Ο Πέδρο Μαρτίνς γράφει για το μέλλον του και τον «νέο» Ολυμπιακό – «4ο σερί και Champions League»

Στην πορτογαλική έκδοση της ιστοσελίδας «Coaches Voice» αρθρογράφησε ο Πέδρο Μαρτίνς όπου αναφέρθηκε στη μέχρι τώρα πορεία του στον Ολυμπιακό, αλλά και στους στόχους του ίδιου και του κλαμπ για το μέλλον.

Ο Πορτογάλος τεχνικός αποθέωσε τον σύλλογο τον οποίο κατέταξε μάλιστα ανάμεσα στους κορυφαίους της Ευρώπης ενώ αναφέρθηκε στα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε, αλλά και στις πορείας των Πειραιωτών στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με εκείνον στο τιμόνι.

Ο προπονητής των Πειραιωτών σημειώνει επίσης στο άρθρο του πως εκείνος και ο Ολυμπιακός εξελίχθηκαν μαζί και πως η συνύπαρξή τους αποτέλεσε το τέλειο ταίριασμα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Το άρθρο του Μαρτίνς:

«Δεν είναι εύκολο να προπονείς ένα σύλλογο στο μέγεθος του Ολυμπιακού. Είναι ένα μεγάλο λάθος να λέμε ότι ο Ολυμπιακός είναι «μόνο» ένας μεγάλος ελληνικός σύλλογος. Στην πραγματικότητα, είναι ένας από τους μεγάλους της Ευρώπης.

Δεν έχει σημασία ποια ερώτηση θέλουμε να αναλύσουμε: είναι πλούσιος από άποψη ανθρώπων, τίτλων και ιστορίας. Υπάρχουν περίπου έξι εκατομμύρια φίλαθλοι. Και, ξέρετε, δεν είναι όπως όλοι οι φίλαθλοι. Το πάθος τους για τον Ολυμπιακό είναι μεταδοτικό.

Αυτοί που δουλεύουν εδώ γνωρίζουν ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν πολύ υψηλές απαιτήσεις. Δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, όχι. Είναι το ίδιο και στο μπάσκετ, στο βόλεϊ, στο πόλο, παντού. Στις ομάδες αντρών και γυναικών. Η πίεση είναι τεράστια.

Όταν δέχθηκα την πρόταση από τους Έλληνες το 2018, δεν δίστασα να την αποδεχθώ. Ούτως ή άλλως, είχα πολύ χρόνο να σκεφτώ. Ο Ολυμπιακός με είχε προσεγγίσει ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλά για ένα σωρό από λόγους δεν επέτρεψαν τη συμφωνία να προχωρήσει νωρίτερα.

Ένα χρόνο αργότερα, η περίσταση ήταν διαφορετική και δεν ήθελα να αφήσω την ευκαιρία να γλιστρήσει ξανά. Ήταν η πρώτη ευκαιρία μου έξω από την Πορτογαλία. Πολύς κόσμος το θεώρησε ρίσκο να αποδεχθώ μια τέτοια πρόκληση στην πρώτη εμπειρία μου στο εξωτερικό. Αλλά είχα αρκετή εμπειρία στο ποδόσφαιρο.

Η ουσία του παιχνιδιού είναι η ίδια παντού. Αυτό έμαθα, είτε στη Μαρίτιμο, στη Ρίο Άβε, στη Γκιμαράες είτε σε κατώτερης κατηγορίας συλλόγους στους οποίους δούλεψα και δεν απογοητεύτηκα όταν έφτασα εδώ. Το αντίθετο. Όλες αυτές οι εμπειρίες ήταν κομβικές για μένα ώστε να καταλάβω τις ιδιαιτερότητες αυτής της επικίνδυνης πρόκλησης.

Αν και από αυτήν τη σκοπιά, του να είναι η πρώτη διεθνής πρόκληση, δεν έβρισκα προβλήματα, ο σύλλογος έφερε ορισμένες προκλήσεις. Ο Ολυμπιακός είχε μία πολύ αρνητική σεζόν. Υπήρχε μεγάλο άγχος στο σύλλογο να σχηματίσει νέο ρόστερ.

Για να πάρετε μία εικόνα της κατάστασης, περισσότεροι από είκοσι παίκτες έφυγαν από το σύλλογο. Άρχισα να δουλεύω πριν από το τέλος της κακής σεζόν. Όχι στον αγωνιστικό χώρο, αλλά στο παρασκήνιο. Σχεδίαζα το καλούπι για τη νέα σεζόν.

Αυτό ήταν καλό, γιατί μου έδωσε περισσότερο χρόνο να βγάλω συμπεράσματα. Στο τέλος, σχηματίσαμε ένα αρκετά ομοιογενές σύνολο, τεράστιας ποιότητας. Το οποίο σχηματίστηκε από ένα μίγμα μεταξύ έμπειρων παικτών και νεαρών, στην αρχή της καριέρας τους.

Η βάση αυτής της ανοικοδόμησης έγινε με μια φιλοσοφία, μία αγωνιστική ιδέα ταυτισμένη με την ιστορία του Ολυμπιακού. Το προφίλ των παικτών που αναζητούσαμε έπρεπε να είναι κοντά στην ταυτότητα του συλλόγου. Αν και δεν κατακτήσαμε τίτλους στον πρώτο χρόνο, φέραμε εις πέρας μία μεγάλη ανάπλαση του ρόστερ. Έτσι, στρώσαμε το νικηφόρο δρόμο των επόμενων ετών.

Αλλά όταν ένας σύλλογος που έχει συνηθίσει στους τίτλους δεν νικάει, υπάρχει πάντα κάποιος που ζητάει τη διακοπή της δουλειάς του προπονητή. Ωστόσο, η διοίκηση αντιλήφθηκε ότι βρισκόμασταν στο σωστό δρόμο. Η απόδοση στο γήπεδο δεν άφησε αμφιβολία.

Με έναν τρόπο, η συνέχιση της δουλειάς ίσως εξέπληξε αυτούς που δεν παρακολουθούν από κοντά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Άλλοι Πορτογάλοι προπονητές που προηγήθηκαν από μένα στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού δεν είχαν μακρές θητείες στο σύλλογο.

Στην πραγματικότητα, οι Λεονάρντο Ζαρντίμ, Βίτορ Περέιρα, Μάρκο Σίλβα και Πάουλο Μπέντο έμειναν μόνο για μία σεζόν. Αλλά αυτό ποτέ δεν με ανησύχησε. Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία δεν γίνεται μόνο στον Ολυμπιακό.

Η Μαρίτιμο επίσης είχε φήμη ότι κάνει πολλές αλλαγές προπονητών. Έμεινα εκεί για 4,5 χρόνια. Κάνω τη δουλειά μου, συγκεντρώνομαι αποκλειστικά στη δουλειά μου. Σήμερα, τέσσερα χρόνια αφότου έφτασα στην Αθήνα, είμαι ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού.

Η δεύτερη σεζόν ήταν εξαιρετική σε κάθε επίπεδο. Δεν τα πήγαμε καλά μόνο στις ελληνικές διοργανώσεις. Δείξαμε τη δύναμή μας και στις ευρωπαϊκές. Με αποζημίωσε το να ζω τέτοιες στιγμές. Ήταν το αποτέλεσμα της δουλειάς που άρχισε ένα χρόνο νωρίτερα.

Για μένα, ήταν η καλύτερη σεζόν από τη στιγμή που ήρθα στον Ολυμπιακό. Ζήσαμε σπουδαίες βραδιές στην Ευρώπη. Στα προκριματικά του Champions League, αποκλείσαμε Πλζεν, Μπασακσεχίρ και Κρασνοντάρ, η οποία είχε αποκλείσει την Πόρτο στην προηγούμενη φάση.

Πήγαμε στη φάση των ομίλων και είχαμε εξαιρετικά περίπλοκο όμιλο, από τον οποίο προκρίθηκε Μπάγερν και Τότεναμ. Με την 3η θέση, μεταφερθήκαμε στο Europa League και αποκλείσαμε την Άρσεναλ, κερδίζοντας το αποφασιστικό παιχνίδι στο «Έμιρεϊτς».

Στο γύρο των «16» χάσαμε κόντρα σε άλλη μία ομάδα της Premier League, τη Γουλβς, με 1-2 στο σύνολο. Στο ελληνικό πρωτάθλημα, τερματίσαμε 18 βαθμούς μπροστά από τον ΠΑΟΚ, στη 2η θέση, τότε με προπονητή τον Αμπέλ Φερέιρα.

Την επόμενη χρονιά, κατακτήσαμε ξανά το πρωτάθλημα και αυτήν τη φορά με ακόμα μεγαλύτερη διαφορά από το δεύτερο. Τώρα, στο τέλος της 4ης σεζόν μου στην ηγεσία του Ολυμπιακού, κερδίσαμε το τρίτο σερί πρωτάθλημα. Κάτι που μόνο ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε κάνει στο σύλλογο.

Κοιτάζοντας πίσω, είμαι πεπεισμένος ότι κάναμε εξαιρετική δουλειά. Η κατάσταση ήταν περίπλοκη όταν ήρθαμε, αλλά γνωρίζαμε πώς να μείνουμε ψύχραιμοι ώστε να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις. Και είχαμε την υπομονή να περιμένουμε τα αποτελέσματα να φανούν στο γήπεδο.

Μετά το τρίτο πρωτάθλημα, πολύς κόσμος αμφισβήτησε το πώς θα ήταν δυνατό να συνεχίσουμε να κερδίζουμε. Η μόνη απάντηση που έχω είναι η δουλειά. Το τι θα συμβεί στο μέλλον, εξαρτάται από το τι κάνουμε σήμερα. Αυτοί που σκέφτονται μόνο τη νίκη, στο τέλος ξεχνούν τη δουλειά.

Από προσωπική άποψη, ακόμα είμαι χαρούμενος στον Ολυμπιακό. Ο σύλλογος μου παρέχει συνθήκες για να αποδώσω στη δουλειά μου. Όσο είμαι χαρούμενος, δεν σκέφτομαι να αλλάξω παραστάσεις και ότι χρειάζομαι νέες προκλήσεις. Ίσως στο μέλλον.

Μια μέρα, αν υπάρξει πρόταση που είναι καλή για μένα και για το σύλλογο, μπορούμε να δούμε το θέμα. Στην περίπτωσή μου, αυτό που με προσελκύει είναι μια επαγγελματική πρόκληση. Είμαι ένας προπονητής και θέλω να βρίσκομαι σε ανταγωνιστικά πρωταθλήματα, όπως η Premier League.

Αυτήν τη στιγμή, εστιάζω αποκλειστικά στον Ολυμπιακό. Έχω ακόμα δύο χρόνια στο συμβόλαιό μου. Την επόμενη σεζόν πρέπει να μπούμε στο Champions League. Είναι πολύ σημαντικό για το σύλλογο και για την οικονομική κατάσταση. Επιπροσθέτως, θα προσπαθήσουμε για το τέταρτο πρωτάθλημα Ελλάδας.

Η συνάντησή μου με τον Ολυμπιακό ήταν το τέλειο ταίριασμα. Φυσικά, ούτε εγώ ούτε ο σύλλογος μπορούσε να είναι σίγουρος τότε. Αλλά εκ των υστέρων, είναι εμφανές ότι η κατάσταση ήταν ιδανική γι’ αυτό που θα συνέβαινε στα επόμενα χρόνια: αμοιβαία ανάπτυξη.

Μαζί εξελιχθήκαμε. Και βάλαμε τον Ολυμπιακό πίσω στη συνηθισμένη πρωταγωνιστική θέση. Δεν είναι ένας μεγάλος σύλλογος από την Ελλάδα, αλλά ένας μεγάλος σύλλογος από την Ευρώπη».