Καταφανής, δημοσίως εκπεφρασμένος στόχος του καθεστώτος Ερντογάν είναι ο γεωστρατηγικός έλεγχος του Αιγαίου με διάφορα ανυπόστατα και έωλα επιχειρήματα, που δεν αντέχουν στον έλεγχο ενός πρωτοετούς φοιτητού του Διεθνούς Δικαίου. Προκειμένου να ενισχύσει την επεκτατική ρητορική του και ενδεχόμενη τυχοδιωκτική του ενέργεια στο Αιγαίο, ο Ερντογάν είναι πιθανόν να αναζητήσει διακομματική στήριξη. Ισως μάλιστα και να αποσπάσει απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, που να καλεί την Ελλάδα να αποσύρει τα στρατεύματά της από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος.

Με αυτό θα αποσκοπεί στην παρέμβαση του ΝΑΤΟ ή των ΗΠΑ ή του ΟΗΕ έστω την τελευταία στιγμή, με σκοπό να αποσοβήσουν στρατιωτική σύγκρουση και να συρθεί η Ελλάδα σε διάλογο για την κυριαρχία στο Αιγαίο. Η μόνη ενδεδειγμένη στάση της ελληνικής πλευράς είναι η απόρριψη εκβιασμών, τελεσιγράφων και λοιπών μηχανισμών άσκησης πίεσης και η προβολή της διεθνούς νομιμότητος, η αποβολή κάθε φοβικού αντανακλαστικού, η πατριωτική ομοψυχία και η εμπέδωση της εθνικής κυριαρχίας με την αμυντική θωράκιση του ελληνικού αρχιπελάγους.

Το πιο σοβαρό ενδεχόμενο να προχωρήσει ο Ερντογάν σε κάποια τυχοδιωκτική ενέργεια (ναυτικός αποκλεισμός ή και απόβαση σε ελληνικό νησί κ.λπ.) φαίνεται προς το παρόν λιγότερο πιθανόν, δεδομένου ότι θα προκαλέσει τις εξής δυσμενείς για την Τουρκία επιπτώσεις:

1. θα προκαλέσει γενικευμένη κατακραυγή και αντίθεση των διεθνών οργανισμών, των ΗΠΑ και της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Η Τουρκία θα απομονωθεί χειρότερα από τη Ρωσία,

2. θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε πρωτοφανή συσπείρωση και πάνδημη αντίσταση έναντι του επίδοξου εισβολέα, οι δε φωνές που σήμερα ζητούν κάποιου είδους συνεννόηση με την τουρκική πλευρά θα εξαερωθούν,

3. το κυριότερο: η Τουρκία θα εισπράξει από ελληνικής πλευράς μία συντριπτική απάντηση στον αέρα και στη θάλασσα, που θα κλονίσει την τουρκική αλαζονεία και αυτοπεποίθηση, θα βάλει οριστικό τέλος στον τουρκικό αναθεωρητισμό και επεκτατισμό και θα αποδομήσει την αυτοεικόνα και την ίδια τη συνοχή του τουρκικού κράτους.

Η Ελλάδα φυσικά δεν πρόκειται να κάνει κανέναν διάλογο για τα αυτονόητα. Διάλογος είναι νοητός μόνον για την υφαλοκρηπίδα. Ολα τα άλλα περιγράφονται ευκρινέστατα από τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο. Με επίδοξους εισβολείς δεν συζητά κανείς. Η συζήτηση παύει όταν η άλλη πλευρά θίγει ζήτημα εθνικής ακεραιότητος.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιδιώξει τη συνεννόηση με τα υπόλοιπα κόμματα ώστε το εθνικό μέτωπο να είναι αρραγές, να ενημερώσει υπεύθυνα την κοινή γνώμη και τους συμμάχους και να συντηρεί σε ετοιμότητα τον στρατιωτικό μηχανισμό της χώρας, κάτι που ήδη γίνεται. Οίκοθεν νοείται ότι σε ενδεχόμενο κρίσης όλοι οι Ελληνες θα στοιχηθούν πίσω από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, παραμερίζοντας τις δευτερεύουσες επί μέρους διαφορές τους.

Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης. Από τις εκδόσεις Καπόν κυκλοφορεί το συλλεκτικό τεύχος 47 της επιθεώρησης ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ για την Ελληνική Επανάσταση

Headlines