Πατήρ Αλέξανδρος Καρλούτσος: Ο father Alex δεν ξεχνά το Λαντζόι

«Ο Μπάιντεν είναι… Μπαϊντενόπουλος. Είναι Πελοποννήσιος, γνήσιος άνθρωπος!». Αυτά δήλωνε, μεταξύ άλλων, το καλοκαίρι του 2021 για τον αμερικανό πρόεδρο στην εφημερίδα «Πατρίς» ο πατήρ Αλέξανδρος Καρλούτσος ή father Alex, όπως είναι ευρέως γνωστός στους κόλπους της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ, θέλοντας προφανώς να υπερασπιστεί, εν είδει αστείου, την… ανωτερότητα όσων κατάγονται, όπως και ο ίδιος, από εδάφη πελοποννησιακά.

Ο ισχυρός ανήρ της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής, με καταγωγή από τον Νομό Ηλείας, έχει το «ελεύθερο» να αστειεύεται δημόσια για το επώνυμο του πλανητάρχη, καθώς τους δύο άνδρες συνδέει φιλία ετών.

Σε διαδικτυακή εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ο Τζο Μπάιντεν αποκάλυψε στα 100 επίλεκτα μέλη της Ομογένειας που συμμετείχαν μέσω Zoom ότι με τον πατέρα Αλέξανδρο γνωρίζονται από το 1974 – όταν ο μεν ήταν μέλος του Κογκρέσου και ο δε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου.

Μια γρήγορη έρευνα στη μηχανή αναζήτησης της Google φέρνει στο φως δεκάδες φωτογραφικά στιγμιότυπα του father Alex με τον Τζο Μπάιντεν. Σε μερικά ποζάρουν δίπλα δίπλα, με τη γλώσσα του σώματος να μαρτυρά ότι μεταξύ τους υπάρχει βαθιά αλληλοεκτίμηση, ενώ σε άλλα τα πλατιά χαμόγελα πλαισιώνει η ζεστή παρουσία των συζύγων τους Τζιλ και Ξανθής, σημάδι ότι η φιλία των δύο ανδρών έχει επηρεάσει και τα μέλη των οικογενειών τους, αγγίζοντας και την επόμενη γενιά, με τους γιους τους Μιχάλη και Χάντερ να κάνουν παρέα εδώ και πολλά χρόνια.

Η πρεσβυτέρα μάλιστα είναι μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Μπο Μπάιντεν (που ιδρύθηκε στη μνήμη του αποβιώσαντος γιου του προέδρου των ΗΠΑ).

Από τον Κάρτερ και τον Ρίγκαν ως Κλίντον, Ομπάμα και Τραμπ

Στο Διαδίκτυο θα βρει κανείς ενσταντανέ του father Alex όχι μόνο με τον νυν πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά και με όσους υπηρέτησαν το αξίωμα τα τελευταία 45 χρόνια, από τον Τζιμ Κάρτερ και τον Ρόναλντ Ρίγκαν ως τον Μπιλ Κλίντον, τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Ντόναλντ Τραμπ.

Και στέκεται – σε μερικά καρέ, μάλιστα, προτού «γκριζάρει» – με το ίδιο φωτεινό χαμόγελο ελπίδας και ανθρωπιάς πλάι σε όλους.

Πώς έφτασε, όμως, από γιος μιας πολυμελούς οικογένειας μεταναστών της μεταπολεμικής Ελλάδας να γίνει σύμβολο της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας στην Αμερική;

Πλέον έχει οριστεί γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και προσφέρει παράλληλα τις υπηρεσίες του στο ίδρυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου αλλά και στο Τάγμα των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως πνευματικός σύμβουλος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Για τη συνολική προσφορά του, μάλιστα, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τού απένειμε τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος Αριστείας του Φοίνικος εκ μέρους της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Παιδί μεταναστών

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην προσωπική ιστορία του ανθρώπου που για σχεδόν 40 χρόνια αποτελεί γέφυρα ανάμεσα στην εκκλησιαστική κοινότητα και στο κοσμικό κράτος, διατηρώντας ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με οικονομικούς παράγοντες της Ομογένειας, διπλωμάτες, πολιτικούς, θρησκευτικούς ηγέτες και διεθνείς οργανισμούς, θα διαβάσει για ένα αγόρι που γεννήθηκε σε ένα ελληνικό χωριό από δυο γονείς που αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τον δρόμο της ξενιτιάς, όπως πολλοί σύγχρονοί τους τη δεκαετία του ’50, για τη δική τους Γη της Επαγγελίας.

Ο θάνατος της μητέρας του, όταν ο ίδιος ήταν μόλις οκτώ ετών, έκανε τον father Alex να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού, όπως είχε κάνει και ο πατέρας του Μιχάλης, και να γίνει ιερέας.

Ετσι, με το πέρας των μεταπτυχιακών του σπουδών στη Θεολογία από τη Σχολή του Τιμίου Σταυρού, το 1970 χειροτονήθηκε διάκος και ιερέας. Εχοντας πλέον στο πλευρό του την Ξανθίππη, την όμορφη Βορειοηπειρώτισσα που γνώρισε στον γάμο ενός συμφοιτητή και με την οποία έμελλε να αποκτήσουν τρία παιδιά, διορίζεται για πρώτη φορά ιερέας στην ενορία των Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης στο Σικάγο.

Το έτος – βατήρας, όμως, για την εκτόξευσή του στην καρδιά του αμερικανικού πολιτικού στερεώματος αλλά και των Ελλήνων των ΗΠΑ – μεταξύ αυτών και της οικογένειας του νυν πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζορτζ Τσούνη – ήταν, όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος, το 1976.

Τότε που ο πρόεδρος Κάρτερ δεν είχε καλέσει στην ορκωμοσία του τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, με αποτέλεσμα αυτός να αναθέσει στον πατέρα Αλέξανδρο το χτίσιμο των δημοσίων σχέσεων Αρχιεπισκοπής – Λευκού Οίκου – Κογκρέσου, διαδικασία από την οποία γεννήθηκε ο… father Alex, ο οποίος έχοντας πλέον μετακομίσει στην Αρχιεπισκοπή Νέας Υόρκης έκανε παρέα με γερουσιαστές.

Στις αρχές του ’80, ο ίδιος και η πρεσβυτέρα θα αναπτύξουν φιλία με έναν ιερέα από την Κωνσταντινούπολη, τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος το 1994 θα τον διορίσει πρωτοπρεσβύτερο του Πατριαρχείου.

Τα τέλη του ’90 βρίσκουν τον father Alex στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ηλιόλουστο Χάμπτον, όπου κατοικεί μέχρι σήμερα μαζί με τα πέντε από τα δέκα εγγόνια του – πέντε από τον γιο του Μιχάλη, που κληρονόμησε την αγάπη για μια μεγάλη οικογένεια και την όρεξη να φέρνει κοντά τους ανθρώπους, υλοποιώντας σχέδια του πατέρα Αλέξανδρου, όπως η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στην Κρήτη το 2016 ή το ιστορικό κοινό ταξίδι του Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα Φραγκίσκο το 2014 στους Αγιους Τόπους.

Τον Αύγουστο του ’21, ο father Alex βρέθηκε πάλι στην καρδιά των γεγονότων καθώς ήταν εκείνος που προανήγγειλε, 20 χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, την πρώτη θεία λειτουργία στον ολοκαίνουργιο ναό του Αγίου Νικολάου.

Δύο μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του ’21, ο άνθρωπος που νιώθει το ίδιο άνετα συνομιλώντας με δισεκατομμυριούχους στις αίθουσες των φιλανθρωπικών γκαλά της Νέας Υόρκης και με συγχωριανούς του από τη γενέτειρά του, το Λαντζόι, δήλωνε, λίγο πριν επισκεφθεί έναν παλιό νερόμυλο, από όπου ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής του στις 5 Απριλίου 1945: «Δεν ξεχνώ το Λαντζόι, δεν ξεχνώ τον Πύργο, εγώ ήρθα πάλι εδώ το ’70, γαμήλιο ταξίδι, και πού να φανταζόμουν ότι θα έχω αυτή τη ζωή που με ευλόγησε ο Θεός…».