Οπλοφορία και εξουσία

Διάβαζα την είδηση για την φρικιαστική σφαγή των μικρών παιδιών στο Τέξας και έφθασα σε σημείο όπου κάποιος υπερασπιστής της οπλοφορίας -«68χρονος, ο οποίος φορούσε σορτς παραλλαγής και καπελάκι με το όνομα του Τραμπ»- δήλωσε ότι «αυτή η τραγωδία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν οι ενήλικοι στο σχολείο ήταν οπλισμένοι».
Διάβασα επίσης την τρομερή δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ: «Η ύπαρξη του κακού στην κοινωνία μας δεν είναι λόγος για να αφοπλιστούν οι νομοταγείς πολίτες, είναι λόγος για να οπλιστούν οι νομοταγείς πολίτες» – άρα, το ίδιο συμπέρασμα: να οπλοφορούν οι εκπαιδευτικοί για να αποτρέπουν το «κακό».

Θυμήθηκα αμέσως την άποψη διακεκριμένων υπουργών Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβουν πολιτοφυλακές γενναίων καθηγητών και φοιτητών τη φύλαξη των πανεπιστημίων από κακούς «προβοκάτορες». Αλλά θυμόμουν ότι υπήρχε κάτι πιο ριζικό, παλιότερο, σχετικά με το θέμα των πολιτοφυλακών και της οπλοφορίας των πολιτών – έψαξα και το βρήκα.

Ήταν προκήρυξη της 17Ν του 1980, μακάβριος επικήδειος εκφωνημένος πάνω στα πτώματα των αστυνομικών Παντελή Πέτρου και Σωτήρη Σταμούλη. Η προκήρυξη έλεγε τις γνωστές αντιιμπεριαλιστικές ανοησίες της οργάνωσης αλλά είχε και ένα προγραμματικό στοιχείο: οι δολοφόνοι αγωνίζονταν για τον σοσιαλισμό, δηλαδή:

Για μια κοινωνία όπου οι ίδιοι, οι εργάτες οπλισμένοι θα φυλάνε εκ περιτροπής τα εργοστάσια τους. Οι αγρότες θα φυλάνε τους συνεταιρισμούς και τις εκμεταλλεύσεις τους, οι φοιτητές τα Πανεπιστήμια κι ο ένοπλος λαός τις γειτονιές και τα δημόσια κτίρια.

Ήτοι, οι δολοφόνοι τόσων και τόσων Αμερικανών τους σκότωναν για να εγκαθιδρύσουν ακροδεξιά «αμερικανιά».

Ίσως καταλάβουμε την αιτία της διάταξης που κατοχυρώνει την οπλοκατοχή και οπλοφορία στο αμερικανικό σύνταγμα αν δούμε πως βρίσκεται στο ίδιο άρθρο (Δεύτερη Τροπολογία, 1791) που επιτρέπει στις Πολιτείες να διαθέτουν Πολιτοφυλακή (Militia). Ουσιαστικά κατοχυρώνει το δικαίωμα των Πολιτειών να αντισταθούν στην Ομοσπονδιακή εξουσία χρησιμοποιώντας τους ένοπλους πολίτες τους. Στηρίζεται σε αντίστοιχη διάταξη της αγγλικής «Χάρτας των Δικαιωμάτων του 1689» η οποία απαγόρευε τον αφοπλισμό των Προτεσταντών, ήτοι κατοχύρωνε το δικαίωμα του Κοινοβουλίου (δηλαδή των ευγενών σε εκείνη τη φάση) που μόλις είχαν ανατρέψει τον Ιάκωβο Β΄, να αντισταθούν στον νέο βασιλιά Γουλιέλμο της Οράγγης που έφερναν από την Ευρώπη.

Δηλαδή, το δικαίωμα στην οπλοκατοχή και οπλοφορία δεν αφορούσε τους πολίτες καθαυτούς αλλά τη χρησιμοποίηση οπλισμένων πολιτών σε περίπτωση εμφύλιας σύγκρουσης. Δεν πρόκειται για ατομικό δικαίωμα άμυνας απέναντι στο «κακό», όπως ισχυρίζεται ο Τραμπ, αλλά δικαίωμα ένοπλης πολιτικής σύγκρουσης για την εξουσία, κάτι που είναι εγγενές στην αντιδημοκρατική ιδεολογία των δύο άκρων.