίδρυσαν την εταιρεία CBC Film Sales Corporation.

Στα πρώτα του χρόνια, το στούντιο πραγματοποίησε ως επί το πλείστον χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές, οδηγώντας τους Κον και Μπραντ το 1924, να μετονομάσουν την εταιρεία τους σε Columbia Pictures.

Το όνομά τους και το γυναικείο λογότυπο φέρουν το όνομα της Κολούμπια, που είναι το πιο ξεχασμένο γυναικείο σύμβολο των ΗΠΑ.

Το λογότυπο της Columbia Pictures -το οποίο στο πέρασμα των χρόνων, έχει περάσει από πέντε σημαντικές αναθεωρήσεις – είναι μια γυναίκα που φέρει μία δάδα και φοράει έναν χιτώνα και όπως αναφέρθηκε, αντιπροσωπεύει την Κολούμπια, μια προσωποποίηση των ΗΠΑ.

Αρχικά το 1924, η Columbia Pictures χρησιμοποίησε ένα λογότυπο με μια αρχαία Ρωμαία που κρατά μια ασπίδα στο αριστερό της χέρι και ένα ραβδί σιταριού στο δεξί της χέρι.

Η γυναίκα φορούσε το παραδοσιακό ρούχο των γυναικών στην αρχαία Ρώμη.

Η εικόνα βασίστηκε στην ηθοποιό Evelyn Venable, γνωστή για την παροχή της φωνής της ως «The Blue Fairy» στην ταινία «Πινόκιο» της Walt Disney.

Το λογότυπο άλλαξε το 1928 με τη γυναίκα να φορά τυλιγμένη τη σημαία των ΗΠΑ γύρω της και να κρατά έναν πυρσό ψηλά και για πρώτη φορά, εμφανίζεται το όνομα Columbia Pictures πάνω από αυτήν.

Το τρέχον λογότυπο δημιουργήθηκε το 1992 και ξεκίνησε τη χρήση του σε ταινίες το επόμενο έτος, όταν οι Σκοτ Μέντνικ και το The Mednick Group προσλήφθηκαν από τον Πίτερ Γκάμπερ να δημιουργήσουν λογότυπα για όλα τα ψυχαγωγικά ακίνητα που ανήκαν στη Sony Pictures.

Ο Μέντνικ προσέλαβε τον καλλιτέχνη της Νέας Ορλεάνης, Μάικλ Ντες, για να ξαναβάψει ψηφιακά το λογότυπο και να επιστρέψει τη γυναίκα σε μια «κλασική» εμφάνιση. Ο Μάικλ Ντες προσέλαβε ως μοντέλο για το λογότυπο την Τζένη Τζόζεφ, μία καλλιτέχνιδα των γραφικών τεχνών που εργαζόταν για την εφημερίδα Times-Picayune.

Λόγω χρονικών περιορισμών, συμφώνησε να βοηθήσει στο μεσημεριανό της διάλειμμα.

Η αρχική Lady Columbia, όπως είπαμε ήταν ντυμένη με την αμερικανική σημαία, αλλά στον Ντες είχαν δώσει την οδηγία να αλλάξει το χρώμα σε λευκό, πορτοκαλί και μπλε και να μη χρησιμοποιήσει την «αστερόεσσα».

Σε μια συνέντευξη του 2013, ο Ντες είπε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί αν αυτό οφειλόταν σε νομικά ή εμπορικά ζητήματα.

Η φωτογράφηση διήρκεσε τέσσερις ώρες και έγινε από τη φωτογράφο Κάθυ Άντερσον στο σαλόνι του διαμερίσματός της στη Νέα Ορλεάνη, το οποίο είχε μετατραπεί σε ένα μικρό, αυτοσχέδιο φωτογραφικό στούντιο. Ο Μάικλ έφτασε αργότερα με ένα κουτί κρουασάν για να ξεκινήσει η φωτογράφιση.

«Όταν ο εκπληκτικά ταλαντούχος εικονογράφος (και φίλος) Μάικλ Ντες μου ζήτησε να τραβήξω φωτογραφίες αναφοράς για έναν πίνακα, δεν είχα ιδέα πόσο εικονικό θα γινόταν αυτό το έργο τέχνης», είπε η Άντερσον.

«Μια συνάδελφος, η σχεδιάστρια σελίδων της εφημερίδας Times-Picayune, Τζένη Τζόζεφ, ήταν το τέλειο μοντέλο και τα υπόλοιπα είναι ιστορία», πρόσθεσε.

Ο Ντες χρησιμοποίησε τις εικόνες που προέκυψαν για τον iconic πλέον πίνακά του.

Είναι η μόνη και η τελευταία φορά που η Τζόζεφ πόζαρε ως μοντέλο, αλλά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δει το πρόσωπό της τα τελευταία 25 χρόνια κάθε φορά που βλέπουν τις ταινίες.

«Η συνάντηση με την Τζένη Τζόζεφ ήταν θεόσταλτη. Είναι μια γενναιόδωρη, ευγενική και διαχρονικά όμορφη κοπέλα. Δεν είχε εργαστεί ως μοντέλο στο παρελθόν και ποτέ δεν το ξαναέκανε από τότε», έχει δηλώσει σε συνέντευξη του ο Ντες.

Στις πιο ήρεμες στιγμές μεταξύ της φωτογράφισης, η Τζένη θα καθόταν εξαντλημένη.

Πότε ήταν που η Κάθι πίεσε ενστικτωδώς το κουμπί της φωτογραφικής μηχανής της και κατέγραψε ένα σπάνιο θέαμα της γυναίκας με τη δάδα, να ξεκουράζεται.

Το 2012, η Τζένη Τζόζεφ έδωσε συνέντευξη στο WWL-TV.

«Το κάναμε λοιπόν κατά τη διάρκεια του διαλείμματος μου για μεσημεριανό φαγητό. Μου τύλιξαν ένα σεντόνι και κρατούσα ένα απλό φωτιστικό γραφείου, ένα πορτατίφ. Και το κρατούσα απλά ψηλά. Το κάναμε αυτό με μια λάμπα».

«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσει στη μεγάλη οθόνη και ποτέ δεν πίστευα ότι θα υπήρχε ακόμα 20 χρόνια αργότερα, και σίγουρα ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν σε ένα μουσείο, οπότε αυτό είναι ευχάριστο, με ικανοποιεί», είπε ο δημιουργός του περίφημου λογότυπου της Columbia, που θυμίζει το άγαλμα της Ελευθερίας, Μάικλ Ντες.