Δεν ήταν… νέος στη Αγγλία ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Όπως δεν ήταν πια νέος και στο ποδόσφαιρο έχοντας προλάβει να σηκώσει 7 πρωταθλήματα στη σειρά με τον Ολυμπιακό. Ήταν νέος όμως, rookie για το Αγγλικό ποδόσφαιρο εκείνον τον Μάη του 2017. Τότε που στους τύπους της «παράδοσης-παραλαβής» το κοινό ενός κλαμπ με όνομα βαρύ σαν ιστορία προσπαθούσε να συλλέξει στοιχεία για τον Έλληνα που μόλις έπιανε το τιμόνι ενός μύθου καταδικασμένου από καιρό να ζει με τις αναμνήσεις.

Η Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν ήδη 18 χρόνια μακριά από την Premier League. Στριμωγμένη ως πολίτης β΄ κατηγορίας στη Championship. Ποια; Εκείνη που στο ράφι με τα τρόπαια είχε δύο κύπελλα πρωταθλητριών. Και είδε ιδιοκτήτες να περνούν και να φεύγουν. Άκουσε προγραμματικές δηλώσεις να μην τηρούνται. Ένιωθε την αγωνία και τις ρυτίδες στο πρόσωπο από τη μοναδική φθορά που θα μπορούσε να την καταδικάσει: Τον ίδιο τον χρόνο.

«Δεν δίνω ποτέ υποσχέσεις, μόνο πραγματοποιώ» ήταν η ατάκα βεβαιότητας του Βαγγέλη Μαρινάκη εκείνες τις ημέρες: όχι όπου και όπου, αλλά στο BBC. Και έπειτα σήκωσε μανίκια. Και έπιασε δουλειά. Τεχνοκρατικά. Με τον απαραίτητο σεβασμό, αλλά και την μεθοδικότητα που απαιτούνταν για ένα κλαμπ που θα έπρεπε σαν μωρό να μάθει τα πάντα από την αρχή. Όχι μόνο τα πρώτα βήματα, αλλά ακόμη και να στέκεται στα δύο πόδια.

«Είμαστε άνθρωποι του ποδοσφαίρου μέχρι το μεδούλι, αγαπάμε και ξέρουμε το παιχνίδι» είπε, τότε. Και έσπευσε να το αποδείξει.

Ένα οικονομικό πλάνο εναρμονισμένο με τους κανόνες της EFL. Μια σημαντική μείωση των τιμών στο εισιτήριο για το Σίτι Γκράουντ. Μια σειρά από βελτιωτικά έργα υποδομής. Και σιγά-σιγά ποδόσφαιρο. Με υπομονή. Σε ένα οργανόγραμμα που πριν λίγη ώρα στο Γουέμπλει έβαλε το βελάκι check πλάι στον στόχο μιας εποχής: Η Φόρεστ χρειάστηκε μια 5ετία όχι για να επιστρέψει στη Premier League αλλά για να είναι έτοιμη να παραμείνει εκεί. Να πάρει ξανά πίσω τον ρόλο της στα πεπραγμένα του Αγγλικού ποδοσφαίρου.

Έχοντας έναν από τους καλύτερους προπονητές της νέας γενιάς (Στιβ Κούπερ). Έχοντας στο ρόστερ της ποδοσφαιριστές με αληθινή χρηματιστηριακή αξία. Έχοντας περάσει καιρό τώρα το κατώφλι της πλήρους εξυγίανσης. Έτοιμη σε όλα τα επίπεδα, για να αλλάξει πίστα. Χρειάζονταν μόνο το εισιτήριο της ανόδου σε έναν τελικό που και τον έπαιξε –τουλάχιστον καλύτερα από την Χάντερσφιλντ- και τον κέρδισε με την ευκολία που επιβεβαιώνουν οι αριθμοί: Ούτε τελική ο αντίπαλος στην εστία της.

Φυσικά, η ιστορία συνεχίζεται. «Ο στόχος μας είναι να φέρουμε πίσω τις μέρες της δόξας» ήταν μια άλλη από τις ατάκες, Μάη του ΄17. Ο δρόμος είναι μπροστά, ανοιχτός. Το κέφι είναι που άλλαξε για εκείνον που έχοντας 10 πρωταθλήματα Super League σε 12 χρόνια, και παρουσίες στα νοκ άουτ των μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων, πρόσθεσε στο βιογραφικό και: μια ομάδα Premier League. Προφανώς δεν έτυχε…

Headlines