Η κοροϊδία του λαού: Ποιος είναι ο καλύτερος μνημονιακός μαθητής;
Είναι δυνατόν να τσακώνονται τα κόμματα για το ποιος έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, όταν νέα «μνημόνια» είναι ήδη σε εφαρμογή;
- Γιατί η Βραζιλία έχει μεγάλη οικονομία αλλά απαίσιες αγορές
- «Είναι άρρωστος και διεστραμμένος, όσα μου έκανε δεν τα είχα διανοηθεί» - Σοκάρει η 35χρονη για τον αστυνομικό
- «Πιο κοντά από ποτέ» βρίσκεται μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με την Χαμάς
- Διαρρήκτες «άδειαζαν» το εργαστήριο του γλύπτη Γεώργιου Λάππα στη Νέα Ιωνία
Παρακολουθώ με ένα αίσθημα… κλαυσίγελου, τη διαμάχη που έχει ανοίξει στα τηλεπαράθυρα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την… εθνική επιτυχία της εξόδου της Ελλάδας από την εποπτεία.
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το τέλος των μνημονίων, ότι δεν είμαστε πλέον το «μαύρο» πρόβατο της Ευρώπης, κι ότι ανοίγονται νέοι δρόμοι για την Ελλάδα.
Η δε αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι οικειοποιείται την επιτυχία, διότι η Ελλάδα χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ βγήκε από την εποπτεία, κι ότι τα μνημόνια είχαν τελειώσει από το 2018, όταν στην εξουσία ήταν η αλήστου μνήμης κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.
Κι εντάξει, η ΝΔ είναι νεοφιλελεύθερο κόμμα, παραδομένο στα μεγάλα συμφέροντα, υποτελείς της Μέρκελ και των Ευρωπαίων κ.λπ. κλπ. Εχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει, μιας και… δεν θέλει το καλό του λαού, αλλά των τραπεζιτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ; Το κόμμα της Αριστεράς χαίρεται επειδή αποδείχθηκε ότι ήταν ο καλύτερος μνημονιακός μαθητής;
Πανηγυρίζει γιατί εφάρμοσε το πιο σκληρό μνημόνιο, καλύτερα από τους ανάλγητους δεξιούς ή τους κακούς σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ;
Εχουμε τρελαθεί εντελώς. Να τσακώνονται τα κόμματα για το ποιο εφάρμοσε τα σκληρότερα μέτρα κατά των πολιτών.
Κι αντί την όποια επιτυχία να την καρπώνεται αποκλειστικά και μόνο ο λαός, τα κόμματα παίζουν προεκλογικά παιχνίδια οικειοποίησης μιας διαδικασίας για την οποία έφτυσε αίμα ο κάθε πολίτης από εμάς.
Κι αντί το πολιτικό σύστημα να αναρωτηθεί πώς φτάσαμε ως εδώ, πώς θα έρθει η ευημερία στο τόπο και πώς ο λαός θα πάρει την ανταπόδοση που του αξίζει για τις θυσίες του, τι κάνει; Επιχαίρει γιατί βγήκαμε από την μνημονιακή περίοδο, στην οποία μπορούμε εύκολα να ξαναμπούμε κάποια στιγμή.
Ποια αυτοκριτική έχει κάνει η ΝΔ παραδείγματος χάριν για την εγκληματική πενταετία της κυβέρνησης Καραμανλή;
Τότε που μπήκαν οι βάσεις για να τεθεί η Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας στους δανειστές;
Πότε ακούσαμε μια συγγνώμη για τα ψεύτικα στοιχεία για το έλλειμμα, για τις αλόγιστες σπατάλες, τις χιλιάδες προσλήψεις και τα πεντοχίλιαρα που μοιράζονταν αφειδώς, αδειάζοντας τα ταμεία του κράτους;
Τότε που υπουργοί προσπαθούσαν να ξεγελάσουν τους… κουτόφραγκους και άλλοι έγραφαν σε χαρτοπετσέτες τις εντολές της Λαγκάρντ;
Αραγε, στο ΠΑΣΟΚ δεν αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν αυτοκριτική τόσο για τις αλόγιστες σπατάλες των Ολυμπιακών Αγώνων, όσο και για τα λεφτά… που υπήρχαν και άρχισαν να μοιράζονται, μέχρι που ήρθε το διάγγελμα στο Καστελόριζο;
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για επιτυχία του στα μνημόνια, όταν ήταν το κόμμα που έριξε τη χώρα στα βράχια; Που για πρώτη φορά δεν πλήρωσε δόση σε δανειστές; Που έκανε ένα ντροπιαστικό και αντισυνταγματικό δημοψήφισμα το οποίο οδήγησε στην 17ωρη διαπραγμάτευση και στο χειρότερο μνημόνιο όλων;
Δεν κοιμάται τα βράδια ο κ. Τσίπρας επειδή ολοκλήρωσε το διαχρονικό έγκλημα στην ελληνική οικονομία με τα «χορευτικά» του 1’ εξαμήνου του 2015; Ή επειδή από τα «θα σκίσουμε τα μνημόνια» και «Go back Merkel» έγινε το αγαπημένο παιδί των δανειστών, ο πιο πιστός υποστηρικτής σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και τελικά ο «νεκροθάφτης» του όποιου αριστερού, ακιβιστικού κινήματος στην Ελλάδα που διεκδικούσε καλύτερο μέλλον για το λαό;
Φτάνει, λοιπόν, η κοροϊδία για το ποιος ήταν καλύτερος μαθητής στα μαύρα χρόνια των μνημονίων. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα σχέδιο για να μην ξαναγίνουμε επαίτες και για να μην ξαναζήσουν οι πολίτες τις ουρές έξω από τις τράπεζες, τις περικοπές μισθών και συντάξεων, τη χλεύη των άλλων λαών.
Οραμα χρειάζεται και φιλολαϊκές πολιτικές που θα βγάλουν τους πολίτες από τα νέα «μνημόνια» της ακρίβειας σε βασικά είδη διαβίωσης, της ενεργειακής κρίσης, των χαμηλών μισθών και συντάξεων, της νέας μετανάστευσης σπουδαίων μυαλών, της αδυναμίας των νέων ανθρώπων να δουν φως στο τούνελ.
Πραγματική έξοδος από τα μνημόνια θα είναι όταν δεν θα στενάζουν οι πολίτες. Όταν θα έχουν καλά αμειβόμενες δουλειές κι όχι επιδόματα – ξεροκόμματα.
Αλλά τα κόμματα κοιτάζουν κοντόφθαλμα. Το πολύ μέχρι τις κάλπες, που είναι και κοντά…
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις