Δεν μπορώ να κατανοήσω και νοιώθω πραγματικά απορία, αλλά και ειλικρινά ντροπή, για ποιο λόγο δεν ανακαλείται ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα που είχε απονεμηθεί στο Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν το 2001 από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο των Αθηνών!

Απορώ βεβαίως γιατί είχε χορηγηθεί και τότε ο πνευματικός τούτος τίτλος σε ένα άνθρωπο που δεν συνδεόταν ουδόλως με την επιστήμη και τις τέχνες, αλλά ούτε ήταν και κανένας «οραματιστής» που μπορούσε να εμπνεύσει την πίστη στους ανθρώπους για κάποιες θεμελιώδεις αξίες!

Αντίθετα ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν συνδεόταν πάντoτε με το πιο «σκοτεινό και θανατηφόρο τμήμα» της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (δηλαδή με τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών)!

Σε κάθε περίπτωση, σήμερα τουλάχιστον, η Σύγκλητος και ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι απαραίτητο να ενεργοποιήσουν άμεσα τη διαδικασία ανάκλησης του ανωτέρω τίτλου, σταθμίζοντας ενδεικτικά τα ακόλουθα μεγέθη:

1 Ο Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης Karim Khan έχει ήδη ξεκινήσει από καιρό την έρευνα για να συλλέξει αποδεικτικό υλικό για το εάν διαπράχθηκαν από τον ίδιο τον Πούτιν και τους στρατηγούς του εγκλήματα πολέμου, μετά την παράνομη και αιματηρή εισβολή στην Ουκρανία (Economist, 22/3).

2 Τριάντα εννέα επίσης χώρες έχουν υποβάλλει αίτημα για την ενεργοποίηση της δικαιοδοσίας του ανωτέρω Δικαστηρίου.

3 Επιπλέον, υφίστανται ισχυρές αποδείξεις ότι έχει διαπραχθεί τουλάχιστον το αδίκημα το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 8 του Καταστατικού του παραπάνω Δικαστηρίου. Δηλαδή το έγκλημα «των σκόπιμων επιθέσεων σε άμαχο πληθυσμό».

Μέσα στο πλαίσιο τούτο αναφέρω εντελώς ενδεικτικά, ότι στις 16 Μαρτίου ο ρωσικός στρατός είχε βομβαρδίσει το περιφερειακό θέατρο της Μαριούπολης το οποίο χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο και στέγαζε κατά τη στιγμή του βομβαρδισμού 1300 άτομα.

Μάλιστα, στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου υπήρχαν τεράστια γράμματα του κυριλλικού αλφαβήτου με τη λέξη Deti, δηλαδή «παιδιά» .
Και παρότι είχαν προειδοποιηθεί οι ρώσοι στρατηγοί ότι υπήρχαν μέσα παιδιά, εντούτοις βομβάρδισαν απάνθρωπα το παραπάνω θέατρο!

Θα άξιζε επίσης να επισημάνω στο επίπεδο τούτο τους απεχθείς ομαδικούς τάφους Ουκρανών που έχουν ανακαλυφθεί στην πόλη Μπούτσα και τους ανηλεείς βομβαρδισμούς κάποιων παιδικών σταθμών, μαιευτηρίων κλπ («Nytimes, Document the War Crimes in Ukraine»).

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν, ότι τουλάχιστον 3000 γυναίκες και παιδιά έχουν πεθάνει μέχρι σήμερα («Forbes, Russia- Ukraine War’s Mounting Death Toll»)!

Μετά από όλα αυτά εγείρεται ένα εκρηκτικό ερώτημα:

Είναι δυνατό να θεωρείται ακόμη «επίτιμος διδάκτορας» της ακαδημαϊκής κοινότητας του πανεπιστημίου Αθηνών ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν που ευθύνεται για το θάνατο όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων;

Και να μην του έχει αφαιρεθεί ακόμη ο τίτλος τούτος;

Κάτι που έκανε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου;

Το συμπέρασμα;

Είναι απαραίτητο οι αρχές του Πανεπιστημίου Αθηνών να πράξουν το «αυτονόητο» και να ανακαλέσουν τον παραπάνω «πνευματικό τίτλο» από τον Πούτιν (ο οποίος εκπροσωπεί σήμερα, όπως και οι Ναζί παλιότερα, την πλευρά της βαρβαρότητας)!

Και ο «ακαδημαϊκός κόσμος» πρέπει να είναι αμείλικτος απέναντι στη βαρβαρότητα!

*Ο Καλφέλης Γρηγόρης είναι Καθηγητής Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ 

Headlines