Ενα καλαμπούρι

Εβλεπα τις φωτογραφίες τους στο νυχτερινό τρένο. Εντάξει, άνθρωποι είναι, με σκοτούρες, ο ένας μεθαύριο έχει εκλογές, ο άλλος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τον ρωτούν αν έχει καταλάβει ότι είναι καγκελάριος, θέλουν λοιπόν κι αυτοί να χαλαρώσουν, να πιουν ένα ποτήρι κρασί, να πουν ένα καλαμπούρι. Ομως. Πηγαίνουν σε μια χώρα που βομβαρδίζεται εδώ και τέσσερις μήνες και θρηνεί κάθε μέρα 100 με 200 νεκρούς. Γνωρίζουν ότι φωτογραφίζονται και, φυσικά, εγκρίνουν οι ίδιοι τις φωτογραφίες που θα δοθούν στη δημοσιότητα. Γιατί πρέπει λοιπόν να εκπέμπουν τέτοιο κέφι; Γιατί πρέπει να δείχνουν ότι αυτό που κάνουν τους αγγίζει τόσο λίγο;

Και πώς περιμένουν να γίνουν πιστευτοί όταν, επισκεπτόμενοι λίγες ώρες αργότερα το Ιρπίν, εκφράζουν την οδύνη τους για τα ρωσικά εγκλήματα πολέμου;

Ρώτησε πρόσφατα η Monde τον σπουδαίο αμερικανό ιστορικό Τίμοθι Σνάιντερ τι πρέπει να κάνουν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί για να αποτρέψουν την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία. «Να εξοπλίσουν τους Ουκρανούς ώστε να αποκρούσουν τον εχθρό, τι άλλο», απάντησε. Ο στόχος που επιδιώκει ο γάλλος πρόεδρος, να τελειώσει ο πόλεμος δηλαδή με τη Δύση στη σωστή πλευρά και χωρίς καθαρή ήττα του εισβολέα, είναι αδύνατον να επιτευχθεί. Οι διαρκείς τηλεφωνικές του επαφές με τον Πούτιν «είναι βαθιά απογοητευτικές και αποκαρδιωτικές». Και ο ισχυρισμός του ότι οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι αδελφοί λαοί είναι «σοκαριστικός».

Ρώτησε χθες η Libération τον διακεκριμένο γάλλο αναλυτή Φρανσουά Εζμπούρ τι διάβολο εννοεί ο Εμανουέλ Μακρόν όταν λέει και ξαναλέει πως ο Πούτιν δεν πρέπει να ταπεινωθεί. «Η ταπείνωση είναι κάτι υποκειμενικό. Από την άποψη της εξωτερικής πολιτικής, η έννοια αυτή είναι εντελώς ακατανόητη. Επιπλέον, αν ήμουν Ρώσος, θα έβρισκα ταπεινωτικό να μου λέει ένας ξένος ηγέτης ότι θα με εμποδίσει εκείνος να ταπεινωθώ. Δεν είναι τυχαίο ότι στην κρατική τηλεόραση χρησιμοποιούν ειρωνικά το ρήμα «macroner», που πρωτοεμφανίστηκε στην Πολωνία και αναφέρεται σε έναν πολιτικό λόγο που ούτε κατανοητός είναι ούτε οδηγεί σε συγκεκριμένες ενέργειες».

Ενας αντίστοιχος νεολογισμός πρέπει να βρεθεί και για τον Ολαφ Σολτς. O γερμανός καγκελάριος, που εβδομάδες τώρα σέρνει τα πόδια του για οτιδήποτε ζητά ο πρόεδρος Ζελένσκι, συγκλονίστηκε τόσο πολύ από αυτά που είδε στο Ιρπίν ώστε έγραψε στη συνέχεια στο Twitter πως «αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει». Πώς; Με τι όρους; Μας το φυλάει κρυφό.

Ο Ζελένσκι είναι ανήσυχος, ήξερε από την αρχή, και επιβεβαιώνεται, ότι ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος της χώρας του, επειδή η Ρωσία είναι πολύ ισχυρότερη, κυρίως όμως επειδή η υποστήριξη της Δύσης έχει ημερομηνία λήξης, η τιμή των καυσίμων και η κόπωση νικούν κάποια στιγμή τις ευαισθησίες. Ο Σνάιντερ πάντως προειδοποιεί: αυτό που διακυβεύεται στην Ουκρανία, σήμερα όπως και χθες, είναι η ασφάλεια της Ευρώπης.