Φεστιβάλ Καννών 2022: Ο καπιταλισμός πάει στον Παράδεισο

 Αποστολή, Κάννες

Στην πραγματικότητα, αν και βυθισμένη σε μια λαμπερή εξωτερική ομορφιά, δεν υπάρχει τίποτα το όμορφο στην ταινία του Ρούμπεν Έστλουντ «Το τρίγωνο της θλίψης» (Triangle of sadness) που προβλήθηκε εντός συναγωνισμού στο φεστιβάλ. Κάθε τι σε αυτή την ταινία κρύβει στεναχώρια και θλίψη, μόνο που το κλειδί εδώ είναι το χιούμορ. Ο τρόπος με τον οποίο ο Σουηδός δημιουργός του «Τετραγώνου» (Χρυσός Φοίνικας – 2017) παρουσιάζει τις καταστάσεις, είναι τόσο αστείος που δεν μπορείς παρά να …ξεκαρδιστείς στα γέλια μπροστά σε καταστάσεις που είναι για κλάματα.

Από την πρώτη κιόλας σκηνή της ταινίας, τις οντισιόν που κάνουν ανδρικά μοντέλα προς πρόσληψη, η ταινία δείχνει τα δόντια της παρουσιάζοντας την γελοιότητα του θέματος με όλες τις λεπτομέρειές της – από τις ερωτήσεις που γίνονται σε αυτές τις οντισιόν, μέχρι τα πράγματα που ζητούνται από τα μοντέλα. Αργότερα, όταν οι κεντρικοί ήρωες της ταινίας, δυο μοντέλα (Χάρις Ντίκινσον, Τσάρλμπι Ντιν) βρεθούν μέσα σε ένα σκάφος υπερπολυτελείας έχοντας κερδίσει μια δωρεάν κρουαζιέρα, ο Εστλουντ ισοπεδωτικός μέχρι εκεί που δεν πάει, θα γεμίσει την οθόνη από τον εμετό των πλουσίων που τρώνε nouveau cuisine εν μέσω τρικυμίας.

Και σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, η ταινία θα ολοκληρωθεί σε μια πανέμορφη παραλία της Χιλιαδούς στην Εύβοια, όπου οι ρόλοι εξουσιαστή – εξουσιαζόμενου θα αντιστραφούν και πάλι με τον πιο λοξό τρόπο που μπορεί κανείς να φανταστεί. Στην ουσία, ο πανέξυπνος σκηνοθέτης έκανε μια παραλλαγή του «Τετραγώνου» επισημαίνοντας και πάλι φαινόμενα των καιρών μας: το απίστευτο χάσμα που χωρίζει τις κοινωνικές τάξεις αλλά και το τι μπορεί να συμβεί αν για κάποιο λόγο οι ρόλοι αλλάξουν και οι φτωχοί βρεθούν «από πάνω». 

Αυτός είναι ο βασικός άξονάς της ταινίας που συγχρόνως επεξεργάζεται ιδέες που προκύπτουν από τον εθισμό στην εξουσία, την αιώνια διαμάχη άντρα – γυναίκας, την παράνοια που μπορεί να επιφέρει σε μια σχέση το χρήμα αλλά και τον θάνατο της ιδεολογίας.  Και καθότι το όπλο του Εστλουντ είναι το χιούμορ, δεν είναι να απορείς που στο τέλος της πρώτης προβολής του, το «Τρίγωνο της θλίψης» βρήκε ενθουσιώδη υποδοχή με σφυρίγματα χαράς και δυνατά χειροκροτήματα._