Η στιγμή που ο ηγέτης του Κομμουνιστικό Κόμματος Ενρίκο Μπερλινγκουέρ παθαίνει εγκεφαλικό την ώρα που μιλούσε σε κόσμο

Ο Ενρίκο Μπερλιγκουέρ είναι μια μυθική μορφή για το Ευρωπαϊκό κομμουνιστικό κίνημα. Ήταν ο ηγέτης του PCI (Partito Comunista Italiano) από το 1972 μέχρι το 1984. Επί των ημερών του η αριστερά στην Ιταλία άγγιξε στις εκλογές το ποσοστό του 34, 4%.

Πάλι επι των ημερών του Μπερλινγκουέρ το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα υπήρξε το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της Δύσης, καθώς έφτασε να έχει 1,8 εκατομμύρια μέλη.

Η καταγωγή του ήταν από την Καταλωνία και προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας του, δον Μάριο Μπερλινγκουέρ ήταν δικηγόρος, αντιφασίστας, αντιμοναρχικός και φιλελεύθερος σοσιαλιστής.

Ο Ενρίκο που γεννήθηκε τον Μάιο του 1922 στη Σαρδηνία, εγκατέλειψε τις σπουδές του ως φοιτητής της Νομικής και αφοσιώθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα. Το 1944 σε μια εκδήλωση κατά του φασιστικού καθεστώτος της χώρας, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.

Το 1945 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Iταλικού Kομμουνιστικού Kόμματος και το 1948 σε ηλικία 26 ετών, μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Είκοσι χρόνια μετά, το 1968 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής. Στο 13^ο συνέδριο του κόμματος το 1972 εκλέγεται στη θέση του Γενικού γραμματέα.

«Basta Enrico»

Στις 7 ιουνίου του 1984 ο Ενρίκο θα μιλούσε στην Piazza dei Frutti στην Πάδοβα. Η προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωεκλογές που θα γινόντουσαν σε λίγες ημέρες είχε ήδη ξεκινήσει.

Την ώρα που μιλούσε στο πλήθος ένας οξύς πόνος του τρύπησε το κεφάλι. Άρχισε να μην στέκεται καλά, να χάνει τα λόγια του, και να παρουσιάζει έκδηλα σημάδια έντονης αδιαθεσίας. Είχε πάθει εγκεφαλικό.

Το συγκεντρωμένο πλήθος από κάτω, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την υγεία του. Χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να του φωνάζουν «Basta Enrico» («κράτα γερά Ενρίκο»).

Ο ηγέτης του PCI κατάφερε να ολοκληρώσει την ομιλία του. Τα τελευταία του λόγια έμειναν για πάντα χαραγμένα σε όποιον ήταν εκεί και την άκουσε: «Σύντροφοι. Δουλέψτε όλοι. Σπίτι το σπίτι, μαγαζί το μαγαζί, δρόμο τον δρόμο… Κάντε διάλογο με τους ανθρώπους, έχοντας εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση… για τους αγώνες που εκπροσωπούμε, για αυτό που ήμασταν και είμαστε.. μπορούμε να κατακτήσουμε νέα και μεγαλύτερη επιρροή που θα αποτυπωθεί στα ψηφοδέλτιά μας και στον σκοπό μας. Τον σκοπό της ειρήνης, της ελευθερίας, της εργασίας, και της συνολικής προόδου της κοινωνίας μας»

Από την εξέδρα εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών, ο Ενρίκο κατέβηκε υποβασταζόμενος. Στην διαδρομή για την επιστροφή του στο ξενοδοχείο, έπεσε σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, και πέθανε τέσσερις μέρες μετά.

Η δράση του

Ο Μπερλίνγκουερ οδήγησε το κομμουνιστικό κόμμα κατά τη διάρκεια μιας τεταμένης περιόδου στην ιστορία της Ιταλίας, που σημαδεύτηκε από τα Μολυβένια χρόνια και τις άγριες κοινωνικές συγκρούσεις, όπως το Θερμό Φθινόπωρο του 1969-1970.

Ως ηγέτης του ΙΚΚ ακολούθησε μια μετριοπαθή στάση, επιδίωξε τη χειραφέτηση του κόμματος από τη Μόσχα, τον συγχρονισμό του κόμματος με τα δεδομένα της ιταλικής πολιτικής σκηνής υποστηρίζοντας τον συμβιβασμό και την εθνική ενότητα.

Η στρατηγική αυτή κατέληξε να ονομαστεί «ευρωκομμουνισμός», και αυτός θεωρήθηκε ως ο κύριος εκπρόσωπος της. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε από άλλα σημαντικά κομμουνιστικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης, όπως της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, και αργότερα της Γαλλίας.

Στις εκλογές του 1976 το PCI πήρε το 34,4% των ψήφων που είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει πάρει ποτέ. Την θέση αυτή ο Μπερλινγουέρ επιχείρησε να την εκμεταλλευτεί και έτσι διαπραγματεύτηκε τον περίφημο «Ιστορικό Συμβιβασμό» με τους Χριστιανοδημοκράτες, υποστηρίζοντας την κυβέρνησή τους με αντάλλαγμα να γίνουν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Ωστόσο η κυβέρνηση του Τζούλιο Αντρεότι δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν έκανε τις παραχωρήσεις που είχε υποσχεθεί με αποτέλεσμα το PCI να εγκαταλείψει τον κυβερνητικό συνασπισμό.

Ο Μπερλινγκουέρ τήρησε επίσης σθεναρή στάση κατά της τρομοκρατίας μετά την απαγωγή και δολοφονία του Άλντο Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Το 1980 μετά την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν επήλθε η πλήρης ρήξη του Ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος με την ΕΣΣΔ.

Πέθανε στις 11 Ιουνίου του 1984. Η κηδεία του έγινε λαϊκό προσκύνημα και ο κόσμος που πήγε, ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο. Ανάμεσα σε όσους πήγαν ήταν και το τότε στέλεχος του ΚΚΣΕ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο πρωθυπουργός της Κίνας Ζάο Ζιγιάνγκ.

Σε εκείνες της ευρωεκλογές του 1984 που έγιναν μια εβδομάδα μετά τον θάνατο του Μπερλινγκουέρ το Ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του, πρώτο κόμμα σε πανιταλικές εκλογές με ποσοστό 33,3% έναντι 33,0% των Χριστιανοδημοκρατών. Επτά χρόνια αργότερα το PCI διαλύθηκε μαζί με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.