Οι περιπέτειες του ελληνικού S-300

Ίσως οι περισσότεροι να μην γνωρίζουν ότι το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-300, που είναι στην Κρήτη, μας το ζήτησαν και αυτό (έστω ανεπισήμως) να το στείλουμε στην Ουκρανία. Επίσης είναι πολύ πιθανόν να μην γνωρίζετε, ότι το σύστημα αυτό θεωρείται απαραίτητο για την άμυνα της χώρας μας και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το παραχωρήσουμε εκτός εάν μας δοθεί ένα παρόμοιο σύστημα.

Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Θα πρέπει να ξέρετε επίσης ότι με τους S-300, στο πεδίο βολής της Κρήτης έγινε το 2013 η πρώτη και η τελευταία δοκιμαστική βολή. Τότε κλήθηκαν ως παρατηρητές στρατιωτικοί ακόλουθοι των χωρών- μελών του ΝΑΤΟ περιλαμβανομένου και ενός Τούρκου συνταγματάρχη. Ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος που είχε την ευθύνη της βολής ζήτησε από τους Ρώσους να πιστοποιήσουν τα βλήματα ότι δεν έχουν λήξει ώστε να γίνει με ασφάλεια η βολή.

Όντως ήρθαν δύο Ρώσοι τεχνικοί, οι οποίοι πριν πάνε στους S-300 να τους πιστοποιήσουν επισκέφθηκαν κρητικές ταβέρνες και τίμησαν δεόντως το ρακί. Δεν ξέρω με ποια νηφαλιότητα πιστοποίησαν τα βλήματα, αλλά έδωσαν το «Οκ» και η βολή έγινε. Είχε τεράστια επιτυχία, τόσο που ανησύχησε τους Τούρκους που ζήτησαν να μεταφερθούν οι S-300, δυτικά της χώρας και να μην βλέπουν στο Αιγαίο.

Αλλά υπήρξε παρέμβαση από τους Αμερικανούς οι οποίοι εγγράφως ανακοίνωσαν ότι η Ελλάδα μπορεί να εγκαταστήσει το αμυντικό της αυτό σύστημα σε όποια τοποθεσία κρίνει κατάλληλη για την άμυνά της. Από τότε όμως οι Τούρκοι είχαν βάλει στο μάτι τους S-300.