Τέξας: Οι ιστορίες τριών θυμάτων της ένοπλης επίθεσης
Οι λέξεις δεν είναι ικανές να περιγράψουν την θλίψη που επικρατεί στις ΗΠΑ μετά και το νέο αιματοκύλισμα στο Τέξας
Μια έμπειρη εκπαιδευτικός, της οποίας η αφοσίωση σε μαθήτριά της της με σύνδρομο Down προκάλεσε συγκίνηση. Ένα πρόσχαρο 10χρονο, που οι χορευτικές του ικανότητες και τα αστεία του γέμιζαν με χαρά το σπίτι και την οικογένειά του. Και ένας μαθητής της τετάρτης με εξαιρετικές σχολικές επιδόσεις.
Τα ονόματα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά την ένοπλη επίθεση σε δημοτικό σχολείο στο Ulvade του Τέξας, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 19 μαθητών και δύο δασκάλων – άρχισαν να δίνονται ένα – ένα στη δημοσιότητα μετά το τραγικό γεγονός, καθώς η βυθισμένη στη θλίψη κοινότητα των 16.000 κατοίκων, προσπαθούσε να χωνέψει όσα είχαν συμβεί.
Μόλις λίγες ημέρες πριν τις καλοκαιρινές διακοπές, ένας 18χρονος άνοιξε πυρ μέσα σε σχολική αίθουσα, σε ένα μακελειό που όμοιό του δεν είχε λάβει χώρα στις ΗΠΑ εδώ και περίπου μια δεκαετία.
Όσα γνωρίζουμε για τα θύματα της επίθεσης:
Εύα Μιρέλες, 44 ετών
Η Μιρέλες εργαζόταν ως εκπαιδευτικός εδώ και 17 χρόνια, διδάσκοντας μαθητές της τετάρτης τάξης στο σχολείο Robb, σύμφωνα με τη θεία της, Λίντια Μαρτίνεζ Ντελγάδο, η οποία ήταν και εκείνη που επιβεβαίωσε ότι η ανιψιά της βρισκόταν ανάμεσα στα θύματα. Η ίδια δήλωσε ότι ο ανιψιός της, Ρούμπεν Ρούιζ, αστυνομικός της περιοχής, ήταν παντρεμένος με τη Μιρέλες. Η κόρη του ζευγαριού αποφοίτησε πρόσφατα από το κολλέγιο, ανέφερε η Ντελγάδο.
«Καλώς ήρθατε στην τετάρτη τάξη! Έχουμε μια υπέροχη χρονιά μπροστά μας», είχε γράψει η Μιρέλες στην ιστοσελίδα του σχολείου. «Έχω μια αφοσιωμένη, χαρούμενη και γεμάτη αγάπη οικογένεια», πρόσθεσε. «Μου αρέσει το τρέξιμο, η πεζοπορία και ίσως να με δείτε να κάνω και ποδήλατο».
Η Ντελγάδο είπε πως η Μιρέλες ήταν ευχάριστη και δραστήρια, και μίλησε μάλιστα για μια φορά που σηκώθηκε πριν ξημερώσει για να πάει για πεζοπορία με άλλα μέλη της οικογένειας. «Έκανε ό,τι μπορούσε για να έχει μακροζωία, κι όμως η ζωή της τέλειωσε γρήγορα», είπε η Ντελγάδο.
Η Όντρεϊ Γκαρσία, από την πλευρά της, δήλωσε ότι δεν θα ξεχάσει πόσο πολύ πρόσεχε η Μιρέλες την κόρη της, Γκάμπι, η οποία ήταν μαθήτριά της στην τρίτη τάξη και πλέον είναι 23 ετών.
«Η κόρη μου έχει σύνδρομο Down, και ήταν μία από τους πρώτους μαθητές εκείνο τον καιρό που έγιναν δεκτοί σε μια κανονική τάξη», λέει η Γκαρσία. «Η κ. Μιρέλες πάντα ξεπερνούσε τον εαυτό της. Ποτέ δεν αντιμετώπισε την Γκάμπι ως ένα παιδί με λιγότερες δυνατότητες σε σχέση με τους άλλους μαθητές».
Την Τρίτη, η Γκαρσία ανήρτησε στο Twitter μια φωτογραφία της κόρης της μαζί με τη Μιρέλες, στην οποία – όπως είπε – φαινόταν η αφοσίωση της δασκάλας στη μαθήτριά της. Η Γκαρσία ανέφερε επίσης ότι η τελευταία φορά που είχε νέα της Μιρέλες ήταν πριν από δύο χρόνια, όταν ένα τοπικό κανάλι έκανε ρεπορτάζ για την αποφοίτηση της κόρης της από το λύκειο και τη νέα της επιχείρηση με κοσμήματα. Η Μιρέλες επικοινωνούσε συχνά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων γιατί η Γκάμπι της είχε κάνει δώρο ένα στολίδι, είπε η Γκαρσία.
«Έλεγε ότι πάντοτε σκεφτόταν τη Γκάμπι όταν στόλιζε το χριστουγεννιάτικο δέντρο», συνεχίζει. «Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη νοιαζόταν για τη Γκάμπι σαν μαθήτρια. Θέλω όλοι να ξέρουν τι άνθρωπος και τι εκπαιδευτικός ήταν. Δεν θέλω να την ξεχάσουν».
Χαβιέρ Λοπέζ, 10 ετών
Η οικογένεια Λοπέζ ήταν γεμάτη από παιδικά γέλια και μουσική – και η πηγή όλων αυτών, ήταν συνήθως ο 10χρονος Χαβιέρ, που έκανε αστεία ή χόρευε Κούμπια.
Την Τρίτη, όμως, τα γέλια και οι χαρούμενοι ήχοι έδωσαν τη θέση τους στον πόνο για μια ζωή που έφτασε πολύ σύντομα στο τέλος της, λέει η οικογένεια του Χαβιέρ.
Ο μαθητής της τετάρτης στο δημοτικό σχολείο Robb ήταν ένα από τα θύματα της ένοπλης επίθεσης, δήλωσε στη Washington Post η μητέρα του, Φελίτσα Μαρτίνεζ.
«Ήταν αστείος, ποτέ δεν ήταν σοβαρός, και το χαμόγελό του…», λέει η μητέρα του, με ραγισμένη φωνή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το χαμόγελο. Έδινε πάντοτε χαρά σε όλους».
Ο Χαβιέρ «ήταν τόσο γεμάτος ζωή», συνεχίζει η Μαρτίνεζ, και ένα λαμπερό φως για την οικογένειά του. Δεν ντρεπόταν ποτέ να σταθεί μπροστά στην κάμερα, κουνούσε τους γοφούς του, κουνούσε τα χέρια του και χόρευε ζωηρά μέσα στο σπίτι με τους αδερφούς τους – ευτυχισμένες στιγμές που η Μαρτίνεζ απαθανάτισε στον λογαριασμό της στο TikTok.
Στο σχολείο, ο Χαβιέρ είχε κλίση στα σπορ – με ιδιαίτερη αδυναμία στο ποδόσφαιρο και το μπέισμπολ – αλλά και μεγάλο ενδιαφέρον για τα καλλιτεχνικά, που ήταν το αγαπημένο του μάθημα, σύμφωνα με τη μητέρα του.
«Αγαπούσε κάθε δραστηριότητα στην οποία μπορούσε να είναι δημιουργικός και κυρίως να ζωγραφίζει», λέει η ίδια.
Λίγες ημέρες πριν ολοκληρώσει την τελευταία του χρονιά στο δημοτικό, ο Χαβιέρ ανυπομονούσε να πάει στο γυμνάσιο. «Δεν έβλεπε πραγματικά την ώρα να πάει στο γυμνάσιο», αναφέρει η Μαρτίνεζ.
Τα όνειρά του φάνταζαν τόσο κοντά και η μητέρα του ήταν εκεί για να ζητωκραυγάσει όταν ο γιος της θα αποφοιτούσε.
Μόλις λίγες ώρες πριν την τραγωδία, η Μαρτίνεζ πήρε τον Χαβιέρ φωτογραφία. Του είπε πως ήταν περήφανη και ότι τον αγαπούσε και τον αγκάλιασε πριν φύγει. Όπως είπε, δεν φανταζόταν πως εκείνη θα ήταν η τελευταία στιγμή που θα μοιραζόταν μαζί του.
Χοσέ Φλόρες, 10 ετών
Ο Χοσέ ήταν μαθητής της τετάρτης και λάτρευε το μπέισμπολ, σύμφωνα με τον θείο του, Κρίστοφερ Σαλαζάρ, ο οποίος και επιβεβαίωσε τον θάνατο του ανιψιού του.
«Ήταν ένα πολύ χαρούμενο αγοράκι. Αγαπούσε και τους δύο γονείς του… και του άρεσε να γελάει και να διασκεδάζει», είπε ο Σαλαζάρ.
Δήλωσε επίσης, ότι ο ανιψιός του, ο οποίος είχε δύο αδερφούς και μια αδερφή, «λάτρευε το σχολείο». Την Τρίτη, λίγες ώρες πριν την επίθεση, ο Χοσέ είχε πάρει βραβείο για τις εξαιρετικές σχολικές του επιδόσεις.
«Ήταν πολύ έξυπνος», λέει ο Σαλαζάρ. «Δεν ήταν παιδί που γύρευε μπελάδες».
Πηγή: Washington Post
- Κιμ Γιονγκ Ουν: Προειδοποιεί για κίνδυνο πυρηνικού πολέμου
- Ουκρανία: Παρίσι και Λονδίνο υπόσχονται να μην αφήσουν τον Πούτιν να «πετύχει τους σκοπούς του»
- Στα «ΝΕΑ» της Παρασκευής: Μια αλλαγή που ανατρέπει το σκηνικό
- Η βαθμολογία στον όμιλο της Εθνικής μετά την ήττα στο Λονδίνο
- Θα μπουν οι ΗΠΑ στο στόχαστρο των εκδικητών ομολόγων;
- Euroleague: Η βαθμολογία μετά τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπασκόνια