Στα 48 της, η Ρασέλ Κεκέ μπορεί δικαιωματικά να αποκαλεί τον εαυτό της «αγωνίστρια».

Γεννημένη στην Ακτή Ελεφαντοστού, αναγκάστηκε να παρατήσει το σχολείο σε ηλικία 12 ετών για να φροντίσει τα τέσσερα μικρότερα αδέλφια της, μετά το θάνατο της μητέρας τους.

Μιας βιοπαλαίστριας που για να ζήσει την οικογένειά της πουλούσε ρούχα στην αγορά του Αμπομπό.

Στα 16 της, η Ρασέλ άρχισε να δουλεύει σε κομμωτήριο, μιας και ο μοναδικός μισθός που έμπαινε στο σπίτι -του πατέρα της, οδηγού λεωφορείου- δεν έφτανε για να ζήσουν.

Στα 26 της, με το δικό της παιδί πια στην αγκαλιά, μετανάστευσε στη Γαλλία μετά το πραξικόπημα στην πατρίδα της, το 1999.

Δούλεψε στο κομμωτήριο ενός θείου της στο Παρίσι και μετέπειτα ως ταμίας, βοηθός στο σπίτι για ηλικιωμένους, καμαριέρα.

Για δεκαπέντε χρόνια καθάριζε έως και 40 δωμάτια την ημέρα, ως υποαμοιβόμενη συμβασιούχος σε μια γαλλική πολυεθνική αλυσίδα οικονομικών ξενοδοχείων.

Μέχρι που τον Ιούλιο του 2019 αποφάσισε μαζί με άλλες 27 συναδέλφισσές της -κυρίως Αφρικανές- ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει.

Κατέβηκαν σε απεργία διαρκείας, με την ίδια εκπρόσωπο, απαιτώντας καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας.

Η κινητοποίησή τους κράτησε 22 μήνες -η μεγαλύτερη στα χρονικά της ξενοδοχειακής βιομηχανίας στη Γαλλία.

Έληξε με τη δικαίωση των απεργών, με αύξηση μισθών 250-500 ευρώ, πληρωμή υπερωριών, συν ένα μικρό επίδομα γευμάτων.

Η Ρασέλ -μητέρα πια πέντε παιδιών και πολιτογραφημένη Γαλλίδα από το 2015- εργάζεται μέχρι και σήμερα στο ίδιο ξενοδοχείο, σε άλλο πόστο πια.

Καθημερινά, επιθεωρεί έως και 100 δωμάτια.

Από το μεροκάματο, στην πολιτική

Μέχρι και φέτος, λέει, δεν είχε σκεφτεί ποτέ την ενασχόλησή της με την πολιτική.

Αποφάσισε ωστόσο να ενταχθεί στη νεοσυσταθείσα NUPES: τη «Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση», υπό τη σκέπη της οποίας ένωσαν προεκλογικά τις δυνάμεις τους τα κόμματα του ευρύτερου χώρου της γαλλικής Αριστεράς.

Και τώρα, με επικεφαλής τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, στοχεύουν σε νίκη στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν αυτή την Κυριακή και στις 19 του μηνός στη Γαλλία.

Η υποψηφιότητα για μια κοινοβουλευτική έδρα δεν ήταν στα σχέδια της Ρασέλ, μέχρι που της το πρότειναν από το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς «Ανυπότακτη Γαλλία».

«Θέλω να πάω τον αγώνα μου για τα δικαιώματα των απλών εργαζόμενων παραπέρα», λέει η νυν υποψήφια βουλευτής, που έχει ως μότο της το «κάνε το αδύνατο, δυνατό».

Υπόσχεται να γίνει η φωνή «των υπηρετριών, των σκουπιδιάρηδων, των βοηθών στο σπίτι, των νοσοκόμων, των κακοπληρωμένων δασκάλων, των φρουρών ασφαλείας…».

«Οι πολιτικοί δεν ξέρουν πώς ζούμε», παρατηρεί. «Εάν δεν έχουμε παρουσία στο κοινοβούλιο για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, ποιος θα το κάνει;».

Σε αυτό το ντεμπούτο της στην πολιτική, η Ρασέλ κατεβαίνει υποψήφια στον τόπο διαμονής της, στην 7η εκλογική περιφέρεια του Βαλ-ντε-Μαρν της μητροπολιτικής περιοχής του Παρισιού.

Θα αναμετρηθεί με την ρουμανικής καταγωγής πρώην παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κολύμβηση με τα χρώματα της Γαλλίας και υπουργό Αθλητισμού στις δύο προηγούμενες κυβερνήσεις Μακρόν, Ροξάνα Μαρασινεάνου.

«Θα τη νικήσω», λέει με αυτοπεποίθηση. «Δεν μένει καν εδώ. Δεν είναι από τα προάστια της εργατικής τάξης».

Δεν τη φοβίζει, λέει, να βρεθεί περιτρυγιρισμένη από επαγγελματίες πολιτικούς στην εθνοσυνέλευση, που δεν φημίζεται και τόσο για την πολυσυλλεκτικότητά της.

Στη σημερινή της σύνθεση, αποτελείται μόλις από 0,4% εργάτες, 4% υπαλλήλους και πολύ λίγους μαύρους, όπως είναι η Ρασέλ.

Όσο για το γεγονός ότι δεν έχει γνώσεις για όλα τα πολιτικά ζητήματα που θα κληθεί να χειριστεί ως βουλευτής, σε περίπτωση εκλογής της;

Ούτε αυτό φαίνεται να την πτοεί. «Αν μου κάνουν μια ερώτηση που δεν καταλαβαίνω, δεν θα απαντήσω», παραδέχεται. «Τα ΜΜΕ πρέπει να το συνηθίσουν»…

Εάν πράγματι νικήσει, θα ήταν η πρώτη καμαριέρα στα γαλλικά χρονικά που εκλέγεται βουλευτής.

Θεωρείται ωστόσο δύσκολο, καθώς η εκλογική της περιφέρεια αποτελεί εδώ και χρόνια προπύργιο της δεξιάς.

Με «στοίχημα» τη λαϊκή ψήφο

Ο ηγέτης της «Ανυπότακτης Γαλλίας», Ζαν-Λικ Μελανσόν, αναδείχθηκε η κυρίαρχη δύναμη της Αριστεράς στις προεδρικές εκλογές του περασμένου Απριλίου.

Λίγο έλειψε να περάσει στον δεύτερο γύρο, έχοντας απέναντί του τον Εμανουέλ Μακρόν.

Τελικά κατέλαβε την τρίτη θέση, πίσω από την ακροδεξιά προεδρική υποψήφια Μαρίν Λεπέν.

Τώρα, στις βουλευτικές εκλογές στις 12 και 19 Ιουνίου, ο 71χρονος επικεφαλής του εκλογικού συνασπισμού NUPES ζητά από τους ψηφοφόρους να δώσουν στην Αριστερά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στον ίδιο τη δυνατότητα να αναλάβει την πρωθυπουργία, ως ανάχωμα στην νεοφιλελεύθερη πολιτική Μακρόν.

Σε αυτό το πλαίσιο, ως αντανάκλαση της πολιτικής πρότασής του, εντάσσεται και η προώθηση στην πολιτική σκηνή νέων προσώπων από την εργατική τάξη, όπως είναι η Ρασέλ Κεκέ.

Η περίπτωσή της δεν είναι άλλωστε η μόνη.

Υπάρχει για παράδειγμα η υποστηριζόμενη από το ΝUPES  υποψηφιότητα του Στεφάν Ραβακλέ, ενός αρτοποιού με έντονη κοινωνική δράση στην ανατολική Γαλλία .

Πέρυσι έκανε απεργία πείνα, διαμαρτυρόμενος για την  προγραμματισμένη απέλαση του νεαρού μαθητευόμενου του, ο οποίος -έχοντας μεταναστεύσει χωρίς χαρτιά το 2019 από τη Γουινέα ως ασυνόδευτο ανήλικο- είχε μόλις ενηλικιωθεί.

Τελικά, έπειτα από 12 ημέρες αγωνίας, βρέθηκε λύση και ο μαθητευόμενος πήρε άδεια παραμονής.

View this post on Instagram

A post shared by Stephane Ravacley (@stephaneravacley)

Φέτος, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο Ραβακλέ έχει οργανώσει δύο αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας στην εμπόλεμη χώρα, με την ένωση «Κομβόι Αλληλεγγύης».

Στόχος του εφόσον εκλεγεί βουλευτής, λέει, είναι να γίνει «η φωνή των μικρών επιχειρήσεων» και να στηρίξει τον κόσμο της αγροτιάς για «την απεξάρτησή του από τους μεγάλους λιανεμπόρους».

Μέσω τέτοιος υποψηφιοτήτων, αλλά και του πολιτικού προγράμματός του, το NUPES απευθύνεται στη λαϊκή ψήφο, την οποία «φλερτάρει» πάντως ανοιχτά και η μακρονική εκλογική συμμαχία «Μαζί».

Ενόψει του πρώτου γύρου της Κυριακής, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η διαφορά μεταξύ των δύο βασικών πια παρατάξεων στη γαλλική πολιτική σκηνή είναι οριακή, στα όρια του στατιστικού λάθους.

Ως εκ τούτου ακόμη πιο μεγάλο «στοίχημα» αποτελεί η κινητοποίηση των ψηφοφόρων και μια μαζική συμμετοχή στις κάλπες.

Προοπτική που, σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα, δεν φαντάζει πιθανή, καθώς η μάχη αναμένεται να κριθεί σε δύο εβδομάδες, στις κάλπες του β’ γύρου.

Headlines