Διπλά πτυχία στα ελληνικά Πανεπιστήμια

Τι είναι τα «διπλά» και τι τα «κοινά» πτυχία που μπαίνουν στην καθημερινότητα των φοιτητών; Και τι τα πτυχία «πρωτεύουσας» (major) και «δευτερεύουσας» (minor) σημασίας; Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στον νέο νόμο-πλαίσιο του υπουργείου Παιδείας που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση και ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει ένα νέο μοντέλο διοίκησης που δέχεται σειρά αμφισβητήσεων, αλλά παράλληλα περιέχει και σειρά από καινοτόμες αλλαγές.

Ετσι, τo «διπλό» πτυχίο αποτελείται (τουλάχιστον) από δύο χωριστούς τίτλους σπουδών (δύο διαφορετικά πτυχία) που χορηγούνται σε έναν φοιτητή κατόπιν επιτυχούς ολοκλήρωσης των προγραμμάτων τους. Το διπλό πτυχίο πρέπει επίσης να υπογράφεται από την αρμόδια Αρχή του οικείου ιδρύματος και να αναγνωρίζεται επίσημα στις χώρες τους.

Ενα «κοινό» πτυχίο, από την άλλη, είναι αυτό στο οποίο κάποιος μελετάει δύο διαφορετικά θέματα (διπλή εξειδίκευση) ταυτόχρονα, τα οποία στη συνέχεια συνδυάζονται σε ένα κοινό πτυχίο. Το πτυχίο αυτό πρέπει, επίσης, να υπογράφεται από κοινού από τις αρμόδιες Αρχές δύο ή περισσότερων συμμετεχόντων ιδρυμάτων και να αναγνωρίζεται επίσημα στις χώρες τους.

Πώς, όμως, τα παραπάνω θα εφαρμοστούν στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας; Οπως αναφέρει το νομοσχέδιο, «τμήματα του ίδιου ή άλλου ΑΕΙ μπορούν να διοργανώνουν διπλά προγράμματα σπουδών πρώτου κύκλου (dual major), τα οποία οδηγούν στην απονομή δύο ισότιμων τίτλων σπουδών πρώτου κύκλου σε δύο διακριτά γνωστικά αντικείμενα».

Συγκεκριμένα, η χρονική διάρκεια του διπλού προγράμματος σπουδών θα είναι αυξημένη κατ’ ελάχιστον κατά δύο χρόνια από τη χρονική διάρκεια των άλλων προγραμμάτων σπουδών πρώτου κύκλου και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες θα αντιστοιχούν συνολικά σε τριακόσιες εξήντα (360) μονάδες. Τα προγράμματα αυτά θα μπορούν να ιδρύονται με απόφαση της συγκλήτου κάθε ΑΕΙ ή άλλων συνεργαζόμενων μαζί του πανεπιστημίων κατόπιν εισήγησης των συνελεύσεων των συνεργαζόμενων τμημάτων.

Και με τηλεκπαίδευση. Ο νόμος ορίζει ότι εάν τα συνεργαζόμενα τμήματα εδρεύουν σε διαφορετική περιφερειακή ενότητα είναι δυνατή η οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με τηλεκπαίδευση, σε ποσοστό που δεν μπορεί όμως να υπερβαίνει το 30% του προγράμματος σπουδών για το τμήμα που εδρεύει εκτός της πόλης που έχει καθοριστεί ως τόπος οργάνωσής του.

Παράλληλα, θα μπορούν πλέον να διοργανώνονται μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημίων ή μεταξύ τμημάτων του ίδιου ιδρύματος διπλά ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών, τα οποία θα οδηγούν στην απονομή δύο ισότιμων τίτλων σπουδών πρώτου κύκλου του ίδιου ή διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου. Και σε αυτήν την περίπτωση, η χρονική διάρκεια κάθε προγράμματος θα είναι προσαυξημένη κατ’ ελάχιστον κατά δύο χρόνια.

Προγράμματα major και minor

Οπως έχουν ήδη γράψει «ΤΑ ΝΕΑ», τμήματα ή μονοτμηματικές σχολές των ΑΕΙ μπορούν να οργανώνουν, παράλληλα με τα προγράμματα σπουδών πρώτου κύκλου, ειδικό πρόγραμμα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης (minor degree) στο επιστημονικό πεδίο του τμήματος ή της μονοτμηματικής σχολής.

Η διάρκεια του προγράμματος σπουδών «δευτερεύουσας» κατεύθυνσης ορίζεται κατ’ ελάχιστον σε ένα ακαδημαϊκό έτος και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες αντιστοιχούν τουλάχιστον σε 60 μονάδες (ECTS). Προγράμματα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης θα προσφέρονται αποκλειστικά προς εγγεγραμμένους φοιτητές άλλων τμημάτων του ίδιου ΑΕΙ που φοιτούν σε προγράμματα σπουδών πρώτου κύκλου και έχουν συμπληρώσει το 90% του συνόλου των μονάδων του προγράμματος σπουδών στο οποίο φοιτούν.

Η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης θα οδηγεί στην απονομή διακριτού τίτλου του προγράμματος σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης από το τμήμα που οργανώνεται. Προϋπόθεση για την απονομή του τίτλου είναι η ολοκλήρωση του προγράμματος σπουδών πρώτου κύκλου στο οποίο είχε εγγραφεί ο φοιτητής.

Ο ανώτατος χρόνος φοίτησης σε πρόγραμμα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης θα ανέρχεται στη διάρκεια του προγράμματος σπουδών του τμήματος στο οποίο είχαν εισαχθεί οι υποψήφιοι αρχικά προσαυξημένος κατά ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο και δεν προσμετράται στο ανώτατο όριο φοίτησης.