Ινδία: «Από μια ζωή γεμάτη κακοποίηση είναι προτιμότερος ο θάνατος» – Η τραγική ιστορία τριών αδερφών που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία

Ο Σάρντερ Μίνα αναζητούσε μάταια τις τρεις κόρες του και τα δύο εγγόνια του που είχαν εξαφανιστεί εδώ και ημέρες από το σπίτι όπου έμεναν με τα πεθερικά τους στο Ντούντου, ένα χωριό στο κρατίδιο Ραζαστάν της Ινδίας, όταν τα πτώματά τους εντοπίστηκαν σε ένα παλιό πηγάδι.

Η Κάλου 27 ετών, μητέρα ενός 4χρονου αγοριού και ενός βρέφους 27 ημερών, και οι δύο μικρότερες αδελφές της, η 20χρονη Κάμλες και τη 22χρονη Μάμτα, και οι δύο έγκυες, είχαν παντρευτεί τρεις αδελφούς και ζούσαν στο Ντούντου στο σπίτι των πεθερικών τους.

Η μικρότερη, πριν τον θάνατό τους, είχε γράψει στο Whatsapp: «η οικογένεια των πεθερικών μας ευθύνεται για τον θάνατό μας (…) δεν θέλαμε να πεθάνουμε, αλλά ο θάνατος είναι προτιμότερος από την απάνθρωπη συμπεριφορά».

Τέσσερις ημέρες μετά τα τραγικά νέα ο Μίνα, η σύζυγός του, ο μεγάλος γιος του, οι άλλες τρεις κόρες του και συγγενείς του κλαίνε για τα τρία κορίτσια και τα εγγόνια.

Η αστυνομία αντιμετωπίζει τον θάνατό τους σαν αυτοκτονία, δήλωσε αξιωματούχος της αστυνομίας της Ζαϊπούρ. Όμως ο Μίνα κατηγορεί τους γαμπρούς του για την κακοποίηση και τις ασταμάτητες παρενοχλήσεις στις οποίες υπέβαλαν τις κόρες του επί χρόνια.

Κακοποίηση

Η Κάλου είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο τον Απρίλιο αφού την είχαν χτυπήσει ο σύζυγός της και η οικογένειά της. «Οι κόρες μου κακοποιούνταν και γυρνούσαν εδώ. Αλλά παρά τη βία, έλεγαν ότι πρέπει να επιστρέψουν στο σπίτι του άνδρα τους και το έκαναν», διηγείται ο πατέρας τους.

Καθώς το διαζύγιο θεωρείται ατίμωση για τις περισσότερες οικογένειες στην Ινδία, ο Μίνα τις άφηνε να επιστρέψουν στο σπίτι των πεθερικών τους «για να σώσουν την τιμή της οικογένειάς τους». Σύμφωνα με τον ίδιο, τα πεθερικά κατηγορούσαν τις κόρες του για τις μικρές προίκες τους. «Αυτοί που ζητούν προίκα δεν είναι καλοί άνθρωποι», υπογραμμίζει, «είναι απάνθρωπο».

• Διαβάστε επίσης: Το φρικτό τίμημα της μόδας: Δολοφονίες και βιασμοί – Ο εφιάλτης των εργατριών στα εργοστάσια ρούχων

Οι σύζυγοι των νεκρών κοριτσιών, η πεθερά και η κουνιάδα τους συνελήφθησαν με την κατηγορία της παρενόχλησης.

«Τις παρενοχλούσαν», δηλώνει η Σόνου, μια άλλη κόρη του Μίνα, «αλλά οι αδελφές μου ήλπιζαν ότι μια μέρα τα πράγματα θα αλλάξουν».

Η παροχή προίκας έχει απαγορευθεί με νόμο στην Ινδία εδώ και περισσότερα από 60 χρόνια, αλλά η πρακτική παραμένει ευρέως διαδεδομένη.

Ο νόμος για την προίκα

«Τους είχαμε ήδη δώσει τόσα πράγματα», προσθέτει ο Μίνα, αναφέροντας τηλεοράσεις, ένα ψυγείο, έπιπλα… «είμαι πατέρας έξι κοριτσιών, υπάρχουν όρια σε αυτό που μπορώ να κάνω».

«Τις είχα προικίσει με εκπαίδευση, ήδη αυτό είναι δύσκολο», συνεχίζει, δείχνοντας τις φοιτητικές τους ταυτότητες.

Όμως οι σύζυγοι είχαν απαγορεύσει στα κορίτσια να συνεχίσουν τις σπουδές τους και να εργαστούν.

Ο τοπικός Τύπος αναφέρει καθημερινά ιστορίες ενδοοικογενειακής βίας και καυγάδων μεταξύ συγγενών για την προίκα με άσχημη κατάληξη.

Πέρυσι ένας Ινδός από το κρατίδιο Κεράλα είχε καταδικαστεί σε ισόβια για τον φόνο, από δάγκωμα κόμπρας, της συζύγου του προκειμένου να αποκτήσει τον έλεγχο των περιουσιακών της στοιχείων.

Τον Μάιο δικαστήριο στην Κεράλα καταδίκασε σε 10 χρόνια κάθειρξη έναν άνδρα επειδή ώθησε τη σύζυγό του στην αυτοκτονία λόγω των παρενοχλήσεων για την προίκα της.

«Ανησυχητική παραίτηση»

Σύμφωνα με τα στοιχεία της εθνικής υπηρεσίας εγκλημάτων, σχεδόν 7.000 παντρεμένες γυναίκες φονεύθηκαν και 1.700 άλλες αυτοκτόνησαν το 2020 για θέματα που αφορούσαν την προίκα.

Εθνική έρευνα για την υγεία των οικογενειών αποκάλυψε ότι περίπου το 30% των παντρεμένων γυναικών στην Ινδία είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, σωματικής ή σεξουαλικής.

Οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των γυναικών εκτιμούν ωστόσο ότι αυτοί οι αριθμοί δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου.

«Τριάντα με σαράντα γυναίκες κάθε ώρα είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας», δήλωσε η Καβίτα Σριβαστάβα, ακτιβίστρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης PUCL, υπογραμμίζοντας ότι τα στοιχεία αυτά βασίζονται μόνο στις καταγγελίες που γίνονται στην αστυνομία.

Το βασικό πρόβλημα, σύμφωνα με την ίδια, είναι ότι η ινδική κοινωνία παραμένει απαθής μπροστά στην ενδοοικογενειακή βία: «αυτή η παραίτηση είναι πολύ ανησυχητική».