Ο πληθωρισμός στη Δύση και το «σατανικό σχέδιο» του Σι Τζινπίνγκ

«Η Ρωσία είναι ένοχη για την πρόκληση κρίσης στον τομέα της επισιτιστικής ασφάλειας, όμως η Κίνα – αθόρυβα και χωρίς να γίνει αντιληπτή – έχει επίσης προχωρήσει σε ενέργειες σε τουλάχιστον τρεις τομείς (λιπάσματα, εκτροφή χοίρων και χάλυβας) οι οποίες έχουν ενισχύσει τον πληθωρισμό παγκοσμίως». Αυτό σημείωνε ρεπορτάζ του αμερικανικού δικτύου CNBC, με ημερομηνία την 1^η Μαΐου, επικαλούμενο εκτιμήσεις του Peterson Institute for International Economics.

Όπως υπογραμμίζουν τα στελέχη του ινστιτούτου, Τσαντ Μπράουν και Γιλίν Ουάνγκ, «το πρόβλημα με την Κίνα είναι ότι συνεχίζει να λειτουργεί σαν μικρή χώρα (…) επιλέγοντας την πολιτική εκείνη η οποία επιλύει ένα εσωτερικό πρόβλημα, μεταφέροντας αυτομάτως το κόστος σε άλλους λαούς».

Η πρόφαση της «μηδενικής ανοχής»

Τη ίδια στιγμή, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Politico στις Βρυξέλλες, «πίσω από τις κλειστές πόρτες ορισμένοι διπλωμάτες έχουν αρχίσει να αναζητούν τα πραγματικά κίνητρα του Πεκίνου, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η ηγεσία του ΚΚ ενδέχεται να πυροδοτεί σκοπίμως τις πληθωριστικές πιέσεις στη Δύση». Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι επισήμως η αιτιολογία για τα διαρκή και αυστηρά lockdown είναι η πολιτική της «μηδενικής ανοχής» απέναντι στην Covid-19.

«Η Κίνα διαδραματίζει καίριο ρόλο στις σημερινές καθυστερήσεις που παρατηρούνται στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στον πληθωρισμό σε διεθνές επίπεδο», είχε πει επίσης στο Politico, ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο, η Αλίθια Γκαρθία-Ερέρο, επικεφαλής οικονομολόγος της Natixis και συνεργάτης του γνωστού ινστιτούτου Bruegel. Ξεκαθαρίζοντας, παράλληλα, ότι «αυτού του είδους οι καθυστερήσεις δεν προκύπτουν από φυσικά αίτια».

«Γαλλικό κλειδί» στην παγκόσμια παραγωγή

Σε άλλη ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στην Wall Street Journal στις 20 Μαΐου, επιβεβαιώνεται πως «η επίπτωση της (πολιτικής της) Κίνας στην εικόνα του πληθωρισμού στις ΗΠΑ θα είναι πιο σημαντική από ό,τι εκτιμούν ορισμένοι και η επίδραση συντελείται μέσα από δύο διαφορετικούς δρόμους».

Όπως τονίζεται εκεί, ο ένας από τους δύο ισοδυναμεί με «την παρουσία ενός ακόμη χαλικιού στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα», καθώς «τα αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της παραλλαγής Όμικρον στο μεγαλύτερο μεταποιητικό κέντρο του πλανήτη είναι σαν να έπεσε ένα γαλλικό κλειδί στην παγκόσμια παραγωγική διαδικασία και τα δίκτυα της επιμελητείας και διακίνησης».

Μήπως, λοιπόν, με βάση και όλα τα παραπάνω, μπορούμε να υποθέσουμε πως το… σκοτεινό μυαλό του Σι Τζινπίνγκ, με τη βοήθεια των επιτελών του, έχει επινοήσει ένα σατανικό σχέδιο για να «γονατίσει» οικονομικά τη Δύση (κυρίως ΗΠΑ και ΕΕ), χωρίς να χρειαστεί να ξεσπάσει – τουλάχιστον φανερά – πόλεμος μαζί της; Μήπως το Πεκίνο επιχειρεί να διαμηνύσει πως είναι πολύ δυνατό και μεγάλο για τα «δόντια» των Δυτικών και, πάντως, δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Ρωσία;

Πλήγματα χωρίς πόλεμο

Η αλήθεια είναι πως η σταδιακή επιστροφή της Σαγκάης και του λιμανιού της σε κατάσταση «πλήρους λειτουργίας», μετά από σχεδόν δύο μήνες σκληρού lockdown που είχε επιβληθεί στα 25 εκατ. των κατοίκων της και είχε ως αποτέλεσμα να «τραβήξουν χειρόφρενο» η παραγωγή και οι μεταφορές, ίσως εξομαλύνει κάπως την κατάσταση στο επόμενο διάστημα. Έτσι, οι θεωρίες συνωμοσίας ενδεχομένως κοπάσουν – τουλάχιστον προσωρινά.

Παρ’ όλα αυτά, από τη στιγμή που το «ζιζάνιο» έχει μπει στα μυαλά Αμερικανών και Ευρωπαίων, δύσκολα θα βγει από εκεί. Πολύ περισσότερο καθώς είναι προφανές ότι, παρά τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, η προσοχή της Ουάσιγκτον (δευτερευόντως και των Βρυξελλών) δεν παύει να εστιάζεται κυρίως στον μεγάλο της ανταγωνιστή.